19.8 C
Athens
Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου, 2024
ΑρχικήΜατιές στην ΙστορίαΗ 14η Μαΐου στην Ιστορία

Η 14η Μαΐου στην Ιστορία


Του Νικόλαου-Νεκτάριου Δημητρά, 

Μνημείο της μάχης του Lewes. Πηγή Εικόνας: Wikimedia Commons

1264: Διεξάγεται η μάχη του Lewes στην ομώνυμη τοποθεσία. Ήταν μία από τις δύο κύριες μάχες της σύγκρουσης που ονομάζεται ως «Ο Δεύτερος Πόλεμος των Βαρόνων». Αυτός ο πόλεμος αφορούσε τη σύγκρουση μιας ισχυρής δύναμης δυσαρεστημένων βαρόνων, με αρχηγό τους τον Simon de Montfort και τις βασιλικές δυνάμεις του Ερρίκου Γ’ της Αγγλίας. Η βασιλική στρατιωτική ισχύς ήταν τουλάχιστον διπλάσια σε σχέση με τη δύναμη του De Montfort. Επίσης, ο Ερρίκος έλεγχε το κέντρο της περιοχής. Ο De Montfort διαίρεσε τη δύναμή του σε τέσσερα μέρη, δίνοντας το ένα τέταρτο στον γιο του (Henry de Montfort) και τα υπόλοιπα στους ευγενείς Gilbert de Clare, John FilzJohn και William του Montchensy. Ο στρατός του De Montfort επιτέθηκε πρώτος, εκπλήσσοντας τους αντιπάλους του. Το βασιλικό ιππικό απάντησε με αντεπίθεση, ωστόσο, παρά την αριθμητική υπεροχή του βασιλικού στρατού, ο De Montfort αναδείχθηκε νικητής λόγω της στρατηγικής του σκέψης. Ο Βασιλιάς υποχρεώθηκε να υπογράψει το “Mise of Lewes”. Επρόκειτο για έναν διακανονισμό, του οποίου το κείμενο δεν έχει διασωθεί, αλλά πιθανόν και λογικά αφορούσε ευνοϊκές μεταρρυθμίσεις για την ευγενική τάξη, που ήταν δυσαρεστημένη με τον Βασιλιά. Επίσης, είναι γνωστό ότι ο γιος του Ερρίκου, ο πρίγκιπας Edward, κρατήθηκε αιχμάλωτος από τους βαρόνους στο πέρας της μάχης.


Ο Ερρίκος Δ’ της Γαλλίας. Πηγή Εικόνας: onthisday.com

1610: Ο Ερρίκος Δ’ της Γαλλίας δολοφονείται. Ήταν κατά καιρούς στόχος για πολλές δολοφονικές απόπειρες, συνολικά δώδεκα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι αποπειραθέντες δολοφόνοι Pierre Barrière και Jean Châtel. Επιτυχής προσπάθεια ήταν, τελικά, αυτή του François Ravaillac, ενός φανατικού Καθολικού. Κατά την εν λόγω ημερομηνία και στον Rue de la Ferronnerie, ο συγκεκριμένος μαχαίρωσε θανάσιμα τον Βασιλιά. Ο Ερρίκος Δ’ θάφτηκε στη Βασιλική του Saint Denis, κατά την 1η Ιουλίου του 1610. Κληρονόμος του θρόνου ήταν ο Louis XIII ο οποίος, όμως, λόγω του νεαρού της ηλικίας του (ήταν 9 χρονών, όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του) εκπροσωπούνταν από τη μητέρα του, τη χήρα, πλέον, Μαρία των Μεδίκων, σύμφωνα με τον θεσμό της αντιβασιλείας. Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του Ερρίκου, ανεγέρθηκε ένα άγαλμα προς τιμήν του στη λίμνη Neuf. Όμως, το σημείο αναφοράς γκρεμίστηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση, μαζί με πολλά άλλα μνημεία της βασιλείας ως αντιβασιλική έκφραση. Εντούτοις, το 1818 κατασκευάστηκε ξανά και υπάρχει έως σήμερα στην προαναφερθείσα περιοχή.


