Της Βασιλικής Σέρφα,
Πολλές βασικές έννοιες στη ζωή μας περπατούν χέρι-χέρι με το άγχος της απόρριψης και όσο μεγαλώνουμε, νομίζω τόσο πιο πολύ το συναντάμε σε κάθε φάσμα της ζωής μας. Η απόρριψη είναι ένα αναπόφευκτο αρνητικό συναίσθημα και κανείς δεν μπορεί να δηλώσει άτρωτος μπροστά της. Οι περισσότεροι άνθρωποι, στο άκουσμα του όρου, ασυνείδητα κάνουν συνειρμό με την απόρριψη από τον σύντροφό τους. Κι όμως, το συναίσθημα αυτό το συναντάμε σε κάθε είδους σχέση. Ερωτική ή φιλική, ακόμα και στον εργασιακό τομέα.
Στον ερωτικό τομέα, η απόρριψη είναι αρκετά συχνή. Υπάρχει, άλλωστε, κανείς που δεν έχει απορρίψει ή δεν έχει απορριφθεί; Σύνηθες είναι να επιρρίπτουμε ευθύνες στον σύντροφό μας ή στον άνθρωπο που μας ενδιαφέρει, θεωρώντας ότι μας φέρθηκε άσχημα, ότι δεν μας αγαπάει, ότι είναι κακός κ.λπ., επειδή δεν ανταπέδωσε τα όσα εμείς κάναμε ή αισθανθήκαμε για εκείνον. Η άποψη αυτή είναι αδιαμφησβήτητα λαθεμένη, καθώς τα συναισθήματα εξ ορισμού πηγάζουν από μέσα μας, οφείλουν να είναι αυθόρμητα και όχι να αποτελούν έκβαση μιας προσπάθειας για να αισθανθούμε το ίδιο με τον σύντροφό μας. Αυτή, άλλωστε, είναι και η μαγεία του έρωτα!
Η απόρριψη μας ενοχλεί, μας πονά, μας κάνει να αισθανόμαστε ανεπαρκείς και αυτό δεν θα αλλάξει. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς, όμως, είναι να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις, εκλογικεύοντάς τες. Ο έρωτας δεν είναι πάντα αμοιβαίος και δεν μπορούμε να ταιριάζουμε με όλους. Το άγχος της απόρριψης μπορούμε να το συναντήσουμε ακόμα και στην πορεία μιας σχέσης. Πόσοι από εμάς δεν έχουμε υπομείνει καταστάσεις και συμπεριφορές από τον σύντροφό μας, επειδή φοβόμαστε τη μοναξιά και προτιμάμε τον συμβιβασμό με το μέτριο από το να κάνουμε αυτό που στα αλήθεια επιθυμούμε;
Κατά τα Πολιτικά του Αριστοτέλη, «ο άνθρωπος δίχως φίλους ή θεός είναι ή αγρίμι», θέλοντας να πει πως κανείς δεν μπορεί να αδιαφορεί για την κοινωνική συμβίωση και να ζει μόνος του. Αυτόχρημα οι φίλοι είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι μας, οι συνοδοιπόροι μας, η οικογένεια που επιλέγουμε και είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την ψυχική μας υγεία. Στις σχέσεις με τους φίλους μας, μεταξύ πολλών συναισθημάτων, κρύβεται και το άγχος της απόρριψης. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που αισθάνονται πως αν δεν ανταποκριθούν στις προτάσεις των φίλων τους, θα τους χάσουν, ή αν μεγαλώσουν τον κοινωνικό τους κύκλο, δεν θα είναι πια αποδεκτοί, επειδή δεν θα είναι πάντα διαθέσιμοι, με αποτέλεσμα να πιέζουν τον εαυτό τους και να γίνονται έρμαια του φόβου τους.
Στον εργασιακό τομέα, μπορεί κανείς να νιώσει την απόρριψη για επαγγελματικούς ή κοινωνικούς λόγους. Το συναίσθημα ότι δεν είμαστε ικανοί να πάρουμε προαγωγή ή να αναλάβουμε νέες ευθύνες είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ακόμα και η μη αποδοχή μιας ιδέας για ένα project –κάτι πολύ μικρό– είναι ικανό να μας αποθαρρύνει και να μειώσει την αυτοπεποίθηση και τη δημιουργικότητά μας. Σε κοινωνικό επίπεδο, πολλοί εργαζόμενοι αισθάνονται ότι οι συνεργάτες τους δεν τους συμπαθούν, δεν τους θεωρούν ικανούς ή τους ανταγωνίζονται. Αυτό μπορεί όντως να συμβαίνει και παρόλο που είναι σίγουρα δυσάρεστο, δεν παύει να είναι και φυσιολογικό.
Εν κατακλείδι, η απόρριψη σε κάθε είδους σχέση είναι ένα επίπονο συναίσθημα, το οποίο, όμως, εν τέλει, μόνο θετικά μας επηρεάζει και συμβάλλει στην ωρίμανσή μας. Μας κάνει να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας, να θέσουμε σωστότερα τα όριά μας και να αφήσουμε πίσω μας την όποια τοξική κατάσταση βιώνουμε. Η προσωπική εξέλιξη έρχεται μέσα από τις δυσκολίες και δική μας αρμοδιότητα είναι να ρυθμίσουμε τα πανιά, κόντρα στον άνεμο!
