Του Νότη Χάλαρη,
Είμαι 20 χρονών και τα τελευταία χρόνια, αποτελώ μέρος του κόσμου των συλλεκτών. Ένας κόσμος τόσο περίεργος, γεμάτος ενδιαφέρον, με άτομα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, στον οποίο, όμως, ο καθένας παραμένει προσηλωμένος στο ένα και μοναδικό αντικείμενο της συλλογής του. Η δική μου ιστορία αφορά τη δημιουργία ενός άτυπου, θα λέγαμε, ποδοσφαιρικού μουσείου, ενός μουσείο το οποίο ξεκίνησε σαν πάθος, και με σιγουριά μπορώ να πω ότι δημιούργησε ανώτερες προσδοκίες.
Αρχικά, ξεκίνησα να συλλέγω ποδοσφαιρικά είδη από την ηλικία των 14 ετών, παρόλο που οι ποδοσφαιρικές μου εμφανίσεις ξεκίνησαν στην ηλικία των 18 και ίσως για αυτό με κατακλύζει τόση αγάπη και συγκίνηση για τον συγκεκριμένο χώρο. Με άλλα λόγια, η δική μου συλλογή χτίζεται εδώ και 6 χρόνια και με πολλή υπομονή, αλλά και μεράκι, δημιούργησα το ποδοσφαιρικό μου μουσείο, το οποίο αποκτά ζωή από συλλεκτικά, σπάνια, αλλά και ιστορικά αντικείμενα, το καθένα εκ των οποίων κουβαλάει μία σειρά από γεγονότα που έμειναν στην ιστορία του αθλήματος, αλλά και στη μνήμη όλων.
Το δικό μου ταξίδι ξεκίνησε όταν ήμουν μόλις 14 ετών. Θυμάμαι εκείνη την περίοδο ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν χρόνια συλλέκτης παλαιών αντικειμένων, αποφάσισε να με πάρει μαζί του στην πηγή όλων αυτών των μικρών θησαυρών. Σαν παιδί ήθελα τόσο πολύ να δω από κοντά ποια ακριβώς είναι η ενασχόληση που τον απορροφά και τον ενθουσιάζει τόσο. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να αναφέρω ότι όλα τα αντικείμενα προέρχονταν από ρακοσυλλέκτες και όπως ήταν φυσικό, κατά την πρώτη επαφή με το χώρο τους, ήμουν αρκετά «θολωμένος» λόγω της πολυκοσμία, αλλά και της υπομονής και ταχύτητας που απαιτούνταν για να αποκτήσεις ένα αντικείμενο σε καλή τιμή. Εκεί, είδα για πρώτη φορά παλιές ποδοσφαιρικές εφημερίδες και τότε ενεργοποιήθηκε το δικό μου «μικρόβιο» του συλλέκτη, για κάτι που τόσο αγαπούσα και αγαπώ. το ποδόσφαιρο.
Έτσι, λοιπόν, η αρχή έγινε με τις ποδοσφαιρικές παλιές εφημερίδες, οι οποίες είχαν για πρωτοσέλιδα τα κορυφαία γεγονότα του ελληνικού και παγκόσμιου χώρου. Η χρονολογία τους είχε αγγίξει τη δεκαετία του ’50 και του ’60, ενώ ανάμεσά τους υπήρχαν και εφημερίδες που είχαν συμπληρώσει τα 90 χρόνια ζωής. Ο ενθουσιασμός μου ήταν απερίγραπτος, καθώς κάθε σελίδα ξεχωριστά αποτελούσε ένα ταξίδι στον χρόνο. Θυμάμαι έντονα να κάθομαι στον πάγκο με τις εφημερίδες για ώρες… Σταδιακά, άρχισα να αναζητώ αναμνηστικά από κορυφαίες διασυλλογικές και εθνικές διοργανώσεις, όπως εισιτήρια, βιβλιαράκια αγώνων, καρφίτσες, λάβαρα και κασκόλ. Παράλληλα, επέκτεινα τη συλλογή μου με τα άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα από τα Μουντιάλ και κάπως έτσι συνέλλεξα όλη τη σειρά από το 1970 έως το 2014 και μετέπειτα του 2018.
Φτάνοντας στο 2017 και έχοντας διαμορφώσει έναν χώρο για τα αποκτήματά μου, στο πλαίσιο των γενεθλίων μου ήρθε στην κατοχή μου η φανέλα του Πολ Πογκμπά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία ευθύς αμέσως βρήκε τη θέση της στη συλλογή μου. Τον Μάιο του ίδιου έτους, αποφάσισα να αγοράσω και τη φανέλα του Φραντσέσκο Τότι με την Ρόμα, αφού εκείνη τη χρονιά τελείωσε την τεράστια καριέρα του. Μετά από αυτές τις δύο κτήσεις, ξεκίνησα δυναμικά να συλλέγω ποδοσφαιρικές εμφανίσεις περιόδων, στη διάρκεια των οποίων σημειώθηκαν μεγάλα ποδοσφαιρικά επιτεύγματα. Ταυτόχρονα, ήρθα σε επαφή με συλλέκτες του ίδιου χώρου, παίρνοντας ιδέες, συμβουλές και βοήθειες, ώστε να μεγαλώσω ακόμα περισσότερο τη συλλογή μου, η οποία είχε ήδη εγκατασταθεί στον χώρο που είχα δημιουργήσει στην αποθήκη του σπιτιού μου.
