Της Μαρίας Κουκουτσέα,
Η έκφραση του εσωτερικού κόσμου ενός ανθρώπου δεν είναι απλή υπόθεση, και αυτό γιατί ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι πολυεπίπεδος. Κάθε λογοτέχνης/ποιητής αναπτύσσει τη δική του τεχνική γραφής προκειμένου να εξωτερικεύσει τον δικό του περίπλοκο εσωτερικό κόσμο ή να «ξεδιπλώσει» τη δική του οπτική για τον συλλογικό ψυχισμό. Τη δική του τεχνική για συναισθηματική και εγκεφαλική αυτο-έκφραση έχει καταφέρει να αναπτύξει και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, ένας πολλά υποσχόμενος καλλιτέχνης, ο οποίος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου κατοικεί και δραστηριοποιείται επαγγελματικά.
Το συγγραφικό μοτίβο, αν θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι, άλλοτε βγαίνει κατά έναν τρόπο έμφυτο, ενώ άλλες φορές χρειάζεται να καλλιεργηθεί. Για τον Δ. Παπαδόπουλο, το αν η συγγραφική ικανότητα είναι επίκτητη ή πηγάζει από μέσα μας αποτελεί ένα θεωρητικό κατασκεύασμα. Για τον ίδιο, δεν μπορεί να υπάρξει ένας ξεκάθαρος και απόλυτος διαχωρισμός πάνω σε ένα τέτοιο ερώτημα φιλοσοφικού περιεχομένου. Ωστόσο, αν έπρεπε να υπάρξει κλίση προς μια μεριά, θα ήταν προς την καλλιέργεια αυτής της ικανότητας με κύριο επιχείρημα ότι είναι στην τάση του ανθρώπου να προσπαθεί διαχρονικά να ερμηνεύσει την ύπαρξή του.
Στη διαδικασία καλλιέργειας της συγγραφικής ταυτότητας μεγάλο ρόλο παίζουν οι επιρροές. Βασική πηγή έμπνευσής του Δ. Παπαδόπουλου αποτελούν, μεταξύ άλλων, σημαντικοί συγγραφείς, λογοτέχνες και μυθιστοριογράφοι του 19ου αιώνα, όπως ο Χέρμαν Μπρόχ, ο Κάφκα, ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι. Ωστόσο, όπως αναφέρει ο ίδιος, τη σημαντικότερη επιρροή αποτελούν τα προσωπικά βιώματα της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, αλλά και η δημιουργία φιλικών σχέσεων. Αυτό, γιατί οι εν λόγω επιρροές είναι αυτές που θέτουν τα πρώτα θεμέλια στην διαμόρφωση της προσωπικότητας, η οποία με το πέρασμα των χρόνων θα προσπαθήσει να εξωτερικεύσει τις πτυχές της μέσα από έναν καλλιτεχνικό τρόπο.
Στην πρώτη του ποιητική συλλογή Διάλογοι μ’ έναν άγγελο (έτος κυκλοφορίας 2016 από τις εκδόσεις Ιωλκός), ταυτόχρονα και πρώτου συγγραφικού εγχειρήματος, ο Δ. Παπαδόπουλος προσπαθεί σε 36 ποιήματα, να εξερευνήσει την ιδέα της ζωής και γενικότερα της ύπαρξης, μέσα από τις εκφάνσεις της ευτυχίας, του έρωτα, της φαντασίας, της συνειδητοποίησης, του πόνου και της οργής. Στην ποιητική του συλλογή, οι Δύο ιστορίες για ένα πρόσωπο και το Στο στόμα του λύκου (έτη κυκλοφορίας 2019 και 2021 αντίστοιχα από τις εκδόσεις Βακχικόν) αποτελούν τα δύο πρώτα μυθιστορήματα του Δ. Παπαδόπουλου. Το μυθιστόρημα Δύο ιστορίες για ένα πρόσωπο περιγράφει μυθιστορηματικά τις ιδέες, τις αποφάσεις και τις δράσεις δύο, καταξιωμένων στον κλάδο τους, ανθρώπων των οποίων η ζωή τους οδηγεί στον να συναντηθούν. Όσον αφορά το μυθιστόρημα Στο στόμα του λύκου, αυτό εξιστορεί ένα συνταρακτικό γεγονός, το οποίο διαδραματίζεται σε ορεινό χωριό της Μακεδονίας, μέσα από το οποίο οι ζωές των πρωταγωνιστών καταλήγουν να ενώνονται με έναν τρόπο δραματικό.
Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα αφορά ποίηση ή μυθιστόρημα, κύριος άξονας στη θεματολογία των έργων του Δ. Παπαδόπουλου είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, υπό την όποια μορφή και αν αυτές τείνουν να σχηματίζονται. Η προσπάθειά του επικεντρώνεται στην εξερεύνηση των αιτιών που καθορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις και τους αποδίδουν έναν χαοτικό, τοξικό ή και συναισθηματικό χαρακτήρα. Σκοπός του, όπως ο ίδιος αναφέρει, είναι η προσήλωση στο δικό του λογοτεχνικό δημιούργημα, το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να συγκινήσει την ψυχή του αναγνώστη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Δύο ιστορίες για ένα πρόσωπο, ekdoseis.vakxikon.gr, διαθέσιμο εδώ
- Διάλογοι μ’ έναν άγγελο, iolcos.gr, διαθέσιμο εδώ
- Δημήτρης Παπαδόπουλος: “Ό,τι εξαργυρώνω σε εμπειρία, δεξιοτεχνία, το πληρώνω σε αγωνία γι’ αυτό που έπεται, γι’ αυτό που πρέπει να κατακτήσω”, fractalart.gr, διαθέσιμο εδώ
