Του Χρήστου Παπαγεωργίου,
Προ ολίγων ημερών, ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, μετέβη στην Καμπότζη, όπου φιλοξενήθηκε η 55η σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών της ASEAN (Ένωση των Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας). Στην εν λόγω Σύνοδο, ο κ. Δένδιας συναντήθηκε με ομολόγους του από την Κίνα, το Κατάρ, την Ινδονησία και την Ταϊλάνδη, έθεσε το ζήτημα του αναθεωρητισμού της Τουρκίας και υπέγραψε, εκ μέρους της χώρας μας, τη Συμφωνία Φιλίας και Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας-ASEAN, καθιστώντας, έτσι, την Ελλάδα παρατηρητή σε αυτόν τον Οργανισμό.
Ο Κινέζος Υπουργός Εξωτερικών, Γουάνγκ Γι, διαβεβαίωσε τον Έλληνα ΥΠ.ΕΞ. για τη σταθερή και θετική θέση της Κίνας ως προς την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας απέναντι στις προκλήσεις που η ίδια αντιμετωπίζει, με τον Νίκο Δένδια να μεταφέρει, με τη σειρά του, στον Κινέζο ομόλογό του πως η Ελλάδα τάσσεται επίσης υπέρ της «Πολιτικής της Μίας Κίνας». Για να δανειστούμε και ένα παράδειγμα από την επικαιρότητα, ο σεβασμός αυτός επιβεβαιώνεται και από το γεγονός πως στην επίσημη σελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται ρητά πως η Ελλάδα, «σεβόμενη την πολιτική της “μίας Κίνας”, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας, συμπεριλαμβανομένου του συνόλου των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναγνωρίζει ως κράτος μόνο τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και, ως εκ τούτου, δεν διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με την Ταϊβάν / Κινεζική Ταϊπέι».
Όπως δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, ο κ. Δένδιας αναφέρει πως η θέση της Κίνας «είναι απόλυτα συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο, δεδομένου ότι η Κίνα είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας». Στο περιθώριο των εργασιών της Συνόδου, ο Νίκος Δένδιας τόνισε ότι «…η διεθνής κοινότητα καταλαβαίνει όλο και περισσότερο ότι ο αναθεωρητισμός, η αμφισβήτηση των συνόρων και η μή συνυπογραφή των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας οδηγούν την ανθρωπότητα σε νέες περιπέτειες…». Πράγματι, σε μια εποχή όπου τα πολύ πρόσφατα γεγονότα έχουν προκαλέσει φρενίτιδα, αποδεικνύοντας πόσο ρευστή είναι, πράγματι, η διεθνής σκηνή, και με πόση ευκολία λησμονούμε ανάλογα περιστατικά του παρελθόντος και, ως εκ τούτου, αφήνουμε πολλά «τυφλά σημεία στο λογισμικό μας», επιτρέποντας, έτσι, σε εχθρούς να παρεισφρήσουν, ο αναθεωρητισμός είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους. Εν μέσω, λοιπόν, της ρωσικής εισβολής και της τουρκικής προκλητικότητας, η πιο ορθή διέξοδος, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην επίλυση των προβλημάτων, είναι η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ ομονοούντων χωρών.
Αυτό επετεύχθη από μέρους της Ελλάδας, με τον Νίκο Δένδια ως εκπρόσωπο των σταθερών, λογικών και πάντα εδραζόμενων στο Διεθνές Δίκαιο θέσεων της χώρας μας, εκπροσώπηση η οποία είχε διπλό αποτέλεσμα: τη διεθνοποίηση του ζητήματος της τουρκικής επιθετικότητας-προκλητικότητας και την υπογραφή της προαναφερθείσας συμφωνίας μεταξύ της χώρας μας και της ASEAN. Τη συμφωνία υπέγραψαν μαζί με την Ελλάδα, η Δανία, η Ολλανδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ και το Ομάν. Το αίτημα για τη συμφωνία είχε υποβληθεί 2 χρόνια πριν (το 2020) από τον Έλληνα Υπουργό, όμως η υπογραφή του είχε καθυστερήσει λόγω εσωτερικών διαφωνιών εντός της ASEAN σχετικά με το ζήτημα του επιπέδου συμμετοχής του εκπροσώπου του στρατιωτικού καθεστώτος της Μιανμάρ. Υπενθυμίζεται ότι στη Μιανμάρ (Βιρμανία) έχει εγκαθιδρυθεί καθεστώς στρατιωτικής δικτατορίας από το 1989, όμως το στρατιωτικό καθεστώς διατηρεί πολύ καλές σχέσεις –ειδικά σε οικονομικό επίπεδο– με χώρες, όπως η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα, καθώς και με τη Γαλλία – πάλι σε οικονομικό επίπεδο.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Ελλάδα επρόκειτο να αποκομίσει σημαντικά οφέλη από την υπογραφή της συμφωνίας. Δημιουργούνται προοπτικές για μελλοντική συνεργασία της χώρας μας με άλλες χώρες, με τις οποίες δεν είχε στο παρελθόν επαφές σε υπουργικό επίπεδο. Επίσης, σημειώνεται πως οι σχέσεις των χωρών που μετέχουν στον οργανισμό διέπονται από τις αρχές του σεβασμού της εδαφικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών και χαρακτηρίζονται από την προσήλωση στις ίδιες θέσεις που ακολουθεί η Ελλάδα, όπως η αποκήρυξη της απειλής ή της χρήσης βίας, και πάντοτε έχουν ως βάση την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Είναι υψίστης σημασίας η Ελλάδα να διευρύνει τους (διπλωματικούς και οικονομικούς) ορίζοντές της προς δυσμάς, αλλά και προς ανατολάς. Οι συμμαχίες που κτίζονται θα πρέπει να βασίζονται στις ίδιες αρχές και αξίες και η οποιαδήποτε προσπάθεια υπονόμευσης των σχέσεων καθ’ οιονδήποτε τρόπο είναι καταδικαστέα.
