Της Άννας – Νικολέτας Γρίβα,
Υπάρχει νοήμων ζωή σε άλλους πλανήτες; Και αν υπάρχει, θα μπορέσουμε ποτέ να επικοινωνήσουμε μαζί της; Το ερώτημα αυτό ιντριγκάρει πολλούς ανθρώπους, αλλά για τους περισσότερους παραμένει απλώς ένα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης· ένα, προς στιγμήν, αναπάντητο ερώτημα. Για τον John Shepherd, όμως, το ερώτημα αυτό ήταν για περίπου 30 χρόνια ολόκληρη η ζωή του.
Την ιστορία του εκκεντρικού εφευρέτη John Shepherd στα ‘70s και ύστερα διηγείται το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ John Was Trying to Contact Aliens, με ηθοποιό τον ίδιο τον John Shepherd, σε σκηνοθεσία του Matthew Killip.
Ο John «πιάνει» την ιστορία από την αρχή από τα δύσκολα, όπως τα χαρακτηρίζει, παιδικά του χρόνια. Πράγματι, η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από γεγονότα τραυματικά, με τον πατέρα του να τον εγκαταλείπει μόλις είχε γεννηθεί, τη μητέρα του να παρουσιάζεται απόμακρη και τη γιαγιά του να τον «λυπάται», όπως ο ίδιος αναφέρει, και να τον υιοθετεί. Έτσι, μεγάλωσε με τη γιαγιά και τον παππού του στο σπίτι τους στο Michigan, όπου εγκατέστησε, αργότερα, και όλον τον απαραίτητο για τις αναζητήσεις του εξοπλισμό.
Τα μηχανήματα που χρησιμοποιούσε για να εκπέμψει χαμηλής συχνότητας ραδιοκύματα, τα οποία, αρχικά, καταλάμβαναν ένα μόνο δωμάτιο του σπιτιού, σιγά σιγά εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο το σπίτι, έως ότου ο John με τη γιαγιά του αναγκάστηκαν να χτίσουν μία προέκταση του σπιτιού, όπου και στεγάστηκαν περισσότερα μηχανήματα, με κυριότερο έναν πανύψηλο πομπό, που εξέπεμπε πλέον σήματα στο βαθύ διάστημα. Το έργο του, έχοντας λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις, ονομάστηκε “Project STRAT – Special Telemetry Research And Tracking”.
Τα σήματα που εξέπεμπε δεν περιείχαν ομιλία ή κάποιον ιδιαίτερο κώδικα, παρά μόνο μουσική. Κατά τον ίδιο, η μουσική αποτελούσε ένα είδος παγκόσμιας γλώσσας, που θα μπορούσαν δυνητικά να λάβουν εξωγήινοι και να απαντήσουν στέλνοντας πίσω στη Γη ανάλογα ραδιοκύματα. Η μουσική που επέλεγε ήταν «πολιτιστική και δημιουργική», όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει, με πληθώρα ειδών, όπως jazz, reggae, Afro-pop, αλλά και γερμανική ηλεκτρονική μουσική. Οι μεταδόσεις του είχαν το ύφος μίας κοινής ραδιοφωνικής, γήινης εκπομπής, μόνο που απευθύνονταν σε κάθε άλλον, παρά στους γήινους.
Παρά τις τρομερές προσπάθειες του John, η εύρεση εξωγήινης, νοήμονος ζωής με τη χρήση ραδιοκυμάτων κατέστη αδύνατη, και τελικά, μετά από έρευνα περίπου 30 χρόνων, αναγκάστηκε λόγω οικονομικών αιτιών να εγκαταλείψει το έργο του. Όπως, όμως, δείχνει και στο ντοκιμαντέρ, κράτησε στο υπόγειο του σπιτιού του πολλά από τα μηχανήματα που είχαν χρησιμοποιηθεί, απολιθώματα πλέον μιας μάταιης αναζήτησης.
Η αναζήτησή του, ωστόσο δεν ήταν εντελώς μάταιη. Ο ίδιος τονίζει ότι του έδωσε τη δυνατότητα να εκφράσει τη δημιουργικότητά του, αλλά και να επικοινωνήσει με χιλιάδες ανθρώπων τα όποια αποτελέσματα είχε καταφέρει να συλλέξει.
Επιπλέον, παρά τη μοναχική ζωή που έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα, όχι μόνο εξαιτίας της αναζήτησής του, αλλά και εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας του, η οποία στα μέρη του δεν ήταν ακόμη αποδεκτή ούτε κατανοητή, τελικά, κατάφερε να βρει την αληθινή αγάπη, εμμέσως χάρη στο έργο του, που τον κατέστησε εξαιρετικά ενδιαφέροντα άνθρωπο στα μάτια του συντρόφου του, ο οποίος και κάνει την εμφάνισή του στο ντοκιμαντέρ.
Την ανθρώπινη αυτή πλευρά του Jοhn κατάφερε να παρουσιάσει με μεγάλη ευαισθησία ο σκηνοθέτης, μη εστιάζοντας μονάχα στο ερευνητικό του έργο, που αναμφίβολα είναι αυτό που κινεί, αρχικά, το ενδιαφέρον του θεατή. Έτσι, το ντοκιμαντέρ στο οποίο έξυπνα ο σκηνοθέτης συμπεριέλαβε τόσο σκηνές από παλαιές εμφανίσεις του John στις ειδήσεις όσο και τη συνέντευξη που πήρε από τον ίδιο τώρα, σε μεγαλύτερη ηλικία, διαφοροποιήθηκε επιτυχώς από οποιοδήποτε άλλο ντοκιμαντέρ παρόμοιου είδους και ανέδειξε την ομορφιά του να είναι κανείς διαφορετικός από κάθε άποψη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- John Was Trying to Contact Aliens, imdb.com, διαθέσιμο εδώ.
- Netflix’s John Was Trying to Contact Aliens is amazing and moving, newscientist.com, διαθέσιμο εδώ.
