Της Ευγενίας Σαχινιάν,
Ο όγδοος άθλος και ένας από τους τελευταίους της περιόδου που άφησε εποχή στην αρχαία ελληνική ιστορία, της εποχής των περίφημων Άθλων του Ηρακλή, αφορά τα άλογα του κακού και άγριου βασιλιά Διομήδη. Έχοντας απαυδήσει ο Ευρυσθέας, γίνεται το τραγικό, μα, ταυτόχρονα, και κωμικό πρόσωπο της ιστορίας. Φανερά απογοητευμένος από τη συνεχή επιτυχία του ανιψιού του, είναι αδύνατο να μην αναγνωρίσει πως ο καιρός που θα εξουσιάζει την πόλη της Τίρυνθας είναι λιγοστός, αφού τίποτε δεν στέκεται εμπόδιο στον δρόμο που χαράζει ο ήρωας. Αυτή τη φορά δεν θα του χάριζε, όμως, τη ζωή. Μια δοκιμασία που φαντάζει ακατόρθωτη, επικίνδυνη και απαιτεί μεγάλο ψυχικό σθένος και σωματική δύναμη και αντοχή περίμενε τον Ηρακλή.
Ο βασιλιάς Διομήδης ζούσε κάπου στη Θράκη. Ένας αδίστακτος και μοχθηρός άνθρωπος, γιος του θεού του πολέμου, Άρη, ο οποίος του είχε χαρίσει τέσσερα μεγάλα άλογα, τα οποία, όμως, δεν τρέφονταν με ό,τι και τα υπόλοιπα, αλλά φρόντιζε να τα τροφοδοτεί με ανθρώπινο κρέας. Παράδειγμα της βαρβαρότητας του Διομήδη η συνήθειά του, όποτε επισκεπτόταν κάποιος την πόλη, συγκεκριμένα το παλάτι, και του ζητούσε φιλοξενία, χωρίς δισταγμούς τον σκότωνε και τη σάρκα του την έκανε αμέσως τροφή για τα άλογα του. Τα περίφημα αυτά ζώα, φυσικά, δεν θα ήταν απλά και συνηθισμένα άλογα. Εν αντιθέσει, είχαν τα σαγόνια τους κατασκευασμένα από χαλκό και τις οπλές τους από σίδερο. Πρόκειται, λοιπόν, για μια δοκιμασία, η οποία αψηφούσε ακόμη και τη δύναμη που είχε καταφέρει ο Ηρακλής να συγκεντρώσει έως τώρα. Παρά τα όσα έχουν αναφερθεί, η δειλία, λέξη ανήκουστη για εκείνον, δεν έγινε αιτία να μην ταξιδέψει ξανά για τη Θράκη, ψάχνοντας να βρει αυτόν τον βασιλιά.
Αρχικά, σταμάτησε στη Θεσσαλία, στο παλάτι του Άδμητου. Ο Άδμητος είχε υποστεί την κατάρα κάποιου από τους θεούς να πεθάνει νέος. Ο μόνος τρόπος να γλιτώσει τον θάνατο ήταν να θυσιαστεί κάποιος από τους δύο γονείς του και να πάρει τη θέση του στο νεκρικό κρεβάτι. Κανείς τους, όμως, δεν δεχόταν αυτή τη συμφωνία. Η γυναίκα του όμως, η Άλκηστις, έτρεφε τόσο μεγάλη αγάπη για εκείνον που αποφάσισε να δώσει τη ζωή της και να σώσει τη δική του. Ο Ηρακλής, συγκινημένος σφόδρα από αυτή της τη θυσία, επιχείρησε να τη βοηθήσει να μη χάσει τη ζωή της. Εισήλθε στο δωμάτιό της την ώρα που ο Θάνατος προσπαθούσε να την πάρει μαζί του και, ύστερα από μια έντονη μάχη, τον κέρδισε και έτσι δεν χρειάστηκε ούτε εκείνη ούτε και ο Άδμητος να χάσουν τη ζωή τους. Για την τεράστια αυτή χάρη που τους έκανε ο Ηρακλής, το ανδρόγυνο αποφάσισε να τον προσκαλέσει στο παλάτι τους, να ξεκουραστεί και να μείνει όσο θέλει. Αφού ανάκτησε τις δυνάμεις του, συνέχισε τη διαδρομή, ώσπου έφτασε στη Θράκη.
Ο Διομήδης, όμως, όταν πληροφορήθηκε ότι ο Ηρακλής πλησιάζει στην περιοχή του, ανέθεσε στους έμπιστούς του να ψάξουν να τον βρουν, να τον δολοφονήσουν και να τον φέρουν στα άλογά του να τον φάνε. Μάταιη η προσπάθεια του, όμως, αφού οι άνθρωποί του νικήθηκαν από εκείνον. Η πρώτη συνάντηση του Διομήδη με τον Ηρακλή συνοδεύτηκε από μια τεράστια πάλη μεταξύ των δύο ισχυρών προσώπων της μυθολογίας. Ο τελευταίος είχε αντιληφθεί από την αρχή τις κακές προθέσεις, που είχε ο αφέντης της Θράκης. Γιός του Άρη, όμως, γεγονός που μαρτυρά την πολεμική φύση του και τη μανία του να θέλει να είναι κυρίαρχος, όρμησε πάνω του με μίσος.
Η μάχη συνεχίστηκε έως τους στάβλους με τα αλυσοδεμένα άλογα. Τότε ο Ηρακλής, με την αμέτρητη ρώμη του, έσπρωξε τον Διομήδη και τον έριξε μέσα στον χώρο που φιλοξενούνταν τα άλογα. Εκείνα τον κατασπάραξαν μέσα σε λίγα λεπτά. Υποστηρίζεται, μάλιστα, πως από τη μέρα που τα άλογα έφαγαν τον βασιλιά τους, κατάφεραν να εξημερωθούν κατά κάποιον τρόπο. Το είδος τους εξακολούθησε να υπάρχει έως τη χρυσή εποχή του Μ. Αλεξάνδρου. Μύθο της εποχής αποτελεί η πληροφορία πως ο Βουκεφάλας ήταν της ίδιας ράτσας με τα άλογα του Διομήδη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Προβατάκη, Θωμά (2002), Η μυθολογία των Ελλήνων, Αθήνα: Εκδόσεις Ι. ΡΕΚΚΟΣ & Σια Ο.Ε.
- Dally, N. Kathleen (2004), Greek and Roman mythology A to Z, New York: Facts on File Inc.
- sites.google.com, Εισαγωγή στην ελληνική μυθολογία – Λήμμα «Ηρακλής». Διαθέσιμο εδώ