Μία ημέρα πριν την άφιξή του στην Καμπότζη (η οποία και κατέχει την προεδρία της ASEAN στην παρούσα φάση), ο κ. Δένδιας επισκέφθηκε το Βιετνάμ, όπου και εξέφρασε τη βούλησή του σχετικά με τη διεύρυνση και εμβάθυνση των σχέσεων Ελλάδας-Βιετνάμ. Γενικότερα, όπως αποδεικνύεται και από τα γεγονότα, οι συζητήσεις περιστρέφονται ως επί το πλείστον γύρω από το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο έχει αμφισβητηθεί ή έχουν γίνει απόπειρες αμφισβήτησής του ουκ ολίγες φορές. Αδιαμφισβήτητα, τα θέματα τα οποία πρέπει να συζητηθούν είναι πολλά και, δυστυχώς, ο χρόνος είναι περιορισμένος. Με δεδομένο ότι κάθε μέρα που ξημερώνει είναι μια νέα μέρα για τις διεθνείς σχέσεις, οι οποίες κανείς δεν γνωρίζει πλέον αν θα εξελιχθούν θετικά ή αρνητικά, ιδιαίτερα μετά την αμφιλεγόμενη επίσκεψη της Νάνσυ Πελόζι στην Ταϊβάν, η οποία έχει προκαλέσει δικαίως πολύ περισσότερες αρνητικές παρά θετικές αντιδράσεις, είναι απόλυτα λογικό ο καθείς (σε επίπεδο κρατών) να αναζητεί δικούς του συμμάχους. Εάν λάβουμε υπόψη ότι ένας λανθασμένος χειρισμός θα μπορούσε να «στείλει» έναν πιθανό σύμμαχο στην «αγκαλιά» ενός υπαρκτού αντιπάλου, οι κινήσεις θα πρέπει να είναι κάθε άλλο παρά βιαστικές.
Δεν είναι μόνο ελληνικό το θέμα, καθώς όλες οι χώρες της διεθνούς σκηνής διανύουν αυτή τη στιγμή μια βαθύτατα ταραγμένη περίοδο, είτε λόγω εσωτερικών προβλημάτων, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά και τις διακρατικές σχέσεις, είτε λόγω ενεργειών εκτός συνόρων. Αυτό που θα πρέπει να αναγνωριστεί από όλους –είτε καλούνται κυβέρνηση, είτε αντιπολίτευση, είτε αντιρρησίες συνειδήσεως, είτε πατριώτες, είτε «διεκδικητές αιτημάτων»– είναι πως, στην αυγή του εικοστού πρώτου αιώνα, δεν υπάρχει πιο καταστροφική κίνηση από την υποτίμηση του ίδιου του εχθρού και από την υπερτίμηση των δικών τους δυνάμεων. Απορίας άξιο είναι, φυσικά, το αφήγημα ότι το εσωτερικό ενός κράτους είναι αυτό το οποίο αξίζει την προσοχή κυβερνώντων και μη. Αλήθεια, πόση προσοχή να επιδείξει ένα κράτος στα εσωτερικά του, όταν η γεωπολιτική θέση στην οποία βρίσκεται το καθιστά ανελλιπώς στόχο;
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η Κίνα στηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και εμείς την «Πολιτική της Μίας Κίνας», cnn.gr, διαθέσιμο εδώ
- Στήριξη των ελληνικών θέσεων από την Κίνα, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Στο Βιετνάμ ο Νίκος Δένδιας: Συμφωνία για τη διεύρυνση της Συνθήκης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ertnews.gr, διαθέσιμο εδώ
- Επίσκεψη Ν. Δένδια σε Βιετνάμ – Καμπότζη: Ο αναθεωρητισμός οδηγεί την ανθρωπότητα σε περιπέτειες, ertnews.gr, διαθέσιμο εδώ
- Συνάντηση Δένδια με τον Κινέζο ΥΠΕΞ: «Υπογραμμίσαμε την ανάγκη για σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών», kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
