Της Δήμητρας Βαξεβάνη,
Ο Τρωίλος ήταν ο μικρότερος γιος του βασιλιά της Τροίας Πριάμου και της συζύγου του Εκάβης. Σύμφωνα με μία παράδοση–προφητεία, όταν ο Τρωίλος θα συμπλήρωνε τα 20 χρόνια της ζωής του, τότε –πλέον– η πόλη της Τροίας θα ήταν απόρθητη, δεν θα μπορούσε, δηλαδή, στο εξής να κυριευθεί από κανέναν. Ίσως αυτή η προφητεία να αποτέλεσε το κίνητρο του βασιλιά των Μυρμιδόνων Αχιλλέα, ώστε να σκοτώσει τον Τρωίλο. Τελικά, ο μικρότερος γιος του Πριάμου, φονεύθηκε στα 19 έτη της ζωής του. Οι συνθήκες του θανάτου του άτυχου νέου είναι έως τώρα συγκεχυμένες, διότι διαφέρουν ανά παράδοση και συγγραφέα. Στο παρόν άρθρο θα εστιάσουμε στις επικρατέστερες εκδοχές που υπάρχουν.
Αρχικά, αξίζει να αναφερθεί το βασικό πλάνο, κατά το οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα. Ο Αχιλλέας είναι ο δολοφόνος του Τρωίλου, τον οποίο σκότωσε στα πρώτα έτη διεξαγωγής του Τρωικού Πολέμου. Το ίδιο χρονικό διάστημα σημειώθηκε και η αιχμαλωσία του Λυκάονα από τον Αχιλλέα.
Στο έργο «Επιτομή» του Απολλόδωρου, γίνεται σαφές ότι ο Αχιλλέας σκότωσε τον Τρωίλο στο ιερό του Θυμβαίου Απόλλωνα, εκεί όπου ο Τρωίλος φρόντιζε και εκγύμναζε τα άλογά του. Η σκηνή του θανάτου του νεαρού περιγράφεται από τον Αινεία, που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του γεγονότος, και μετά το τέλος του πολέμου βρέθηκε εξόριστος στην Καρχηδόνα: «…φεύγοντας ο Τρωίλος ξαρμάτωτος, το δύστυχο τ’ άγουρο παιδί, που κι αν και πιο αδύναμος αναμετρήθηκε με τον Αχιλλέα, σέρνεται από τ’ άλογα και τ’ ακυβέρνητο άρμα, τα χαλινάρια, όμως, κρατώντας· ο σβέρκος του και τα μαλλιά σέρνονται στο χώμα και τρυπημένος με το δόρυ σηκώνει τη σκόνη στο έδαφος, σχεδιάζει πάνω στη γη» (Βιργίλιος, Αινειάδα 1.471).
Διαφορετική πηγή τονίζει ότι ο Τρωίλος και ο Λυκάων αιχμαλωτίστηκαν την ίδια περίοδο κατά το δέκατο έτος του Τρωικού Πολέμου. Πιο συγκεκριμένα, οι Αχαιοί έσπευσαν να επιτεθούν στους Τρώες, που είχαν επικεφαλής τον Πάρη. Ύστερα από εντολή του ίδιου του Αχιλλέα, Αχαιοί οπλίτες αιχμαλώτισαν και σκότωσαν τον Λυκάονα και τον Τρωίλο.
Κάποια άλλη εκδοχή –πιθανότατα μεταγενέστερη– αναφέρει ότι ο Αχιλλέας είδε τον Τρωίλο στην πηγή και τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Όταν, όμως, ο Τρωίλος δεν ανταποκρίθηκε θετικά στο ερωτικό του κάλεσμα, τότε κατέφυγε αμέσως στο ναό του Απόλλωνα. Ο Αχιλλέας ξεδιάντροπος όρμησε στο εσωτερικό του ναού και τον σκότωσε εν ψυχρώ με το δόρυ του.
Μάλιστα, διασώζεται αναπαράσταση της σκηνής σε μελανόμορφο αμφορέα και σε μελανόμορφη κύλικα. Στον αμφορέα γίνεται αντιληπτή η σκηνή, που ο Τρωίλος βρίσκεται έφιππος στο άλογό του, και η αδερφή του, η Πολυξένη, γεμίζει τη στάμνα με νερό από την κρήνη. Την ίδια ώρα, ο Αχιλλέας τους παρακολουθεί κρυφά πίσω από την κρήνη. Στην κύλικα απεικονίζεται –κυρίως– η στιγμή, κατά την οποία ο Αχιλλέας κυνηγάει τον Τρωίλο, που είναι επάνω στο άλογό του, προσπαθώντας να ξεφύγει. Η Πολυξένη στα δεξιά φαίνεται να τρέχει να γλυτώσει από τον πάνοπλο γιό της Θέτιδος. Τέλος, η μνεία στο ναό του Απόλλωνα, τοποθεσία όπου διαπράττεται το φονικό, παραπέμπει –και εμμέσως προοικονομεί– τον θάνατο του ίδιου του Αχιλλέα, στο σημείο αυτό.
Το συμπέρασμα που συνάγεται από τα παραπάνω, είναι ότι ο θάνατος του Τρωίλου αποτελεί ένα προσφιλές θέμα για πολλούς συγγραφείς ανά τους αιώνες. Ειδικότερα, έχει γραφτεί ακόμα και τραγωδία με τον όνομα «Τρωίλος» από τον τραγικό ποιητή Σοφοκλή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- arxeion-politismou.gr, Αχιλλέας και Τρωίλος, Διαθέσιμο εδώ
- chilonas.com, Ο Τρωίλος, Διαθέσιμο εδώ
- olympia.gr, Τρωίλος και Αχιλλέας, Διαθέσιμο εδώ
