Του Χρήστου Μουτή,
Ο Sun Wukong (Μανδαρινικά: 孫悟空), επίσης γνωστός ως ο «Βασιλιάς των Πιθήκων», είναι μία από τις κεντρικές φιγούρες της Κινεζικής Μυθολογίας. Το όνομά του αντιστοιχεί είτε σε «πεφωτισμένη μαϊμού», είτε σε «μαϊμού που αναδύθηκε από το κενό». Πρόκειται για μία από τις λεγόμενες «πανούργες θεότητες», αυτές που αξιοποιούν δόλο και απάτη, αλλά συνάμα επιδεικνύουν ευστροφία και οξυδέρκεια, που συναντώνται σε διάφορες μυθολογίες παγκοσμίως.
Η ιστορία του Sun Wukong εξιστορείται στο Ταξίδι Προς τη Δύση, ένα μυθιστόρημα του 16ου αιώνα μ.Χ., με συγγραφέα τον Wu Cheng’en. Σύμφωνα με αυτό, από αρχαιοτάτων χρόνων, στην κορυφή του Huaguo -του όρους των Λουλουδιών και των Φρούτων- υπήρχε μια μαγική πέτρα. Μία μέρα, ένας δριμύς αέρας ενέπνευσε ζωή στην πέτρα, από την οποία εκκολάφθηκε μία μικρή μαϊμού. Η μαϊμού μπορούσε ήδη να περπατήσει με δίποδη στάση και να μιλήσει τη γλώσσα των ανθρώπων, ενώ τα μάτια της έλαμπαν με ένα χρυσό, εκτυφλωτικό φως, που κατόρθωσε να φτάσει τα ουράνια και να ελκύσει την προσοχή του Αυτοκράτορα του Νεφρίτη Λίθου, που ήταν η ύψιστη θεότητα. Ωστόσο, μόλις αντίκρισε τη μαϊμού, ο Αυτοκράτορας θεώρησε πως είχε παρανοήσει το συμβάν και έστρεψε το βλέμμα του και πάλι αλλού.
Ο Sun Wukong γνώρισε και άλλες μαϊμούδες που κατοικούσαν κοντά στο όρος και μετά από μια τολμηρή εξόρμηση σε έναν καταρράκτη, ανακηρύχθηκε βασιλιάς τους. Αυτή ήταν μόνο η αρχή των φιλοδοξιών του Wukong, καθώς επιδίωκε να αποκτήσει εφάμιλλη δύναμη και ισχύ με τους θεούς, ενώ συνάμα έτρεφε φόβο για το θάνατο. Γι’ αυτό το σκοπό, εφάρμοσε πολλαπλά τεχνάσματα ώστε να καταστήσει τον εαυτό του άτρωτο, εξασφαλίζοντας πολλαπλά επίπεδα αθανασίας.
Το πρώτο επίπεδο αθανασίας επιτεύχθηκε όταν ο Sun Wukong επισκέφθηκε τον αθάνατο Ταοϊστή μοναχό Puti Zushi και αφοσιώθηκε στα διδάγματά του. Ως μαθητευόμενός του, ο Wukong, απέκτησε επίσης πρόσβαση στις «72 Γήινες Μεταμορφώσεις», έχοντας πλέον την ικανότητα να αλλάζει μέρος ή ολόκληρο το σώμα του σε 72 διαφορετικές μορφές, προκειμένου να αποφύγει την οργή του Παραδείσου για την προσπάθειά του να αψηφήσει την μοίρα των θνητών με την κατάκτηση της αιώνιας ζωής.
Η τιμωρία του Παραδείσου δεν άργησε να επέλθει, καθώς μία νύχτα δύο δαίμονες άρπαξαν τον Sun Wukong και τον μετέφεραν στον Κάτω Κόσμο, ώστε να δικαστεί μπροστά στους Δέκα Δικαστές των Νεκρών. Ο Wukong, διαμαρτυρόμενος, ζήτησε να ελεγχθεί η Βίβλος των Ζωντανών και των Νεκρών, ένας κατάλογος που περιείχε τα ονόματα όλων των έμψυχων όντων, ζωντανά και μη. Κινούμενος σαν αστραπή, ο Wukong, διέγραψε το δικό του όνομα, καθώς και τα ονόματα όλων των μαϊμούδων που γνώριζε, λύνοντας μόνιμα τα δεσμά με τον Κάτω Κόσμο και εξασφαλίζοντας το δεύτερο επίπεδο αθανασίας.
Ο Αυτοκράτορας του Νεφρίτη Λίθου, μαθαίνοντας για την εξέλιξη των γεγονότων από τους δικαστές και τους δαίμονες, αποφάσισε να παρακολουθήσει από κοντά τον Wukong και τον προσκάλεσε στον Παράδεισο, δίνοντάς του ως δουλειά την φροντίδα των 10.000 θεϊκών αλόγων του Παραδείσου, η οποία ήταν στην πραγματικότητα η υποδεέστερη θέση στην ουράνια ιεραρχία. Προσβεβλημένος μόλις έμαθε την αλήθεια, ο Wukong απελευθέρωσε τα άλογα και επέστρεψε στο γήινο βασίλειό του, ανακηρύσσοντας τον εαυτό του ως «Ο Μέγας Σοφός – Ισάξιος του Παραδείσου».
