Του Πάνου Ιορδανίδη, Ημέρα 3η, Γενική Συζήτησή 73ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ,
Εκπροσωπώντας την ΕΕ, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, ανέδειξε τη μάχη που δίνει ο ευρωπαϊκός συνασπισμός κρατών για να διατηρήσει την διεθνή παγκόσμια τάξη, κάνοντας παράλληλα αναφορές στην υποστήριξή του για μεταρρυθμίσεις στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών και στον ρόλο της ΕΕ για την ασφάλεια και την ειρήνη στην Ευρώπη. Για να περάσει στο σημαντικότερο πρόβλημα που μαστίζει την ευρωπαϊκή ήπειρο, δηλαδή το μεταναστευτικό, για το οποίο απαιτείται συλλογική δράση απ’ όλα τα κράτη, ο Ντόναλντ Τουσκ επισήμανε τις σημαντικές πρωτοβουλίες που έχει λάβει η ΕΕ για την διαπεριφερειακή συνεργασία και τις καλές υπηρεσίες ως διαμεσολαβητής. Φυσικά δεν θα μπορούσε να παραλείψει τις συλλογικές δεσμεύσεις της εντός του πλαισίου του ΟΗΕ, όπως η βιώσιμη ανάπτυξη και τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Βέβαια, αναφορές έγιναν και στις περιπτώσεις της αποπυρηνικοποίησης της Β. Κορέας και της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν, θέτοντας την διπλωματία ως εχέγγυο για την επίλυση των ζητημάτων που μαστίζουν την διεθνή κοινότητα.
Ελέω των Αραβικών Εξεγέρσεων και την άνοδο της ισλαμιστικής τρομοκρατίας, η καρδιά των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής, το Παλαιστινιακό ζήτημα έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Παρά ταύτα, οι ομιλίες του Ισραηλινού Πρωθυπουργού και του Παλαιστίνιου Προέδρου, έχουν πάντα βαρύνουσα σημασία. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά του Ιράν, επικαλούμενος τις πληροφορίες που έβγαλε στη δημοσιότητα η Μοσάντ για την συνέχιση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Κατηγόρησε τη διεθνή κοινότητα συλλήβδην για την θετικά διακείμενη στάση τους προς την πυρηνική συμφωνία, ενώ εξύμνησε την στάση των ΗΠΑ και ειδικότερα του Ντόναλντ Τραμπ, τόσο όσον αφορά τις αντι-ιρανικές πολιτικές όσο και σχετικά με την υποστήριξή του στο το κράτος του Ισραήλ. Εξίσου ενδιαφέρουσες ήταν οι επισημάνσεις του για τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο, κατηγορώντας τον ευθέως για χορηγό τρομοκρατικών αντι-σημιτικών ενεργειών που πλήττουν την ασφάλεια της χώρας.
Στον αντίποδα, ο Μαχμούντ Αμπάς εξέφρασε την επίσημη θέση της Παλαιστινιακής Αρχής, ότι δηλαδή το Ισραήλ αποτελεί δύναμη κατοχής εδώ και 51 χρόνια και ότι Παλαιστινιακό Κράτος χωρίς την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα δεν υφίσταται. Παράλληλα, κατέκρινε σφοδρά τις αμερικανικές ενέργειες κλεισίματος των γραφείων της Παλαιστινιακής εκπροσώπησης στην Ουάσιγκτον και να μεταφοράς της αμερικανικής πρεσβείας επί ισραηλινού εδάφους στην Ιερουσαλήμ. Ως εκ τούτου, η αμερικανική διαμεσολάβηση για την ειρηνευτική διαδικασία του μεσανατολικού, δεν είναι ευπρόσδεκτη από την παλαιστινιακή πλευρά, και παρά τις αδικίες, ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος επεσήμανε ότι η τρομοκρατία και ο βίαιος εξτρεμισμός δεν αποτελούν μέσα αντίστασης για τον παλαιστινιακό λαό. Τέλος, καλωσόρισε τις ανθρωπιστικές ενέργειες προς υποστήριξη των δεινοπαθούντων από την διεθνή κοινότητα, με την επιφύλαξη ότι δεν θα αποτελέσουν μια αντικατάσταση των πολιτικών ενεργειών προς επίλυση του ζητήματος, κάνοντας αναφορές παράλληλα στην ανάγκη ενοποίησης της Δυτικής Όχθης και της Γάζας.
Ολοκληρώνοντας, σημαντικές για την ελληνική εξωτερική πολιτική αποτέλεσαν οι ομιλίες του Προέδρου της ΠΓΔΜ και του Προέδρου της Κύπρου, για ξεχωριστούς λόγους η κάθε μία. Αφενός, ο Γκιόργκε Ίβανοφ ξεκίνησε την τοποθέτηση του αναφέροντας ότι η Συμφωνία των Πρεσπών παραβιάζει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, μια κατάφορη αντίθεση στις ενέργειες του Πρωθυπουργού Ζάεφ. Στο ίδιο κλίμα και για την ίδια παραβίαση κατηγόρησε την ελληνική πλευρά, αναφέροντας ότι η περίφημη συμφωνία του 1995 είχε ως αποτέλεσμα των περιορισμό των «Μακεδόνων». Δεν θα μπορούσα βέβαια να λείψει η αναφορά στο επερχόμενο δημοψήφισμα της ΠΓΔΜ για την λαϊκή έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών, για το οποίο πρόσθεσε ότι ο ίδιος δεν θα πάει να ψηφίσει. Κλείνοντας την ομιλία του, έκανε έκκληση στην διεθνή κοινότητα και στα κράτη που έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με την συνταγματική τους ονομασία να μην παραβλέψουν το ελληνικό μπλόκο εισδοχής της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς, καθιστώντας παραβίαση των αρχών του ΟΗΕ. 
Αφετέρου, ο Νίκος Αναστασιάδης αναρωτήθηκε πως γίνεται τα κράτη-μέλη να έρχονται κάθε χρόνο σε αυτήν την αίθουσα γνωρίζοντας ότι ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας καταπατούνται κατάφορα. Υπογράμμισε πως η συνεργασία πρέπει να επιδιώκεται από όλα τα κράτη, ιδίως από αυτά που θυματοποιούνται από ορισμένες καταστάσεις και γίνονται έρμαια του επεκτατισμού άλλων χωρών. Έτσι λοιπόν, υπερτόνισε τη σημασία για μια βιώσιμη και διαρκής λύση του Κυπριακού ζητήματος και κάλεσε την Τουρκία να επιδείξει την ανάλογη πολιτική βούληση προς αυτήν την κατεύθυνση, αναφέροντας παράλληλα την αξία του πολυμερισμού στην άσκηση των σχέσεων μεταξύ των κρατών. Ο Κύπριος Πρόεδρος δεν παρέλειψε να αναφέρει τις δεσμεύσεις της χώρας ως προς του κοινούς στόχους που έχει θέσει η διεθνής κοινότητα, όπως είναι η ειρήνη και η ασφάλεια, η βιώσιμη ανάπτυξη και η προστασία του περιβάλλοντος.
Απόφοιτος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι λάτρης της διεθνούς πολιτικής τόσο σαν ακαδημαϊκό, όσο και σαν δημοσιογραφικό αντικείμενο. Έχει ασκηθεί σε πολιτικές διευθύνσεις του ΥΠΕΞ και δραστηριοποιείται ενεργά στον χώρο του εθελοντισμού σε ΜΚΟ, ακαδημαϊκά συνέδρια και εκπαιδευτικές προσομοιώσεις.
