Της Χρυσάνθης-Ίριδας Ανεμογιάννη,
Όσο σημαντικό είναι να μην φλυαρούμε και να λέμε κατευθείαν αυτό που θέλουμε, τόσο πιο σημαντικό είναι να θέτουμε όρια. Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό;
Αρχικά, η αμεσότητα αποτελεί βασική προϋπόθεση, ώστε να μπορέσουμε να θέσουμε ακριβή όρια. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τους άλλους ή ακόμη και από τον ίδιο μας τον εαυτό σεβασμό σε ό,τι αφορά τους περιορισμούς που έχουμε θέσει, αν δεν είμαστε ξεκάθαροι. Θα πρέπει πρώτα να ξέρουμε τι θέλουμε, τι ζητάμε, τι ψάχνουμε. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει εμείς να αποφασίσουμε, αφαιρώντας κάθε εξωτερικό παράγοντα που θα μπορούσε να μας επηρεάζει. Μια τέτοια διαδικασία προϋποθέτει ειλικρίνεια. Και προς τους άλλους, αλλά πρωτίστως προς τον εαυτό μας. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι αντιδρούν στις προσδοκίες τους σημαίνει ότι γνωρίζουν ποιες συμπεριφορές θα ενισχυθούν και ποιες θα τιμωρηθούν.
Κάθε πράξη που σχετίζεται ή περιλαμβάνει άλλους έχει να κάνει κυρίως με εμάς τους ίδιους. Δεν μπορείς να έχεις προσδοκίες από τους υπόλοιπους ανθρώπους, αν δεν έχεις προσδοκίες από τον εαυτό σου. Ακόμη και τότε, όμως, έχει πολύ μεγάλη σημασία η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. Προφανώς και όλα αυτά δεν είναι εύκολα, ούτε συμβαίνουν από τη μια μέρα στην άλλη. Η προσπάθειά μας πρέπει να είναι ολιστική. Τώρα που είναι και στη μόδα αυτά.
Γιατί κάποιος, όμως, να έχει ανάγκη τα όρια; Σε πολλούς, αυτό δημιουργεί μια δυσφορία, καθώς έχει συνδυαστεί προηγουμένως με την αυστηρότητα, με κάποιον περιορισμό. Να σημειώσουμε πως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των ορίων που θέτουν οι άλλοι αντί για εμάς, με αυτά που θέτουν οι άλλοι σε εμάς και με αυτά που θέτουμε εμείς σε άλλους.
Τα όρια που θέτουμε εμείς, είτε το κάνουμε συνειδητά είτε όχι, είναι απαραίτητα. Είναι σαν να σχεδιάζουμε νοητές γραμμές. Αυτές μας επιτρέπουν να έχουμε ένα comfort zone, μια ασφάλεια. Το γεγονός ότι τις δημιουργούμε εμείς μας επιτρέπει, αν το αποφασίσουμε, να τις προσπερνάμε.
Όταν, λοιπόν, έχουμε θέσει αυτούς τους περιορισμούς, μόνο εμείς έχουμε αυτήν τη δυνατότητα. Έτσι, για να μην μπερδευόμαστε, ούτε εμείς ούτε οι άλλοι πρέπει να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι. Με αυτόν τον τρόπο, και οι άλλοι γνωρίζουν μέχρι πού μπορούν να φτάνουν, αλλά και εμείς οι ίδιοι έχουμε ξεκαθαρίσει τι θέλουμε, τι μπορούμε και τελικά τι κάνουμε. Έτσι, γίνονται τα πράγματα λίγο πιο εύκολα για όλους.