Ο Benjamin Franklin Butler. Το αντιμονοπωλιακό κόμμα τον υποστήριζε, ώστε να γίνει Πρόεδρος των Η.Π.Α. Πηγή Εικόνας: Wikimedia Commons

1884: Δημιουργείται το αντιμονοπωλιακό κόμμα στην Αμερική (Anti-Monopoly Party), στο Σικάγο. Επρόκειτο για ένα κόμμα με μικρή διάρκεια ζωής. Υποστήριζε τον Benjamin Franklin Butler, ως ικανότερο Πρόεδρο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν τη δημιουργία του υπήρχαν, ωστόσο, άλλα αντιμονοπωλιακά κόμματα, κυρίως στην Καλιφόρνια και τη Νέα Υόρκη. Μάλιστα, το πρώτο είχε δημιουργηθεί το 1874 από τον Ignatius Loyola Donnelly. Tο συγκεκριμένο, για το οποίο γίνεται λόγος, ήταν (όπως και τα υπόλοιπα) προοδευτικό. Βασικές θέσεις του ήταν η άμεση εκλογή των Γερουσιαστών, η βιομηχανική διαιτησία, η προστασία και η ενίσχυση της εργασίας, η νομοθέτηση εναντίον των τραστ, η μεταρρύθμιση της φορολογίας κ.α. Επίσης, το κόμμα ήταν αντίθετο στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας γης σε εταιρείες και στην επιβολή δασμών. Στις εκλογές του 1884, ο Benjamin F. Butler έλαβε περίπου 175.000 ψήφους και μετά από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση άρχισε η παρακμή και η εξαφάνισή του. Βέβαια, το κόμμα είχε και κάποιες επιτυχίες. Για παράδειγμα, ο Newton Booth και ο Benjamin Franklin Shively υπηρέτησαν στο Κογκρέσο. Ο πρώτος από το 1875 έως το 1881 και ο δεύτερος από το 1883 έως το 1885.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Burne, A. H. The Battlefields of England London: Penguin, London, 1950.
  • Prestwich, Michael. Edward I, London: Methuen London, 1988.
  • Maddicott, J. R. Simon de Montfort, Cambridge University Press, Cambridge, 1994.
  • Holt, Mack P. The French Wars of Religion, 1562–1629. Cambridge: Cambridge University Press, Cambridge, 2005.
  • Kamen, Henry. “Henri IV Bourbon”. Who’s Who in Europe 1450 1750. Routledge. Oxfordshire, 2002.
  • Knecht, Robert J.  Hero or Tyrant? Henry III, King of France, 1574-89. Routledge, London, 2014.
  • Bunting III, Josiah. Ulysses S. Grant. Macmillan, New York, 2004.
  • Edwards, Rebecca. Angels in the Machinery: Gender in American Party Politics from the Civil War to the Progressive Era. New York: Oxford University Press, 1997.
  • Nordin, D. Sven. Rich Harvest: A History of the Grange, 1867–1900. Jackson: University Press of Mississippi, 1974.
  • Summers, Mark Wahlgren. The Gilded Age, or, The Hazard of New Functions. Upper Saddle River, N.J.: Prentice-Hall, 1997.

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Νικόλαος Νεκτάριος Δημητράς
Νικόλαος Νεκτάριος Δημητράς
Έχει σπουδάσει στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό ΕΚΠΑ με κατεύθυνση Ιστορίας. Αποφάσισε να σπουδάσει Ιστορία γιατί του αρέσει να μελετά τους πολιτισμούς αλλά και τα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα. Αγαπά την Ιστορία και πιστεύει πως χάρη σε αυτήν μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τόσο το παρόν όσο και το μέλλον. Μιλάει Αγγλικά και Γαλλικά. Επίσης, αγαπά τα ταξίδια, το διάβασμα, την γυμναστική και την ζωγραφική.