Του Γεωργίου Σαλπιγγίδη,
Η ελληνική Βασιλική οικογένεια έχασε σήμερα την κεφαλή της, τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄ του οίκου των Σλέσβιχ Χόλσταϊν Σόντερμπουργκ Γκλύξμπουργκ.
Ο Κωνσταντίνος ήταν ο μοναδικός γιος του Βασιλιά Παύλου Α΄ και της Φρειδερίκης, που είχαν αποκτήσει, επίσης, δυο κόρες, τη Σοφία (μετέπειτα Βασίλισσα της Ισπανίας) και την Ειρήνη. Ήρθε στη ζωή στις 2 Ιουνίου 1940 στη βίλλα Ψυχικού της Αθήνας. Ωστόσο, η οικογένεια δεν έμεινε για μεγάλο διάστημα στην ελληνική πρωτεύουσα, καθώς οι ιαχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έφτασαν στη χώρα. Μετέβησαν αρχικά στην Κρήτη, όμως ο κίνδυνος να πέσουν αιχμάλωτοι στα χέρια των ναζιστικών δυνάμεων παρέμενε ανοικτός. Έτσι, κατέληξαν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Λίγο μετά άλλαξαν και πάλι τόπο διαμονής και εγκαταστάθηκαν στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, εκεί όπου διέμεναν σε οικία που ανήκε στον Πρωθυπουργό της χώρας, Jan Christiaan Smuts. Με το πέρας του πολέμου, η Βασιλική οικογένεια επέστρεψε στην Ελλάδα, ύστερα από το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946 και ο Γεώργιος Β΄ (θείος του Κωνσταντίνου) ανέλαβε τον θρόνο. Τον επόμενο χρόνο, όμως, ο Γεώργιος απεβίωσε και έτσι στη θέση του τον διαδέχθηκε ο αδελφός του, Παύλος Α΄.
Ο διάδοχος πια Κωνσταντίνος από το 1949 φοίτησε στο Γυμνάσιο των Αναβρύτων της Αθήνας. Εκεί, εκτός από το πνεύμα του, καλλιέργησε και το σώμα του, καθώς είχε μια ιδιαίτερη αγάπη για τον αθλητισμό και ειδικά για το βόλεϊ, το χόκεϊ και το άλμα εις ύψος. Παράλληλα, με τις σχολικές του υποχρεώσεις λάμβανε και στρατιωτική εκπαίδευση, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως θήτευσε σε τρεις στρατιωτικές σχολές (ξηράς, ναυτικού και αεροπορίας).
Οι αθλητικές του επιδόσεις ήταν τέτοιες, που το 1960 κατέκτησε το Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο στην κατηγορία Νράγκον της ιστιοπλοΐας, όντας πηδαλιούχος του σκάφους Νηρεύς. Επίσης, το ίδιο έτος εντάχθηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως διάδοχος του θρόνου ακολούθησε το Βασιλικό ζεύγος σε διάφορες επισκέψεις ανά τον κόσμο, όπως την Ιταλία, τη Μεγάλη Βρετανία, τον Λίβανο, την Ινδία και αλλού.
Η κλονισμένη υγεία του Βασιλιά Παύλου (έπασχε από καρκίνο του στομάχου) έφερε τον Κωνσταντίνο αρχικά στη θέση του Αντιβασιλέα τον Φεβρουάριο του 1964 και όταν πέθανε, στις 6 Μαρτίου του ίδιου έτους, η εξουσία πέρασε πλήρως στα χέρια του.
Μετά από αυτή τη μεγάλη απώλεια, ακολούθησε ένα ευχάριστο γεγονός που του άλλαξε τη ζωή, που δεν είναι άλλο από τον γάμο του με την πριγκίπισσα Άννα-Μαρία, κόρη του Βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου Θ΄. Οι δύο νέοι είχαν γνωριστεί το 1959 κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης της ελληνικής Βασιλικής οικογένειας στην Κοπεγχάγη. Η τελετή του γάμου πραγματοποιήθηκε με λαμπρότητα στις 18 Σεπτεμβρίου 1964 στην Αθήνα, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β΄. Το βασιλικό ζεύγος απέκτησε πέντε παιδιά (την Αλεξία, τον Παύλο, τον Νικόλαο, τη Θεοδώρα και τον Φίλιππο).
Έναν χρόνο μετά από την ανάληψη των καθηκόντων του ως Βασιλιάς, ο Κωνσταντίνος βρέθηκε αντιμέτωπος με μια από τις σημαντικότερες εσωτερικές πολιτικές κρίσεις. Ο λόγος, φυσικά, για τα «Ιουλιανά» του ΄65. Αυτή η πολιτική ανωμαλία στα πολιτικά πράγματα της χώρας οδήγησε -κατά πολλούς- στην εκδήλωση του πραξικοπήματος του 1967. Το ποσοστό της συμμετοχής του στο πραξικόπημα είναι κάτι που συζητείται μέχρι σήμερα. Γεγονός είναι πάντως πως στις 13 Δεκεμβρίου του ΄67 επιχείρησε ένα αντικίνημα και κατέφθασε στην Καβάλα. Τελικά, δεν επέτυχε αυτή του η ενέργεια, καθώς δεν προσχώρησαν στο αντικίνημά του αρκετά στρατιωτικά σώματα. Έτσι, αναχώρησε με την οικογένειά του για τη Ρώμη. Την 1η Ιουνίου του 1973, ο Γ. Παπαδόπουλος κήρυξε έκπτωτο τον Κωνσταντίνο.
Με την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, στις 23-24 Ιουλίου 1974 και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, αποφασίστηκε με δημοψήφισμα τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους η κατάργηση της Μοναρχίας, καθώς υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας τάχθηκε το 69,18%, ενώ μόνο το 30,82% τάχθηκε υπέρ της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Έκτοτε η Βασιλική οικογένεια έζησε μόνιμα στην Αγγλία και τα τελευταία είκοσι χρόνια ερχόταν συχνά στην Ελλάδα, διαμένοντας για κάποιον καιρό.
Το 1980 το Βασιλικό ζεύγος ίδρυσε ένα ελληνικό σχολείο στην περιοχή του Λονδίνου, μαζί με τη βοήθεια της εκεί ελληνικής κοινότητας. Τον επόμενο χρόνο η μητέρα του, Φρειδερίκη, πέθανε και του δόθηκε άδεια για τον ενταφιασμό της στο κτήμα του Τατοΐου. Το 1994 νομοθετήθηκε η δήμευση της περιουσίας της οικογένειας και η αφαίρεση της ιθαγένειας. Τελικά, μέσα από την προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βρέθηκε λύση και καταβλήθηκε αποζημίωση. Μέρος από το ποσό του ο Κωνσταντίνος το διέθεσε για τη δημιουργία του Ιδρύματος «Άννα-Μαρία», με στόχο τη βοήθεια περιοχών στην Ελλάδα που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.
Ήταν επίτιμος Πρόεδρος της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας και επίτιμο Μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Τις τελευταίες μέρες νοσηλευόταν ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ η υγεία του τον τελευταίο χρόνο είχε επιδεινωθεί, διότι είχε προσβληθεί από κορωνοϊό. Έφυγε από τη ζωή σήμερα σε ηλικία 83 ετών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Βασιλιάς Κωνσταντίνος, greekroyalfamily.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Κωνσταντίνος Β΄, sansimera.gr, Διαθέσιμο εδώ
