Της Όλγας Καρύπη,
Στο παρόν άρθρο θα μεταφερθούμε στη γείτονα χώρα, Ιταλία και πιο συγκεκριμένα στη μαγευτική πόλη του Μιλάνου. Αν κανείς, μάλιστα, ανατρέξει και πίσω στους αιώνες θα δει την ιστορία της πόλης και των ανθρώπων της, μέσα από έργα τέχνης απαράμιλλης ομορφιάς, λογοτεχνικά έργα και οτιδήποτε σχετίζεται με τις τέχνες, τα γράμματα και τον πολιτισμό στην ολότητά του. Η πρόσβαση, όμως, σε ότι αφορά τα απτά έργα τέχνης, μερικούς αιώνες μόνο πριν από σήμερα, ήταν δύσκολη στο ευρύ κοινό. Κάποιος θα έλεγε εν προκειμένω, πως μόνο μέλη της υψηλής κοινωνίας είχαν επικοινωνία με ζωγράφους και καλλιτέχνες της εποχής.
Γυρνώντας, λοιπόν, τη σελίδα της ιστορίας, πίσω στον 14ο αιώνα, και συγκεκριμένα στο έτος 1369, θα δούμε τον Ατέντολο Μούτσιο Σφόρτσα, έναν στρατηγό που ήταν στην ευχέρεια των βασιλέων της Νάπολης. Ο γιος του, Φραγκίσκος Σφόρτσα Α΄, κυβερνήτης του Μιλάνου κατά την πρώτη περίοδο της Αναγέννησης, έθεσε τον δικό του γιο σε θέση ισχύος. Έτσι, ο γιος του Φραγκίσκου, Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα γεννήθηκε 24 Ιανουαρίου 1444 είχε την τιμή να έχει το αξίωμα του Δούκα του Μιλάνου, ένας τίτλος με βάρος και φυσικά ανυπέρβλητη δύναμη. Ο Δούκας ακολουθούσε μια πολιτική τυραννίας που ερχόταν σε σύγκρουση με την καλλιτεχνική παιδεία. Εντούτοις, δολοφονήθηκε τον Δεκέμβριο του 1476.
Με την ερωμένη του Λουκριτία Λαντριάνι, ο Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα είχε αποκτήσει όμως δύο παιδιά. Η μια εκ των δύο ήταν η Αικατερίνη Σφόρτσα, για την οποία θα αναφερθούμε στις επόμενες σειρές. Γεννήθηκε το 1463, και αργότερα παντρεύτηκε τον Ριάριο Τζιρολάμο. Ο σύζυγός της ήταν ανιψιός του Πάπα Σίξτου Δ΄. Μετά το ταξίδι της στην Ιμόλα, την οποία και κατείχε η οικογένεια που πλέον ανήκε η ίδια, μετακινήθηκαν στην Ρώμη όπου τα πλούτη τους υπερδιπλασιάστηκαν, ειδικά μετά τον θάνατο του θείου τους. Δυστυχώς για εκείνη και την οικογένειά της, ο Τζιρολάμο δεν ήταν καθόλου αγαπητός. Δολοφονήθηκε από τους εχθρούς του το 1488 και τότε η Αικατερίνη, μαζί και τα παιδιά που είχε αποκτήσει με τον Τζιρολάμο υπέπεσαν σε καθεστώς αιχμαλωσίας.
Παρόλα αυτά η Αικατερίνη με τα έξυπνα τεχνάσματά της και τη δυναμική της προσωπικότητα, κατάφερε να έρθει αντιμέτωπη με τους εχθρούς της, να σταθεί απέναντί τους και να τους νικήσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επανακτήσει τον έλεγχο των εδαφών, που της ανήκαν.
Οι εραστές πολλοί, όπως και οι σύμμαχοί της. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα είχε αποκτήσει διασυνδέσεις και επικοινωνία με πρόσωπα σε θέσεις κλειδιά, που σίγουρα θα την βοηθούσαν. Έκανε ακόμη δύο γάμους, από τους οποίους φρόντισε η ίδια αυτή τη φορά να χηρέψει γρήγορα και νωρίς. Όλα έδειχναν ευνοϊκά πλέον για την Αικατερίνη, μέχρι που αρνήθηκε τον γάμο του γιου της με την κόρη του Πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄.
Αυτή της η απόφαση σηματοδότησε και την προσωπική της παρακμή, καθώς ο Πάπας εξοργίστηκε και σε συνεργασία με τον Βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΒ΄, προσπάθησαν να της επιτεθούν. Η Αικατερίνη, στο κάστρο της στην Ίμολα, ασφάλισε τα παιδιά της και με σθεναρό πάθος, θάρρος και τόλμη αντιστάθηκε. Διώχτηκε στη Ρώμη όπου και κινδύνεψε από τον Καίσαρα και αργότερα κατέφυγε στην Φλωρεντία όπου και έχασε την ζωή της από πνευμονία. Έζησε μόλις 46 χρόνια, αποβιώνοντας τον Μάιο του 1509.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Ο οίκος Σφόρτσα/Sforza (1369-1535), chilonas.com, Διαθέσιμο εδώ
- Αικατερίνη Σφόρτσα, hellenicaworld.com, Διαθέσιμο εδώ
