Της Κατερίνας Φαΐλι,
1753: Ιδρύεται το Βρετανικό Μουσείο στην περιοχή Bloomsbury του Λονδίνου. Αποτελεί το πρώτο δωρεάν, εθνικό, δημόσιο μουσείο του κόσμου. Το μουσείο στεγάστηκε στο κτίριο Montagu House και άνοιξε τις πύλες του στο κοινό το 1759, βασίζοντας το περιεχόμενό του σε τρεις συλλογές: του Sir Hans Sloane, του πρώτου κόμη της Οξφόρδης, Robert Harley, και του Sir Robert Cotton. Την περίοδο του 1823 με 1852, στη θέση του κτιρίου Montagu House, χτίστηκε το σημερινό κτίριο του μουσείου, με πινελιές επηρεασμένες από την ελληνική Αναγέννηση. Στις συλλογές υπάρχουν ελληνικά γλυπτά από το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού και από τον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, η στήλη της Ροζέτα, ο μαύρος Οβελίσκος και πολλά άλλα εξαίσια έργα από χρυσό και ασήμι. Από τα πιο γνωστά εκθέματα του μουσείου, όμως, αποτελούν τα λεγόμενα «ελγίνεια», δηλαδή τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, που, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις για την επιστροφή τους, το Βρετανικό Μουσείο αρνείται να επιστρέψει στην Ελλάδα.
1966: Εγκαινιάζεται το «Πλανητάριον» στη λεωφόρο Συγγρού. Ιδρύεται το 1956, με την προσφορά της διαθήκης του Ευγένιου Ευγενίδου, το Ίδρυμα Ευγενίδου. Το ίδρυμα τοποθετείται στη λεωφόρο Συγγρού και ο λόγος σύστασης του ιδρύματος αποτελεί η εκπαίδευση νέων στον τομέα της επιστήμης. Το πλανητάριο δημιουργήθηκε μετά από πολλές προσπάθειες το 1966, βρίσκεται στο εσωτερικό του ιδρύματος και αποτελεί πρωτοβουλία της αδερφής του Ευγένιου Ευγενίδη, Μαριάνθης Σίμου, του καθηγητή αστρονομίας, Σταύρου Πλακίδη, και του Δημήτριου Κασσάπη, επιμελητή στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Είναι το πρώτο Πλανητάριο της χώρας μας και το μοναδικό στη νοτιοανατολική Ευρώπη της εποχής. Ξεκίνησε τη λειτουργία του σε χώρο με ημισφαιρικό θόλο ύψους 10.5 μέτρων, διαμέτρου 15 μέτρων και με συνολική χωρητικότητα 240 θέσεις. Το προβολικό σύστημα που διέθετε ήταν ο «Παγκόσμιος Προβολέας», ο οποίος πλέον διακοσμεί την είσοδο του κτιρίου. Η συμβολή του από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα είναι τεράστιας σημασίας, καθώς μεταφέρει την επιστημονική γνώση με τρόπο θεαματικό και ψυχαγωγικό. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά πλανητάρια σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας επιτυχημένος συνδυασμός εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας για όλες τις ηλικίες.
1981: Καταστρέφεται ο πυρηνικός σταθμός του Ιράκ με την «Επιχείρηση Όπερα» ή αλλιώς «Επιχείρηση Βαβυλώνα». Το 1979 είχε παραχωρηθεί από τη Γαλλία στο Ιράκ ένας πυρηνικός αντιδραστήρας, ο οποίος ονομάστηκε “Osirak”. Είχαν επιχειρηθεί, χωρίς αποτέλεσμα, προσπάθειες καταστροφής του αντιδραστήρα από τους Ιρανούς, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Ιράν-Ιράκ. Παρόλο που η χρήση του αντιδραστήρα προοριζόταν αποκλειστικά για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ξεκίνησαν να διαρρέουν πληροφορίες πως οι Ιρακινοί επιθυμούσαν την παραγωγή πλουτωνίου για χρήση σε πυρηνικά όπλα. Με τον φόβο της απειλής, Ισραηλινοί πράκτορες αποφάσισαν να σαμποτάρουν την τροφοδότηση των 72 κιλών ουρανίου που θα χορηγούσε η Γαλλία στο Ιράκ, με αποτέλεσμα να καταφθάνουν μόνο τα 12,4 κιλά. Προκειμένου, όμως, να εξαλειφθεί η οποιαδήποτε απειλή που προκαλούσε ο πυρηνικός αντιδραστήρας, οι Ισραηλινοί αποφάσισαν πως πρέπει να προβούν άμεσα στην καταστροφή του. Τα ισραηλινά αεροσκάφη F-15 και F-16 απογειώθηκαν το πρωί της 7ης Ιουλίου και το απόγευμα, μέσα σε δύο λεπτά, με όλες τις βόμβες να πετυχαίνουν τον στόχο, η αποστολή είχε στεφθεί με επιτυχία και ο πυρηνικός σταθμός του Ιράκ, και μαζί κάθε απειλή για το Ισραήλ, είχε καταστραφεί.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- British Museum | Overview, History, London, Collection, & Facts, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Το παρελθόν και το παρόν του Πλανητάριου μέσα από τα μάτια του διευθυντή του, Greeks Channel, διαθέσιμο εδώ
- Μισός αιώνας Ευγενίδειο Πλανητάριο, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Επιχείρηση “Όπερα”: Το ισραηλινό ξίφος “κατακόπτει” πυρηνικά όνειρα…, History-point.gr, διαθέσιμο εδώ
