Του Γιώργου Ναθαναήλ,
Το 1781 γεννήθηκε ο Νικήτας Σταματελόπουλος, γνωστότερος ως Νικηταράς, στο χωριό Μεγάλη Αναστάσοβα κοντά στο Μυστρά, στους πρόποδες του Ταϋγέτου και κοντά στην Καλαμάτα. Το χωριό σήμερα είναι η Νέδουσα Μεσσηνίας. Ο Νικηταράς καταγόταν από μια οικογένεια δραστήρια στον αγώνα κατά των Οθωμανών στην Πελοπόννησο. Ο πατέρας του ήταν ο Σταματέλος και η μητέρα του ήταν συγγενής με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Είχε δύο αδέλφια, τον Ιωάννη Τουρκολέκα και τον Νικόλαο Σταματελόπουλο.
Ο πατέρας του ήταν επικηρυγμένος από τους Τούρκους και πολέμησε στα 16 του στην Πάρο στο πλευρό των Ρώσων. Μετά κατέφυγε στο χωριό Τουρκολέκα Μεγαλόπολης, όπου γεννήθηκε ο Γιάννης, αδελφός του Νικηταρά. Το 1816 στη Μονεμβασιά θανατώθηκε από τους Τούρκους. Τον ίδιο χρόνο κατά τη διάρκεια διωγμών σκοτώθηκε και ο πατέρας του. Ο Νικήτας ακολούθησε το θείο του, Θεόδωρο, στα Επτάνησα, έναν τόπο όπου μπορούσαν να καταφύγουν οι κλεφταρματολοί εύκολα και να επιστρέψουν για τη συνέχιση του αγώνα. Ο Νικήτας στρατολογήθηκε από τους Ρώσους για να πολεμήσει τον Ναπολέοντα στην Ιταλία. Μετά επέστρεψε με τους Γάλλους στα Επτάνησα. Μετά από λίγο θα ξεκινούσε η Επανάσταση για την απελευθέρωση των Ελλήνων.
Στην πρώτη μάχη της Επανάστασης, στις 24 Απριλίου 1821, στη μάχη στο Βαλτέτσι της Αρκαδίας ήταν εκεί. Στις 18 Μαΐου 1821 ήρθε η πρώτη διάκριση στη μάχη των Δολιανών. Στα Άνω Δολιανά απέκρουσε πολλούς Τούρκους, οι οποίοι διέθεταν και πυροβολικό. Εκείνη τη μέρα σκόρπισε το θάνατο στις τάξεις των Τούρκων, με αποτέλεσμα να ονομαστεί Τουρκοφάγος από τους άντρες του σώματός του. Στη συνέχεια συμμετείχε στην πολιορκία της Τρίπολης. Όταν καταλήφθηκε η πόλη, δε δέχθηκε κανένα λάφυρο και συνέχισε τον αγώνα, καταλαμβάνοντας τον Άγιο Σώστη μαζί με τον Δημήτριο Υψηλάντη και τον Παπαφλέσσα. Ο Δράμαλης και η στρατιά του δέχθηκαν σοβαρά πλήγματα και στη συνέχεια, επιστρέφοντας στο Άργος, συνάντησε ξανά τον Νικηταρά στο Αγιονόρι. Και εκεί οι Τούρκοι δέχθηκαν σοβαρά πλήγματα. Συμμετείχε και σε άλλες σημαντικές μάχες έως ότου ξημέρωσε η ελευθερία για την Ελλάδα.
Στα επόμενα χρόνια, τα δύσκολα πρώτα χρόνια του ελληνικού βασιλείου, ήταν μέλος του κόμματος των Ναπαίων, το οποίο ήταν φιλορωσικό. Συνελήφθη το 1839, γιατί υπήρχε ο φόβος αντικατάστασης του Όθωνα από κάποιον Ρώσο πρίγκιπα. Ο Νικηταράς συμμετείχε σε μια συνωμοτική κίνηση εναντίον του βασιλιά, η οποία αποκαλύφθηκε, αλλά δεν προσκομίστηκαν οι απαραίτητες αποδείξεις για να καταδικαστεί. Παρόλα αυτά, φυλακίστηκε και όταν βγήκε από τη φυλακή, του δόθηκε χώρος επαιτείας. Το 1843 του δόθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου με μια μικρή σύνταξη, στο πλαίσιο της απόδοσης Συντάγματος από τον Όθωνα στον ελληνικό λαό. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1849 έφυγε από τη ζωή με τελευταία του επιθυμία να θαφτεί δίπλα στο θείο του, το Γέρο του Μοριά.
Γεννημένος το 1999 και μεγαλωμένος στη Βέροια. Απόφοιτος Γενικού Ενιαίου Λυκείου. Είναι φοιτητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Αρθρογραφεί για την αρχαιότητα, ελληνική και ρωμαϊκή, την μεσαιωνική και βυζαντινή Ιστορία και διετέλεσε αρχισυντάκτης στην ομώνυμη κατηγορία του OffLine Post για έξι μήνες (Ιούλιος-Δεκέμβριος 2019).
