Της Αικατερίνης Φαΐλι,
1831: Εκτυπώνονται στο Ναύπλιο, την τότε πρωτεύουσα, τα πρώτα χαρτονομίσματα της χώρας μας από τον πρώτο κυβερνήτη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, Ιωάννη Καποδίστρια. Από το 1828, είχε καθιερωθεί ο φοίνικας ως η νομισματική μονάδα του ανεξάρτητου κράτους, με τα πρώτα εθνικά κέρματα που έκοψε ο Καποδίστριας. Τρία χρόνια μετά τα κέρματα, το 1831, αποφασίστηκε ότι η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα θα μπορούσε να προχωρήσει στην έκδοση χαρτονομισμάτων αξίας 5, 10, 50 και 100 φοινίκων, συνολικής αξίας 3.000.000 φοινίκων. Η κίνηση αυτή ήταν απόρροια του έντονου ταμιευτικού προβλήματος, καθώς θεωρήθηκε πως θα έδινε μια λύση. Προκειμένου να πιέσει τους πολίτες να αποδεχτούν τα χαρτονομίσματα, τους ανάγκασε να χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους το 1/3 με χαρτονομίσματα. Το συμβολικό όνομα «φοίνικας» προέρχεται από το μυθικό πουλί, το οποίο αναγεννάται από τις στάχτες του, όπως ακριβώς έκανε και η Ελλάδα. Τα χαρτονομίσματα είχαν χρώμα κόκκινο-πορτοκαλί για τους 5 και 10 και γαλάζιο για τους 50 και 100 φοίνικες, ενώ ήταν τυπωμένα από τη μία όψη κι είχαν πάνω χειρόγραφες υπογραφές. Πλέον θεωρούνται σπάνια και δεν εμφανίζονται ούτε στις δημοπρασίες.
1920: Έρχεται στη ζωή ο βραβευμένος με Νόμπελ βιολόγος Φρανσουά Ζακόμπ. Γεννήθηκε στο Νανσύ της Γαλλίας και από πολύ μικρός διέθετε κλίση προς τις θετικές επιστήμες. Σπούδασε Iατρική και το 1954 έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Εντάχθηκε ως βοηθός ερευνητής στο Ινστιτούτο Pasteur στο Παρίσι, όπου πραγματοποίησε ένα μεγάλο μέρος των ερευνών του. Το 1960 κατόρθωσε να γίνει επικεφαλής του τμήματος κυτταρικής γενετικής στο Ινστιτούτο και από το 1965 καθηγητής πανεπιστημίου, έχοντας ως βασικό αντικείμενο την κυτταρική γενετική. Εκτός από τις ερευνητικές δραστηριότητες, έγραψε πολλά βιβλία για για την ιστορία και φιλοσοφία της επιστήμης του. Ο Ζακόμπ μαζί με τον συνεργάτη του, Ζακ Μονό, κατά τη διάρκεια μελέτης της σύνθεσης βακτηριακών ενζύμων, διαπίστωσαν και ανέπτυξαν την ιδέα ότι ο έλεγχος των ενζύμων επιτυγχάνεται μέσω της φυσικής διαδικασίας της γενετικής μεταγραφής. Το 1965, ο Ζακόμπ τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής, το οποίο μοιράστηκε με τους Μονό και Λβοφ, για τη μεγάλη συμβολή που είχε η ανακάλυψη του μηχανισμού που ελέγχει τη γενετική μεταγραφή.
1944: Η Ισλανδία αποκτά την πλήρη ανεξαρτησία της και καθιερώνεται η 17η Ιουνίου ως Εθνική Ημέρα. Η Ισλανδία αποτελεί μια νησιωτική χώρα της βόρειας Ευρώπης, βρίσκεται στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό και είναι από τις πιο αραιοκατοικημένες χώρες της Ευρώπης. Η Ισλανδία έχασε την ανεξαρτησία της το 1262, όταν η κυριαρχία της βρέθηκε στα χέρια του Νορβηγικού βασιλείου. Στη συνέχεια, η χώρα αποτέλεσε αποικία της Δανίας, με τη χώρα να περιέρχεται στην πλήρη κηδεμονία της. Στις αρχές του 19ου αιώνα, με την Ισλανδική συνείδηση να δημιουργείται, γίνεται αισθητή επιθυμία των Ισλανδών να ανεξαρτητοποιηθεί η χώρα. Το 1874 αναγνωρίστηκε από τη Δανία η αυτονομία της και, στη συνέχεια, αυτή η αναγνώριση επεκτάθηκε, με το δημοψήφισμα του 1944 να της παραχωρεί την πλήρη ανεξαρτησία της. Η ημερομηνία της ανεξαρτησίας της Ισλανδίας, η 17η Ιουνίου, επιλέχθηκε καθώς ήταν η ημερομηνία γέννησης του Jón Sigurðsson, ο οποίος πάλεψε σκληρά για να αποκτήσει η Ισλανδία την ανεξαρτησία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ευάγγελος Φυσίκας, «1831 Φοίνικες. Τα Πρώτα Ελληνικά Χαρτονομίσματα», 2017, academia.edu, διαθέσιμο εδώ
- François Jacob, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Iceland, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
