Του Ανδρέα Παρασκευόπουλου,
Οι αποκαλύψεις των προηγούμενων ημερών, σχετικά με τον χρηματισμό μερίδας ευρωπαίων αξιωματούχων από το Κατάρ –το περίφημο Qatargate–, έχουν συγκλονίσει δυσάρεστα την κοινή γνώμη. Το γεγονός ότι στο ιταλικής «φύσεως» παράνομο κύκλωμα διαφθοράς συμμετείχε και η Ελληνίδα Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, εκλεγμένη με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙΝ.ΑΛ., Εύα Καϊλή, προκάλεσε τεράστια απογοήτευση εκτός αλλά και εντός συνόρων. Οι δηλώσεις της για τα εργασιακά δικαιώματα στο Κατάρ, αλλά και η γενικότερη στάση της, οδήγησαν τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙΝ.ΑΛ., Νίκο Ανδρουλάκη, στην άμεση διαγραφή της πρώην ευρωβουλεύτριας από το κόμμα, την οποία στη συνέχεια χαρακτήρισε ως «Δούρειο ίππο της Ν.Δ». Ως εκ τούτου, και μετά τις απαντήσεις της Κυβέρνησης στις δηλώσεις Ανδρουλάκη, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι οι προοπτικές συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων, σε περίπτωση μη ύπαρξης αυτοδύναμης Κυβέρνησης, είναι λιγοστές. Όμως, πως στηρίζεται ο εν λόγω ισχυρισμός;
Αρχικά, μία συνεργασία των δύο κομμάτων έδειχνε να έχει αρκετές πιθανότητες, καθώς τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις το επέτρεπαν. Ωστόσο, πριν από ένα εξάμηνο περίπου ξέσπασε η υπόθεση “Predator”. Η Χαριλάου Τρικούπη παραμένει ιδιαίτερα κάθετη στο ζήτημα των υποκλοπών του αρχηγού της, ασκώντας δριμεία κριτική στην Κυβέρνηση, αλλά και πιέσεις για δίκαιη απονομή δικαιοσύνης. Κι ενώ όλη η Κοινοβουλευτική Ομάδα κρατούσε μία ενιαία στάση, η μόνη που διαφοροποιήθηκε από την κομματική γραμμή ήταν η Καϊλή. Άπαντες στην Τρικούπη θεωρούν ότι πίσω από τη συγκεκριμένη απόφασή της κρυβόταν η επιθυμία της για συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τη Νέα Δημοκρατία, μία «μεταγραφή αεροδρομίου», όπως τόνισε σε δηλώσεις του ο Ανδρουλάκης, καθώς η στάση της για τις υποκλοπές στις ψηφοφορίες της Ευρωβουλής και την αρμόδια εξεταστική επιτροπή ήταν αντίθετη με αυτή των ευρωσοσιαλιστών. Πιθανόν ο Ανδρουλάκης θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις υποκλοπές ως «προεκλογικό» εργαλείο, προκειμένου να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους, αν και νομίζω ότι η κοινή γνώμη έχει χάσει το ενδιαφέρον της για την υπόθεση.
Οι πιθανότητες συνεργασίας μειώνονται ακόμα περισσότερο, αν αναλογιστεί κανείς τις δηλώσεις Ανδρουλάκη ότι «στόχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙΝ.ΑΛ. είναι η συγκρότηση ενός ποταμού σύγχρονων προοδευτικών ιδεών, που θα ανατρέψει κατεστημένα. Που θα στείλει τη Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση και θα δημιουργήσει μία προοδευτική Κυβέρνηση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρωταγωνιστή». Πιστεύω ότι όσο μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στα δύο κόμματα, η Κυβέρνηση αναμένει ότι η Χαριλάου Τρικούπη είτε θα αποδεχτεί το «φλερτ» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, είτε θα προτιμήσει να μείνει αμέτοχη. Στην πρώτη περίπτωση το μόνο που αναμένει είναι τα τελικά ποσοστά των δύο κομμάτων, αφετέρου ποιες θα είναι οι αμοιβαίες αποχωρήσεις των δύο, διότι οι αποστάσεις είναι μεγάλες. Στη δεύτερη περίπτωση, μία απόσταση από τα δύο μεγάλα κόμματα θα οδηγήσει τη χώρα πιθανόν σε τρίτες κάλπες. Επομένως, έχοντας κατά νου τα παραπάνω δεδομένα, η Ν.Δ. στοχεύει στην αυτοδυναμία της πρώτης Κυριακής. Από την άλλη, πιστεύω ότι ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα προτιμήσει να μείνει αμέτοχο, καθώς μία μελλοντική κυβερνητική συνεργασία να οδηγήσει σε καθίζηση των ποσοστών του.
Η υπόθεση Καϊλή επιβεβαίωσε ότι το χάσμα ανάμεσα σε Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙΝ.ΑΛ. πλέον είναι μεγάλο, μειώνοντας τις πιθανότητες μιας κυβερνητικής συνεργασίας. Από τη μία, το «όπλο» των υποκλοπών μεγαλώνει το χάσμα. Από την άλλη, «ο προοδευτικός χαρακτήρας» που επιδιώκει η Χαριλάου Τρικούπη να έχει η επόμενη Κυβέρνηση δείχνει ότι «κλείνει οριστικά την πόρτα» στη Νέα Δημοκρατία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Στο ναδίρ οι σχέσεις Ν.Δ. με ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, naftemporiki.gr, διαθέσιμο εδώ
- Στα άκρα η κόντρα κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για το «Qatar Gate» – Το δύσκολο «παζλ» των μετεκλογικών συνεργασιών, magnesianews.gr, διαθέσιμο εδώ
- Η υπόθεση Καϊλή απομακρύνει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ενισχύει το «γαλάζιο» αφήγημα αυτοδυναμίας, protothema.gr, διαθέσιμο εδώ
