Της Κατερίνας Σφυράκη,
Μια πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων έχει ορισμένες μέρες του χρόνου, με κυριότερη αυτή την γενεθλίων, άρρηκτα συνδεδεμένες με την ανταλλαγή ευχών με τα πολύ οικεία τους άτομα. Η μέρα που γεννηθήκαμε, η ονομαστική μας εορτή, οι μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, είναι λίγες μόνο περιπτώσεις κατά τις οποίες δεχόμαστε μηνύματα, τηλεφωνήματα, αλλά και κάρτες πάνω στα δώρα που λαμβάνουμε με έναν κοινό σκοπό˙ να μεταδώσει κάθε αγαπημένο μας πρόσωπο τις ευχές του σε εμάς.
Οι ευχές μπορεί να μοιάζουν συχνά με απλές αράδες, ακόμη κι ανούσιες, καθώς συχνά παρατηρείται μια επανάληψη στον τρόπο με τον οποίο ευχόμαστε όλοι/ες. Τις περισσότερες φορές παραμένουμε στο να ευχηθούμε τα τυπικά περί «υγείας κι ευτυχίας», χωρίς, ωστόσο, να συνειδητοποιούμε ότι οι συγκεκριμένες ευχές ενέχουν το ουσιαστικότερο νόημα, κι ακόμη κι αν πρόκειται για κάτι που ευχόμαστε απλά και τυπικά, το μεγαλύτερο επίτευγμα για την ανθρώπινη ζωή είναι πράγματι η υγεία κι η ευτυχία. Παρ’ όλα αυτά, παρατηρούμε σίγουρα ότι ο προβληματισμός περί των ευχών παραμένει. «Τι να του γράψω;», «Θα μου πεις κάτι καλό να της στείλω;», «Τώρα εδώ τι ευχόμαστε;» είναι λίγες μόνο από τις ερωτήσεις που συχνά δέχονται όσα άτομα παρουσιάζουν μια ευχέρεια στον προφορικό και κυρίως στον γραπτό λόγο, όχι με μοναδικό σκοπό να εντυπωσιάσουν, αλλά διότι, πράγματι, μια μεγάλη μερίδα ατόμων θεωρεί τις ευχές ως κάτι πολύ ιδιαίτερο, που ιδανικά θα έπρεπε να είναι προσωποποιημένο, προσεγμένο και να αντικατοπτρίζει με έναν τρόπο το ενδιαφέρον και την αγάπη μας προς το άτομο που θα τις δεχτεί.
Ακόμη κι αν πρόκειται για λίγες γραμμές, οι ευχές, όπως είπαμε, εξυπηρετούν συχνά κοινούς σκοπούς˙ να καταλάβει ο παραλήπτης τους ότι τον θυμόμαστε και τον τιμάμε κατά τις στιγμές που κι ο ίδιος τιμά, να νιώσουν οι αποδέκτες ότι η χαρά τους γίνεται χαρά μας και ότι όλο αυτό το μοίρασμα των επιτευγμάτων τους μας συγκινεί και χαιρόμαστε που γινόμαστε και οι ίδιοι κοινωνοί στις θετικές τους εμπειρίες. Δεν πρόκειται, λοιπόν, απαραίτητα για το τι θα ευχηθούν τα άλλα άτομα, αλλά η πρόθεση με την οποία εύχεται κανείς και σίγουρα, γίνεται εύκολα διακριτό το ποιος είναι εκεί για τα δικά του άτομα και χαίρεται πραγματικά με τη χαρά τους, ανεξαρτήτως συχνά του τρόπου με τον οποίο θα ευχηθεί.
Κατά βάση, παραδεχτείτε το κι εσείς, πολλές φορές προσμένουμε πάνω από ένα κινητό τηλέφωνο ή μια εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων με σκοπό να δούμε αν τελικά μας θυμήθηκαν όλοι όσοι περιμένουμε εναγωνίως να μας ευχηθούν. Όχι διότι περιμένει κανείς αποκλειστικά ότι η προσοχή είναι στραμμένη πάνω του, είτε σε μια ευχάριστη είτε σε μια δυσάρεστη στιγμή, αλλά γιατί πράγματι, σχεδόν κανείς δεν παραμένει στο να λάβει απλώς ευχές. Όλο το νόημα κρύβεται στην ανταπόδοση, στη διαδικασία της ανταλλαγής των ευχών κι όχι απλώς στη λήψη τους. Η χαρά πολλαπλασιάζεται όταν ανταποδίδεται και για τον λόγο αυτό η χαρά της ανταπόδοσης είναι ακόμη μεγαλύτερη. Πρόκειται για τη στιγμή της συνειδητοποίησης του «είμαι εδώ για εσένα κι είσαι εκεί για εμένα», τη στιγμή που η αμοιβαιότητα μετουσιώνεται σε πράξη και αντιλαμβάνεσαι ότι εάν δεν εύχεσαι κι αντεύχεσαι με την καρδιά σου, η ευχή δεν έχει αντίκρισμα, όσο συγκινητικές κι αν είναι ορισμένες φορές οι ευχές αυτές.
Ευχές γενεθλίων, ορκωμοσίας, απόκτησης διπλωμάτων και πιστοποιητικών, προαγωγών, γιορτών, βαπτίσεων, νέων ξεκινημάτων και κλεισιμάτων παλιών κύκλων, ευχές για ανθρώπους που έρχονται στη ζωή και ευχές για τους ανθρώπους που την αποχαιρετούν, ευχές που καθημερινά δίνουμε και παίρνουμε… Πρόκειται για μια αναρίθμητη λίστα που δεν τελειώνει, όπως δεν τελειώνει και η πηγαία ανάγκη μας να συγχαίρουμε, να υποστηρίζουμε και να αγαπάμε.
Ας μην σκεφτόμαστε, λοιπόν, μόνο τις «σημαντικές» στιγμές ενός ατόμου για να του ευχηθούμε, γιατί η πραγματική νίκη κρύβεται στα απλά και καθημερινά πράγματα… Στο να ευχηθούμε «καλή συνέχεια», όταν αποχωρούμε από ένα κατάστημα, στο «καλό κουράγιο» που γνέφουμε συγκαταβατικά σε όσους μας εξυπηρετούν σε μια υπηρεσία, στην «καλημέρα» που θα πούμε χωρίς να είμαστε απορροφημένοι στις σκέψεις μας. Γιατί ακόμα κι η «καλημέρα», πέρα από δείγμα στοιχειώδους ευγένειας, είναι ευχή!
