Της Ανθής Ντόλα,
Φαινόμενο της επικοινωνιακής πολιτικής είναι η Ιsabel Diaz Ayuzo, μέλος του Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας. Η συγκεκριμένη πολιτικός κατέχει τη θέση της Προέδρου της Περιφερειακής Κυβέρνησης της Μαδρίτης από το 2019 και ο τρόπος με τον οποίο προεκλογικά, αλλά και μετέπειτα, προσεγγίζει τους ψηφοφόρους είναι ένα παράδειγμα πολιτικής δεξιοτεχνίας.
Η Ισπανίδα πολιτικός ανέλαβε το αξίωμά της σε μία δύσκολη περίοδο. Κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πανδημία του COVID-19, ακολουθώντας μία διαφορετική πολιτική, με αποτέλεσμα η Μαδρίτη να καταγράψει τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας στην Ευρώπη. Τα μέτρα τα οποία έλαβε η διοίκηση της Ayuzo προκάλεσαν αντιδράσεις. Μία από τις πιο εξωφρενικές αποφάσεις της ήταν αυτή της μεταφοράς των μολυσματικών ασθενών σε γηροκομεία και περιφερειακά νοσοκομεία της πόλης. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα περισσότερους από 8.000 θανάτους στα γηροκομεία της περιοχής κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας, ενώ αποτέλεσε την αφορμή η Διεθνής Αμνηστία να χαρακτηρίσει τις αποφάσεις της πολιτικού ως μία παραβίαση «του δικαιώματος στην υγεία, τη ζωή και τη μη διάκριση των ηλικιωμένων».
Επιπλέον, αγνόησε τις συστάσεις των εθνικών εμπειρογνωμόνων υγείας και άνοιξε τον τομέα της φιλοξενίας, με αποτέλεσμα να αυξήσει τη δημοτικότητά της και να χαρακτηριστεί από τους εργαζόμενους του συγκεκριμένου τομέα ως «Προστάτιδα Αγία». Και ενώ οι αριθμοί των κρουσμάτων αυξάνονταν, η Ισπανίδα πολιτικός δεν έκανε κανενός είδους αυτοκριτική, αλλά στράφηκε στις εθνικές αρχές, υποστηρίζοντας ότι απέτυχαν να ελέγξουν τους ξένους που έφταναν στο Διεθνές Αεροδρόμιο Μαδρίτης-Μπαχάμας.
Η Ιsabel Diaz Ayuzo σπούδασε δημοσιογραφία και υπηρέτησε στη νεολαία του Λαϊκού Κόμματος και έλαβε την πολιτική της εκπαίδευση ως μέλος της ομάδας της Aguirre, ενώ κατάλαβε από νωρίς την αξία της δημοσιότητας, είτε αυτή ήταν καλή είτε κακή. Την προεκλογική περίοδο του 2019, όπου και ήταν υποψήφια για την προεδρία της Μαδρίτης, προέβαλε συχνά μία ιδιαίτερη εικόνα προς τον Τύπο, μετατρέποντας τον εαυτό της σε περίγελο. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν ίσχυε, όπως αποδείχθηκε από το αποτέλεσμα των εκλογών.
Σε συνέντευξή της, που κυκλοφόρησε και ως πρωτοσέλιδο την προεκλογική περίοδο, γιόρταζε το μποτιλιάρισμα της Μαδρίτης στις 3 τα ξημερώματα ως «σημάδι της ταυτότητας της πόλης μας», ενώ σε δηλώσεις της σε δημοσιογράφους υποστήριξε πως τους Ισπανούς πολίτες δεν τους ώθησε η έλλειψη θέσεων εργασίας να μεταναστεύσουν, αλλά η επιθυμία τους να «μοιράζονται τον πολιτισμό τους» με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτές οι θέσεις αντί να εξαφανίσουν πολιτικά την Ιsabel Diaz Ayuzo φάνηκε να λειτουργούν ως μηχανισμοί προώθησης της υποψηφιότητάς της. Η Ισπανίδα πολιτικός γνωρίζει πολύ καλά πως η διαφήμιση και η προώθηση έχει πολλές μορφές, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιεί τις πιο ακραίες από αυτές. Και ενώ όλοι νόμιζαν ότι αποτελεί ένα αστείο που χρησιμοποιείται από τον ισπανικό Τύπο, αυτή κατέληξε να ορκιστεί Πρόεδρος της Μαδρίτης.
Ο τρόπος που παρουσιάζει τον εαυτό της προκαλεί τη συμπάθεια τον πολιτών. Παρουσιάζεται ως μία «μαχήτρια», ενώ, παράλληλα, όλη η πολιτική της στρατηγική στηρίζεται στη μείωση του βασικού της αντιπάλου, τον οποίο αποτελεί το αριστερό κόμμα της χώρας, αλλά και στον τρόπο που απευθύνεται προς τους ψηφοφόρους. Μιλά πάντοτε, χρησιμοποιώντας έναν απλό και κατανοητό λόγο που ξεφεύγει από τα πολιτικά καλούπια που έχουν μάθει οι ψηφοφόροι να ακούν. Απέβαλε το πρωτόκολλο της επίσημης πολιτικής και παρέβλεψε τους κανόνες που διέπουν έναν πολιτικό λόγο ή μία πολιτική ενδυμασία. Όλα αυτά προκάλεσαν τη συμπάθεια των πολιτών προς το πρόσωπό της, έχοντας ως συνέπεια να τη στηρίξουν. Κατόρθωσε να επιτύχει, κάνοντας το απίθανο, να προκαλεί, δηλαδή, με τις δηλώσεις της και να εκθέτει την πολιτική της απειρία με έναν περίτεχνο και ελκυστικό τρόπο.
Χρησιμοποίησε το «χαρτί» του λαϊκισμού διαφορετικά, με αποτέλεσμα να μην γίνεται αντιληπτός από τους πολιτικούς της αντιπάλους. Το σπουδαιότερο, όμως, είναι πως το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε προκάλεσε εντύπωση στους υπόλοιπους πολιτικούς, οι οποίοι δυσκολεύτηκαν να κατανοήσουν πως όχι μόνο δεν ήταν περίγελος, αλλά στην πραγματικότητα δημιούργησε μία νέα πολιτική περσόνα, την οποία μπορούσε να τσαλακώσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην καταλάβει κανείς την πραγματική πολιτική της δύναμη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- “Spain’s pop polarizer: The unlikely rise of Isabel Díaz Ayuso”, Politico eu, διαθέσιμο εδώ
- «Η Isabella Diaz Ayuzo είναι ο νικητής των εκλογών στη Μαδρίτη», Slobotenbencat, διαθέσιμο εδώ
