Της Αγγελικής Μανωλάκη,
Άλλη μια αρνητική πρωτιά για τη χώρα μας. Σύμφωνα με έρευνα του World Values Survey, η Ελλάδα καταλαμβάνει την τελευταία θέση σε 69 χώρες, καθώς οι γονείς δεν διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους πλέον με τις αξίες του σεβασμού και της ανεκτικότητας. Φυσικά, οι βόρειες χώρες, όπως η Σουηδία, η Δανία και η Γαλλία, καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις. Η αξία της ανεκτικότητας θεωρείται πολύ σημαντική στις σύγχρονες κοινωνίες, καθώς πρέπει να δίνουμε χώρο στους συνανθρώπους μας να εκφράζονται ελεύθερα, να σκέφτονται και να ζουν τη ζωή τους με τον τρόπο που εκείνοι επιθυμούν, χωρίς να καταπιέζονται από κοινωνικά πρότυπα και αναχρονιστικές αντιλήψεις, που δεν αφήνουν χώρο στην προσωπικότητα να διαμορφωθεί και να ανθίσει.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως οι πιο ανεκτικές κοινωνίες είναι και πιο απελευθερωμένες, μιας και μια συντηρητική, θεοκρατούμενη χώρα δεν θα έδινε ποτέ στους πολίτες της τέτοιου είδους ελευθερία. Δυστυχώς, στη σημερινή κοινωνία, είναι εμφανές πως δεν μας περισσεύει η ανεκτικότητα στις επιλογές των συνανθρώπων μας, αφού εν έτει 2022 δεν λείπουν τα σεξιστικά, ρατσιστικά, ομοφοβικά σχόλια, ακόμα και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πώς, όμως, μια κοινωνία μπορεί να είναι ανεκτική, όταν τα μέλη που την απαρτίζουν κοντεύουν να ξεχάσουν τα βασικά αυτής της έννοιας, που αποτελεί κυρίως στάση ζωής και πρέπει έμπρακτα να την υιοθετούμε στην καθημερινότητά μας;
Ως ψυχική ανεκτικότητα ορίζουμε «τη διαδικασία του να προσαρμόζεται κάποιος καλά όταν αντιμετωπίζει αντιξοότητες, τραύμα, τραγωδία, απειλές, σημαντικές κρίσεις άγχους – όπως προβλήματα που προκύπτουν από την οικογένεια ή τις σχέσεις, σοβαρά προβλήματα υγείας, εργασιακούς ή οικονομικούς στρεσογόνους παράγοντες». Ο Αμερικανικός Σύλλογος Ψυχολόγων (APA) θεωρεί πως πρέπει πρώτα να αποδεχόμαστε τα συναισθήματά μας, θετικά και αρνητικά, καθώς η αποφυγή τους μόνο κακό προκαλεί στο άτομο. Παρόλα αυτά, σίγουρα θα προκύψουν δυσκολίες και αρνητικές καταστάσεις, οι οποίες διαταράσσουν την ψυχική ηρεμία κάποιου και ένας αποτελεσματικός τρόπος να τις διαχειριστεί είναι να μην χάσει τον στόχο του ή αν δεν έχει, να προσπαθήσει να ορίσει έναν και να οδηγεί αυτός ο σκοπός τις πράξεις του.
Ακόμα, χρειάζεται να συγχωρούμε και να μην κρατάμε κακία. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως δεν θα βάζουμε όρια, ειδικά σε ανθρώπους, οι οποίοι συνεχώς τα ξεπερνούν και δεν σέβονται τις επιλογές μας. Ωστόσο, το να κρατάμε κακία δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, τα οποία δεν επεξεργάζονται και καταλήγουμε εμείς οι ίδιοι δυστυχισμένοι.
Συμπερασματικά, η ανεκτικότητα είναι μια καθημερινή πάλη, μια καθημερινή συνειδητή επιλογή που πρέπει να κάνει το άτομο, ώστε να σέβεται τον εαυτό του, τα όριά του και τις επιλογές των συνανθρώπων του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Να σέβεσαι και να ανέχεσαι τους άλλους, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Τι είναι η ψυχική ανεκτικότητα και πως να την εφαρμόσεις, skai.gr, διαθέσιμο εδώ
