Του Νικόλαου-Νεκτάριου Δημητρά,
68 μ.Χ.: Ο Νέρων αυτοκτονεί. Το 64 μ.Χ. ξέσπασε μια πυρκαγιά στη Ρώμη για την οποία διαδόθηκε η φήμη πως υπαίτιος ήταν ο Νέρων και πως την προκάλεσε για να εμπνευσθεί όσο απήγγειλε στίχους και έπαιζε με τη λύρα του. Η πυρκαγιά ήταν καταστροφική, αφού αποδεκάτισε τα δύο τρίτα της πόλης. Εκείνος αρνήθηκε τις κατηγορίες εναντίον του, έψεξε τους χριστιανούς και διέταξε την τιμωρία τους για την πρόκληση της πυρκαγιάς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε η μεγάλη καταδίωξη των χριστιανών στην αυτοκρατορία. Μετά από την κατάσβεση της πυρκαγιάς, ο Νέρων εστίασε στο πολυέξοδο σχέδιο της οικιστικής αναμόρφωσης της Ρώμης, επιβάλλοντας υπέρογκους φόρους. Κατασκεύασε για τον εαυτό του ένα πολυτελές ανάκτορο (ονομάστηκε “Domus Aurea”, δηλαδή «Χρυσούν Μέγαρον»). Όπως ήταν αναμενόμενο, το ανάκτορό του προκάλεσε τον λαό, ο οποίος ήταν ήδη δυσαρεστημένος λόγω της κακής διοίκησης και της βαρύτατης φορολογίας. Επίσης, η φήμη πως ο Νέρων ήταν υπαίτιος της πυρκαγιάς συνέχιζε να περιφέρεται. Έτσι, το 68 μ.Χ. ο λαός επαναστάτησε, συγκροτώντας στρατεύματα των οποίων αρχηγός ήταν ο Γάλβας, διοικητής της Ισπανίας. Μαζί του ενώθηκαν σωματοφύλακες του αυτοκράτορα. Ο Νέρων δεν είχε το θάρρος να αντιμετωπίσει την επανάσταση και έτσι διέταξε έναν αυλικό του να τον μαχαιρώσει, όπως και έγινε κατά την εν λόγω ημερομηνία. Αυτοκράτορας ανακηρύχθηκε ο Γάλβας, ο αρχηγός της επανάστασης.
1940: Ο Charles de Gaulle συναντάται για πρώτη φορά με τον Winston Churchill. Υπό τον κίνδυνο της ναζιστικής απειλής και κατοχής ο Γάλλος Πρωθυπουργός Paul Reynaud έστειλε τον de Gaulle στο Λονδίνο με αποστολή να ζητήσει περισσότερη βοήθεια από τη Βρετανική Αεροπορία. Η συνάντηση έγινε στον δρόμο Downing. Ο Churchill φάνηκε πρόθυμος να υποστηρίξει τη Γαλλία και έκτοτε ξεκίνησε ένα είδος συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες. Στη συνέχεια, ο τότε Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου επισκέφθηκε τη Γαλλία συνολικά τέσσερεις φορές, προσπαθώντας να ενισχύσει τη γαλλική ηγεσία. Ο de Gaulle υποστήριξε την πρόταση του Βρετανικού Πολεμικού Συμβουλίου, η οποία προσέφερε τη δυνατότητα ύπαρξης μιας «αδιάλυτης συμμαχίας» ανάμεσα στα δύο έθνη. Ωστόσο, το Γαλλικό Συμβούλιο την αρνήθηκε, πιστεύοντας ότι σε τρεις εβδομάδες η Αγγλία θα βρισκόταν και η ίδια σε τραγική θέση από τον ναζιστικό κίνδυνο, άρα η συμμαχία μαζί της θα οδηγούσε σε «μια ένωση με ένα πτώμα».
1946: Ο Bhumibol Adulyadej γίνεται βασιλιάς της Ταϊλάνδης. Ανήκε στην δυναστεία Chakri και ήταν ο ένατος μονάρχης της χώρας. Μεταγενέστερα ονομάστηκε βασιλιάς Bhumibol ο Τρομερός. Το 1957 η Κυβέρνηση του Plaek Phibunsongkhram έπεσε εξαιτίας ενός πραξικοπήματος, το οποίο οργανώθηκε υπό την ηγεσία του στρατηγού Sarit Thanarat. Ακολούθησε μια περίοδος διαπλοκής και νοθείας των εκλογών κατά την οποία ο βασιλιάς κατηγορήθηκε για υποστήριξη προς τον Thanarat. Κυρίως, κατηγορήθηκε για το μακελειό στο Πανεπιστήμιο Thammasat, στις 6 Οκτωβρίου του 1976, το οποίο ήταν αποτέλεσμα μιας βίαιης σύγκρουσης την ευθύνη της οποίας έφερε και η Κυβέρνηση Thanarat. Ωστόσο, το 1979, σε μια συνέντευξη του στο BBC, ο βασιλιάς δήλωσε ότι η μοναρχία δεν έπρεπε να παίρνει θέση σε τέτοια θέματα, αλλά να επιδιώκει την ειρηνική συνύπαρξη όλων των πολιτών. Βασίλεψε έως τον θάνατό του (13 Οκτωβρίου 2016), καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να γίνει ο βασιλιάς με τη μεγαλύτερη διάρκεια βασιλείας. Συμπλήρωσε 70 έτη και 126 ημέρες ως βασιλιάς. Τέλος, υπηρέτησαν στο όνομά του 30 Πρωθυπουργοί.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Νέρων: Ένας παρεξηγημένος αυτοκράτορας, maxmag.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Μπουραζέλης Κώστας, Οι τρόφιμοι της Λύκαινας, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2017
- Rostovtzeff M. Ρωμαϊκή Ιστορία (μετάφραση Ι. Τουλουμάκος), Παπαζήσης, Αθήνα, 2010
- Kyle Harper, Η μοίρα της Ρώμης (μετάφραση Γ. Καράμπελας), Εκδόσεις Εικοστού Πρώτου, Αθήνα, 2022
- Χατζόπουλος Διονύσιος, Ιστορία του ΡωμαΪκού Κράτους, Ηρόδοτος Αθήνα, 2015
- Terry Reardon, Lion Of Britain, Cross of Lorraine: Churchill and De Gaulle, Διαθέσιμο εδώ
- Beevor Antony, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος (μετάφραση Γ. Μπλάνας), Γκοβόστης, Αθήνα, 2018
- Richard Broderick. King by Virtue: Reflections of the Lifelong Endeavor of King Bhumipol of Thailand. Thai Khadi Research Institute, Bangkok, 2014
- Paul M. Handley. The King Never Smiles: A Biography of Thailand’s Bhumibol Adulyadej. Conn.: Yale University Press, New Haven, 2006
- Britannica.com. Bhumibol Adulyadej king of Thailand, Διαθέσιμο εδώ