Σε ηλικία 19 ετών και μετά από 4 χρόνια συνεχούς αυτόνομης εργασίας, ολοκληρώνω τη μορφή του χώρου μου, η οποία έχει τις προδιαγραφές ενός πραγματικού ποδοσφαιρικού μουσείου. Η προσθήκη εμφανίσεων δε σταματάει όμως και έπειτα από σχεδιασμό και σκέψη, επιχείρησα μία αμεσότερη επικοινωνία με επαγγελματίες ποδοσφαιριστές τόσο της Ελλάδος, όσο και της Ευρώπης, ζητώντας την ποδοσφαιρική τους εμφάνιση με την υπογραφή τους, μέσα από έναν αγώνα τους. Η ανταπόκριση δεν ήταν μεγάλη, πράγμα αναμενόμενο, καθώς δέχτηκα λιγότερο από 20 απαντήσεις μέσα σε 1000 μηνύματα, ωστόσο, οι φανέλες που δέχτηκα ήταν αρκετές για να αναβαθμιστεί η συλλογή μου και να εισαχθώ δυναμικά στον χώρο των συλλεκτών.
Φτάνοντας στο σήμερα, 6 χρόνια μετά την πρώτη μου αγορά για τη συλλογή μου, έχω δημιουργήσει το δικό μου ποδοσφαιρικό μουσείο, με συνολικά 186 φανέλες στο ενεργητικό μου, όπως και με φανέλες τεράστιων παιχτών, μεταξύ των οποίων είναι ο Ντάνι Άλβες, ο Έντισον Καβάνι, ο Κώστας Κατσουράνης, ο Κώστας Μανωλάς, ο Ανδρέας Σάμαρης κ.λ.π. Από το μικρό μου μουσείο δε λείπουν, βέβαια, και παλαιότερες ποδοσφαιρικές εφημερίδες, αναμνηστικά αγώνων και διοργανώσεων, καθώς και συλλεκτικά εισιτήρια τελικών. Δε θα μπορούσα φυσικά να παραλείψω μια ιδιαίτερη αναφορά στη φορεμένη φανέλα του θρύλου της Μπαρτσελόνα και της Εθνικής Ισπανίας, Xavi, με την οποία αγωνίστηκε στα προημιτελικά του Eurο (2008), έναντι της Εθνικής Ιταλίας.
Ολοκληρώνοντας τον χώρο, ξεκίνησα να προσκαλώ και μεγάλους αθλητές του ποδοσφαίρου, όπως τον Κώστα Κατσουράνη, Θάνο Κωστανάσιο, Λεωνίδα Καμπάνταη και Γιώργο Κατσικογιάννη, οι οποίοι με μεγάλη συγκίνηση με γέμισαν με την αγάπη τους, καθώς και με πολλά συγχαρητήρια, βλέποντας από κοντά το μουσείο. Μέσα σε αυτό τον χώρο, η αλήθεια είναι ότι βρίσκω ηρεμία και ανακτώ δυνάμεις έπειτα από μία δύσκολη μέρα, αφού μπορώ να κάθομαι για ώρες κάνοντας ενδεχομένως μικροδιορθώσεις ή σχεδιασμούς για το καλύτερο αποτέλεσμα. Άλλωστε, η ουσία της συλλογής για εμένα είναι αυτή, το να σε ηρεμεί και να σε αναζωογονεί.
Επόμενο βήμα είναι το άνοιγμα των θυρών στο κοινό, το οποίο μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει εκφράσει τόσο τη στήριξή του, όσο και την επιθυμία του να παρευρεθεί στο χώρο. Φυσικά, ένα τέτοιο εγχείρημα θα γίνει έπειτα από αρκετή μελέτη, αφού πρόκειται για ένα νέο και πολύ μεγάλο βήμα, καθώς το μουσείο μου θα μετατραπεί σε κάτι διαφορετικό, το οποίο θα ξεπερνά την προσωπική χρήση. Η ολοκλήρωση αυτής της ιδέας πιστεύω θα επαληθεύσει τα λόγια που λένε οι μεγαλύτεροι, «θα κάνεις αυτό που αγαπάς, για να το κάνεις σωστά και καλά».
Το μικρό μου δημιούργημα πρόκειται για κάτι που αγαπάω, όχι μόνο ως συλλέκτης αλλά και ως άνθρωπος, αφού λατρεύω το ποδόσφαιρο και ως άθλημα. Από μικρό παιδί είμαι εθισμένος στην μπάλα και αυτή η συλλογή καλλιεργήθηκε μέσα από την αγάπη μου για αυτό. Ο κάθε συλλέκτης, βέβαια, έχει το δικό του, ιδιαίτερο γούστο, το οποίο μπορεί σε έναν τρίτο να φανεί υπερβολικό από οικονομική άποψη ή και από άποψη χρόνου ή ενδιαφέροντος, καθώς η δημιουργία μίας συλλογής είναι μία ιδιαίτερα χρονοβόρα και «ακριβή» διαδικασία.
Συνοψίζοντας, κάπως έτσι έλαβε σάρκα και οστά ένα αυτοδημιούργητο ποδοσφαιρικό μουσείο, παρά τις αναποδιές και τις κακές στιγμές που ανέκυψαν στην πορεία. Σε κάθε περίπτωση, όμως, υπερείχε η υπομονή, η θέληση και το πείσμα. Όλα αυτά συνδυάστηκαν άριστα με την αγάπη που έχω για το ποδόσφαιρο και 6 χρόνια αργότερα δημιουργήθηκε τόσο στην αποθήκη μου, όσο και στην καρδιά μου ένας χώρος ηρεμίας και υπερηφάνειας. Αυτή είναι η ιστορία του Chal’s museum, λοιπόν, η οποία συνεχίζει, μέρα με τη μέρα, να μεγαλώνει και να αφήνει τα δικά της σημάδια στη δική μου ταυτότητα. Αυτό είναι, άλλωστε, η συλλογή για έναν συλλέκτη… Η ξεχωριστή ταυτότητά του.
