Του Γιώργου Ναθαναήλ,
Η μεγαλύτερη υψίφωνος με ελληνική και αμερικανική καταγωγή γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1923, αν και η μητέρα της επιβεβαιώνει πως γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου, στη Νέα Υόρκη με πλήρες όνομα Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου. Οι πρώτοι ρόλοι που της προτάθηκαν ήταν ο «Φιντέλιο» και η «Μαντάμ Μπατερφλάι», αλλά αρνήθηκε να τους ερμηνεύσει, γιατί θεώρησε πως δεν ταίριαζε με αυτούς τους ρόλους. Στις 3 Αυγούστου 1947 ερμήνευσε στη Βερόνα την Τζοκόντα και εν συνεχεία την Ιζόλδη στη Βενετία. Στις 21 Απριλίου 1949 παντρεύτηκε τον Τζοβάννι Μπατίστα Μενεγκίνι, έναν Ιταλό βιομήχανο, ο οποίος τη βοήθησε να κάνει δίαιτα για να έχει καλύτερη εμφάνιση. Η οικονομική άνεση που της παρείχε την οδήγησε στο να μη χρειάζεται να εργαστεί και έτσι αφοσιώθηκε στην όπερα. Το 1949 εμφανίστηκε στο Μπουένος Άιρες και το 1950 στο Μεξικό.
Στις 7 Δεκεμβρίου 1951 έρχεται η πρώτη σημαντική στιγμή στη καριέρα της. Ανοίγει τη σεζόν της Σκάλας του Μιλάνου με τους «Σικελικούς Εσπερινούς». Η αναγνωρισιμότητα άρχισε να μεγαλώνει και στις 27 Οκτωβρίου 1956 εμφανίζεται ως Νόρμα στη Μητροπολιτική όπερα της Νέας Υόρκης. Τον επόμενο χρόνο στις 5 Αυγούστου εμφανίζεται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Εκείνη την περίοδο γνώρισε τον Αριστοτέλη Ωνάση, με τον οποίο δεν ήταν ποτέ επίσημα μαζί. Το 1966 απεκδύθηκε την αμερικανική υπηκοότητα, γεγονός που σήμανε το χωρισμό της από τον Ιταλό βιομήχανο. Τώρα περίμενε τον Έλληνα μεγιστάνα να τη ζητήσει σε γάμο. Η πρόταση αυτή δεν ήρθε ποτέ. Αντιθέτως, ο Αριστοτέλης Ωνάσης νυμφεύθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1968 τη χήρα του Αμερικανού προέδρου Κέννεντυ, Τζάκυ. Η Κάλλας βυθίζεται στην κατάθλιψη και στις 25 Μαΐου μεταφέρεται στο νοσοκομείο μετά από απόπειρα αυτοκτονίας. Στο ιστορικό ντοκιμαντέρ «Απόλυτη Κάλλας» αποκαλύπτεται το μεγάλο μυστικό. Ένα αγόρι έρχεται στον κόσμο, κατά πάσα πιθανότητα νεκρό, στις 30 Μαρτίου 1960. Ίσως πρόκειται για το γιο του Ωνάση και της Κάλλας, ο οποίος φέρει το όνομα Όμηρος. Το παιδί ίσως θάφτηκε σε νεκροταφείο του Μιλάνου ή δόθηκε για υιοθεσία σε άγνωστο ως τώρα θετό γονέα.
Επιστρέφοντας στην καριέρα της ταλαντούχας υψιφώνου, στις 24 Αυγούστου 1960 ερμήνευσε τη Νόρμα στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, στις 6 Αυγούστου τη Μήδεια μαζί με την Εθνική Λυρική Σκηνή και τον Ιανουάριο του 1964 την Τόσκα στη σκηνή του Κόβεντ Γκάρντεν. Στην Όπερα των Παρισίων, ερμηνεύοντας τη Νόρμα, έδειξε πως παρά τα φωνητικά της προβλήματα,το αστέρι της λάμπει ακόμα. Η τελευταία της παράσταση δόθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1974 στην Ιαπωνία. Στις 16 Σεπτεμβρίου έφυγε από τη ζωή στο Παρίσι εξαιτίας της δερματομυοσίτιδας, από την οποία έπασχε. Η ανακοπή ήταν αναμενόμενη αφού, προκειμένου να θεραπευθεί από τη δερματομυοσίτιδα, έπαιρνε κορτιζονούχα και ανοσοκατασταλτικά σκευάσματα, τα οποία προκαλούν σταδιακά καρδιακή ανεπάρκεια. Κηδεύτηκε στις 20 Σεπτεμβρίου και την άνοιξη του 1979 η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο, όπως η ίδια επιθυμούσε.
