Της Ελευθερίας Κωνστάντιου,
Ζούμε σε μία χώρα που, δυστυχώς, οι περισσότερες πόλεις, πέρα από κακοσχεδιασμένες και χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα, υπολείπονται και σε χώρους πρασίνου. Μικρά, κακοσυντηρημένα πάρκα και κάποια δέντρα στους δρόμους αποτελούν μικρούς πνεύμονες πρασίνου και δροσιάς κατά τους καυτούς καλοκαιρινούς μήνες, σπάζοντας τη μονοτονία του γκρίζου των πολυκατοικιών. Ωστόσο, κάθε άνοιξη, που τα συνεργεία των δήμων βγαίνουν για κλαδέματα, παρατηρείται το φαινόμενο του κακού κλαδέματος. Αποκορύφωμα του γεγονότος αυτού είναι η έντονη αντίδραση φιλοζωικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων τις τελευταίες ημέρες, μέσω κοινής επιστολής που έχει κατακλύσει social media και ειδησεογραφικά sites.
Στις προαναφερθείσες αντιδράσεις, λοιπόν, γίνεται λόγος για «καρατομημένα δέντρα» και επισημαίνονται οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για είδη ζώων, και πιο συγκεκριμένα πουλιών, που βρίσκουν καταφύγιο στα κλαδιά και τα φύλλα τους. Τα δέντρα, εκτός από σημαντικά για τα πτηνά, αποτελούν σημαντικούς ρυθμιστές του μικροκλίματος, απορροφούν αέριους ρύπους, προστατεύουν από τις πλημμύρες, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως προσφέρουν αισθητική απόλαυση και σκίαση στους κατοίκους των πόλεων.
Τα παραπάνω παύουν να υφίστανται όταν τα δέντρα κλαδεύονται τόσο πολύ. Μάλιστα, η ζημιογόνος πρακτική του υπερβολικού κλαδέματος αντίκειται και στην Ευρωπαϊκή Οδηγία (2009/147) περί διατήρησης των άγριων πουλιών, η οποία ορίζει ότι «απαγορεύεται κάθε καταστροφή ή βλάβη των φωλιών και των αυγών των πουλιών». Έτσι, οι φορείς που υπέγραψαν την επιστολή κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αφού η εποχή κατά την οποία λαμβάνουν χώρα τα κλαδέματα των δέντρων συμπίπτει και με την αναπαραγωγική περίοδο των πουλιών.
Ένα ακόμη θέμα που τίθεται στην επιστολή είναι και το ποιος είναι υπεύθυνος για να γίνουν τα κλαδέματα, καθώς, τις περισσότερες φορές, οι δημοτικοί υπάλληλοι δεν έχουν ανάλογη ειδίκευση. Έτσι, ζητούν να επιχειρείται από άτομα με πιστοποιημένες γνώσεις δενδροκομίας και βάσει ενός κοινού οδηγού για σωστές κλαδεύσεις. Άλλωστε, από ειδικούς τονίζεται ότι η επιλογή των περισσότερων ελληνικών δήμων να ξεκινούν τα κλαδέματα την άνοιξη, έρχεται σε αντίθεση με την αντίληψη σύμφωνα με την οποία αυτό θα πρέπει να γίνεται κατά τους χειμερινούς μήνες και όχι κατά την περίοδο που αυτά ανθοφορούν, ώστε να μπορεί ο σπόρος να διασπαρεί εύκολα.
Οι υπερβολικές κλαδεύσεις φαίνεται ότι αποτελούν ένα σημαντικό θέμα με πολυποίκιλες διαστάσεις. Είναι αυταπόδεικτο πως οι ελληνικές πόλεις πάσχουν (και) στον τομέα του πρασίνου, με τα ελάχιστα δέντρα που υπάρχουν να ταλαιπωρούνται συνεχώς από τα κλαδέματα και να καταστρέφονται, ή με ακατάλληλα για το κλίμα της κάθε περιοχής, τα οποία στην πρώτη παγωνιά «καίγονται». Παράλληλα, τα δέντρα των πόλεων φιλοξενούν και πανίδα, η οποία επηρεάζεται από το υπερβολικό κλάδεμα, χάνοντας φωλιές και αυγά. Είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να καταρτιστεί ένα σοβαρό σχέδιο για τα δέντρα της πόλης και ακόμη σημαντικότερο να καταρτιστεί άμεσα. Η δικαιολογία για «άρρωστα δέντρα» δεν δείχνει ενδιαφέρον, αλλά άγνοια…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη της σφαγής;», Parallaxi, διαθέσιμο εδώ
- «’Καρατομούν τα αστικά δέντρα με το κλάδεμα’: Περιβαλλοντικές οργανώσεις διαμαρτύρονται για την καταστροφή σε πλατείες & δρόμους», Lifo, διαθέσιμο εδώ