Το Χρυσό Άστρο -αντιπρόσωπος του Αυτοκράτορα- μετέφερε στον Wukong τα ακόλουθα νέα: Ο Παράδεισος αποδέχεται τον νέο τίτλο του και είναι πρόθυμος να του απονείμει μία θέση περισσότερο ταιριαστή για το κύρος του, τη θέση του Φύλακα του Κήπου των Θεϊκών Ροδακινιών. Αν και αρχικά καχύποπτος, ο Wukong, αποδέχτηκε την προσφορά, όντας συγχρόνως λάτρης των ροδάκινων.
Ενώ τελούσε το καθήκον του στο Παράδεισο, ο Wukong έμαθε κρυφακούοντας ότι ένα μεγάλο συμπόσιο επρόκειτο να λάβει χώρα, όπου όλοι οι θεοί και θεές ήταν προσκεκλημένοι. Όλοι, εκτός από τον ίδιο. Εξοργισμένος, ο Wukong καταβρόχθισε τα ροδάκινα που βρίσκονταν στον κήπο, αποκτώντας το τρίτο επίπεδο αθανασίας. Στη συνέχεια, λεηλάτησε το συμπόσιο, καταναλώνοντας κάμποσο θεϊκό οίνο και έχοντας πλέον τετραπλή αθανασία. Μέσα σε κατάσταση μέθης και χάους, ο Wukong σκαρφάλωσε σε υψηλότερα επίπεδα του Παραδείσου -33 σε σύνολο- και έφτασε στο εργαστήριο αλχημείας του Laozi, ενός θρυλικού Ταοϊστή φιλοσόφου, βρίσκοντας και καταναλώνοντας πολλαπλά χάπια που πρόσφεραν αθανασία και ενισχύοντας ακόμα περαιτέρω τον εαυτό του. Κατάφερε να αποδράσει πίσω στη Γη και ξεκίνησε τις ετοιμασίες για τον πόλεμο ενάντια στον Παράδεισο.
Ο Wukong -όντας πλέον πενταπλά αθάνατος- αξιοποίησε ένα συνδυασμό πολεμικών τεχνών και των 72 Γήινων Μεταμορφώσεων για να κατατροπώσει τους 100.000 πολεμιστές του Στρατού του Παραδείσου, 28 αστερισμούς και 4 Βασιλείς του Παραδείσου. Μόνο με τη σύμπραξη ταοϊστικών και βουδιστικών δυνάμεων και της Guanyin – Bodhisattva ή Πεφωτισμένη της Συμπόνιας και της Ελεημοσύνης – μπόρεσε ο Wukong να ηττηθεί και να συλληφθεί. Κάθε απόπειρα εκτέλεσής του απέβη ανούσια, επομένως οι θεοί αποφάσισαν να τον κλειδώσουν σε ένα μαγικό καζάνι, το οποίο θα στράγγιζε την αθάνατη υπόστασή του με τη μορφή ενός ελιξιρίου. Οι θεοί άνοιξαν το καζάνι μετά από 49 ημέρες και ανακάλυψαν με τρόμο πως όχι μόνο ο Sun Wukong είχε επιβιώσει, αλλά οι φλόγες είχαν εμποτίσει το σώμα του, προσδίδοντας του πλήρη αρμονία και συνοχή, τελειοποιώντας την αθανασία του και έχοντας επίσης την ικανότητα να αναγνωρίζει το Κακό με ένα μόνο βλέμμα. Φαινομενικά άτρωτος, ο Wukong εξόρμησε από το καζάνι και έσπευσε να αντιμετωπίσει τον Αυτοκράτορα του Νεφρίτη Λίθου.
Ο Αυτοκράτορας -έχοντας εξαντλήσει κάθε άλλη επιλογή- επικαλέστηκε το Βούδα, ο οποίος ταχέως νίκησε το Sun Wukong και τον παγίδευσε για 500 χρόνια κάτω από ένα πελώριο όρος για όλες τις επιδείξεις της ύβρεώς του. Με το πέρας της κάθειρξής του, η Guanyin προσέγγισε τον Wukong και του πρότεινε να συντροφεύσει τον Tang Sanzang -Βουδιστή μοναχό- σε ένα ταξίδι που θα ελλόχευε πολλούς κινδύνους. Έχοντας ταπεινωθεί μετά την έκτιση της ποινής του, ο Wukong έγινε σωματοφύλακας και πιστός ακόλουθος του Sanzang, προστατεύοντας τον καθ’ όλη τη διάρκεια του μακρινού ταξιδιού τους προς τη Δύση.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Sun Wukong, mythopedia.com, Διαθέσιμο εδώ
- Chinese Mythology: Sun Wukong, ouroborou.com, Διαθέσιμο εδώ
- Jeremy Roberts (2004), Chinese Mythology A to Z, Νέα Υόρκη: Εκδόσεις Facts on File.
- Irene Dea Collier (2001), Chinese Mythology, Νέα Υόρκη: Εκδόσεις Enslow.
