Της Κατερίνας Αγγελοπούλου,
Κάθε νέο έτος σηματοδοτεί και μία νέα αρχή, ένα νέο ξεκίνημα. Αφήνοντας πίσω το 2022, γυρνάμε μία νέα σελίδα στη ζωή μας και δίνουμε αρκετό χώρο στο 2023 για να «λάμψει», να σηματοδοτήσει και αυτό με τον δικό του τρόπο τη μετέπειτα πορεία μας. Η νέα χρονιά, λοιπόν, μόλις μας υποδέχτηκε και ήρθε η ώρα να αναδιαμορφώσουμε τη bucket list μας για φέτος, αντλώντας —ιδιαίτερα εμείς οι λίγο πιο ρομαντικοί— μερικές ιδέες από διάφορα κινηματογραφικά ερεθίσματα, όπως το (500) μέρες με τη Summer, μία αμερικανική δραματική ρομαντική κομεντί που δημιουργήθηκε το 2009 και έκτοτε, έχει συμπληρώσει πληθώρα θετικών σχολίων και κριτικών.
Μια ερωτική αλληλεπίδραση αναπτύσσεται ανάμεσα στον Tom, έναν αθεράπευτα ρομαντικό τύπο, υποστηρικτή της αληθινής αγάπης, και τη Summer, η οποία ευθύς εξαρχής τάσσεται εναντίον των σχέσεων, τις οποίες θεωρεί «αχρείαστη δέσμευση», αφού μόνο σε έναν ουτοπικό κόσμο μπορεί να ευδοκιμήσει η αληθινή αγάπη. Κι όμως, παρά αυτήν τη βασική διαφωνία τους και ενώ γίνεται ευρέως αντιληπτό πως οι προθέσεις τους συνεχίζουν σαν δύο παράλληλες γραμμές που δεν τέμνονται ποτέ, οι δυο τους έρχονται πιο κοντά και ξεκινά για αυτούς ένα μαγικό ταξίδι έρωτα και πάθους. Ωστόσο, αυτό δεν θα διαρκέσει και πολύ.
Ο χαρακτήρας της Summer είναι τέτοιος που τελικά ο Tom, παρά τις αμέτρητες προσπάθειές του, δεν θα καταφέρει να της αποδείξει την ύπαρξη της αληθινής αγάπης, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα τον χωρισμό τους. Το γεγονός αυτό επηρέασε δραματικά τον Tom, ο οποίος τώρα βιώνει την κατάθλιψη. Βέβαια, τα άσχημα νέα δεν σταματούν εδώ, καθώς λίγους μήνες αργότερα και έπειτα από μία μοιραία συνάντηση, ο Tom θα ανακαλύψει πως η Summer, αν και υπέρμαχη των “situationships” (όπως θα λέγαμε σήμερα) αρραβωνιάστηκε! Τι πρέπει να κρατήσουμε, λοιπόν, από την ταινία (500) μέρες με τη Summer.
Οι άλλοι δεν είναι υπεύθυνοι για αυτό που νιώθουμε, ούτε δύναται να θέλουν τα ίδια με εμάς. Ο Tom πάντα πίστευε ότι μπορεί να μεταπείσει τη Summer και να την κάνει να μείνει για πάντα δίπλα του. Όσο δύσκολο και αν είναι, πρέπει να δίνουμε στα άτομα που μας περιτριγυρίζουν τον απαραίτητο χώρο και χρόνο που ζητούν χωρίς να δημιουργούμε προσδοκίες, μη συμβατές με την πραγματικότητα, σχετικά με το τι αισθάνονται οι ίδιοι για εμάς, διότι θα καταλήξουμε πληγωμένοι. Τα πράγματα δεν είναι ή δεν πηγαίνουν πάντοτε όπως θα θέλαμε, έτσι θα πρέπει να είμαστε συνειδητοποιημένοι και προετοιμασμένοι για αυτό.
Δεν πρέπει να πιέζουμε τους εαυτούς μας να παραμείνουν σε μία τοξική κατάσταση, η οποία θα καταλήξει ψυχοφθόρα. Θέλει τεράστια ψυχική δύναμη και προσπάθεια να λέμε όχι σε καταστάσεις που δεν μας ταιριάζουν και μας ταλαιπωρούν, άλλοτε επειδή έχουμε ήδη αναπτύξει συναισθήματα και δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την (ενίοτε νέα) πραγματικότητα και άλλοτε επειδή μπορεί να νιώθουμε ενοχές. Το 2023, λοιπόν, παίρνουμε μια βαθιά ανάσα, αντιμετωπίζουμε ό,τι μας ενοχλεί και λέμε όχι σε καταστάσεις και ανθρώπους που δεν μας αρμόζουν.
Σημαντικό είναι, επίσης, να θυμόμαστε πως δεν πρέπει να αφήνουμε την ευτυχία μας να εξαρτάται από κανέναν, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Πάντα πρέπει να εστιάζουμε σε εμάς και να βρίσκουμε τρόπους να κάνουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας χαρούμενους και ευτυχισμένους. Καλώς ή κακώς, τα άτομα στη ζωή μας είναι περιστασιακά και οι σχέσεις εφήμερες. Αν εναποθέτουμε όλες μας τις ελπίδες σε κάτι πρόσκαιρο, το βάρος της απώλειας θα γίνει μεγαλύτερο και εμείς θα νιώσουμε περισσότερο δυστυχισμένοι.
Ό,τι ανήκει στο παρελθόν, πρέπει να μένει εκεί. Σίγουρα το παρελθόν έχει πολλά πράγματα να μας διδάξει. Αναθεωρούμε γεγονότα, καταστάσεις και ανθρώπους, αποφεύγουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη και γνωρίζουμε τα σωστά. Από την άλλη, δεν πρέπει να αφήνουμε το παρελθόν να στιγματίσει και να καθορίσει το μέλλον μας με τέτοιο τρόπο, ώστε να το εμποδίσει από το να μας προσφέρει όλα αυτά για τα οποία είμαστε φτιαγμένοι. Είναι εντάξει να θρηνούμε, να πονάμε, να κλαίμε. Είναι εντάξει να καθόμαστε όλη μέρα στο κρεβάτι, χωρίς να κάνουμε το παραμικρό. Μόλις τελειώσει, όμως, όλο αυτό, είναι στο χέρι μας να βρούμε τη δύναμη να συνεχίσουμε. Όλα γίνονται για κάποιον λόγο. Ο Tom, μετά τον χωρισμό του με τη Summer, γνωρίζει την Autumn, μια κοπέλα με την οποία βρίσκονται στην ίδια «σελίδα» και φαίνεται να περνούν καλά μαζί. Άλλωστε, πάντα μετά το καλοκαίρι, έρχεται το φθινόπωρο.
Η υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα δραματική κομεντί, με πρωταγωνιστές τον Joseph Gordon-Levitt (στον ρόλο του Tom) και την Zooey Deschanel (στον ρόλο της Summer) μπορεί φαινομενικά —ακόμα και από τον τίτλο της– να μην θυμίζει τίποτα σε Πρωτοχρονιά, αλλά σίγουρα μας διδάσκει πολλά που θα μας φανούν χρήσιμα φέτος. Συνάμα, μας προετοιμάζει –θα έλεγε κανείς– για ένα θέμα που αφορά όλους μας: τις ανθρώπινες σχέσεις.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- 500 Days of Summer, imdb.com, διαθέσιμο εδώ
- (500) Days of Summer: 18 Important Lessons About Love That This Unconventional Rom-Com Taught Us, screenrant.com, διαθέσιμο εδώ
