Της Κατερίνας Μακράκη,
Η αγάπη είναι το υπέρτατο συναίσθημα, το ανώτερο όλων. Κάποιος που σε αγαπάει αληθινά, θα σε κάνει να γελάς, θα μοιράζεστε τις χαρές σου και στις λύπες θα είναι δίπλα σου να σου προσφέρει μια αγκαλιά και δύο λόγια γλυκά, θα σου προσφέρει ηρεμία και σταθερότητα. Μια τέτοια σχέση σου δίνει τα περιθώρια να εξελιχθείς, να προσφέρεις και να εισπράξεις σεβασμό στο αγαπημένο σου πρόσωπο, χωρίς να εγκαταλείπεις τον εαυτό σου. Αυτές είναι κάποιες από τις βασικές αρχές μιας υγιούς σχέσης αγάπης. Μιας σχέσης αγάπης που όλοι έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν σε αυτή, να την διεκδικούν και να την ζουν ελεύθερα όταν προκύψει.
Πώς μπορούμε να μιλάμε για αγάπη, όμως, όταν δεν υπάρχει σεβασμός; Πώς αγαπάς έναν άνθρωπο, όταν τον βρίζεις, τον χτυπάς και τον εξευτελίζεις; Δε μπορείς να μιλάς για αγάπη, όταν θες να εξουσιάζεις τον άλλον και έχεις την απαίτηση να αποφασίζεις εκ μέρους του. Το να θες να ορίζεις τη ζωή του ατόμου που έχεις δίπλα σου, από το με ποιους θα βγει μέχρι το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται, με πρόφαση το καλό του, είναι μία άρρωστη συνήθεια. Και το σύνολο όλων αυτών των άρρωστων συνηθειών, έχει όνομα· κακοποιητική αγάπη. Στερείς σε κάποιον την ελεύθερη βούλησή του, γιατί εσύ θεωρείς πως ξέρεις καλύτερα ποιο είναι το καλό του. Με κίνητρο την αγάπη, ο θύτης απενοχοποιεί τις κακοποιητικές του πράξεις. Είτε το θύμα της είναι μία γυναίκα είτε ένας άνδρας, η βία δεν έχει φύλο. Αυτό δεν είναι αγάπη, είναι τοξικότητα.
Έτσι ξεκινάει ένας κύκλος κακοποίησης, ο οποίος συμπεριλαμβάνει κάποια άτυπα στάδια. Ο κακοποιητικός σύντροφος ξεσπάει με επιθετική, υποτιμητική ή βίαιη συμπεριφορά, με στόχο την επίδειξη εξουσίας. Μετά την κακοποίηση, ο θύτης νιώθει ενοχή, αλλά όχι για την πράξη, ανησυχεί περισσότερο για τις συνέπειες των πράξεών του. Εκλογικεύει αυτό που έκανε, και μπορεί να χρησιμοποιήσει μια σειρά δικαιολογιών ή να κατηγορήσει το θύμα για το ξέσπασμα του. Έπειτα, κάνει ότι μπορεί για να ξανακερδίσει τον έλεγχο και να κρατήσει το θύμα μέσα στη σχέση. Μπορεί να συμπεριφέρεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα, ή μπορεί να προσπαθήσει να γοητεύσει το θύμα. Αυτή η ειρηνική φάση μπορεί να δώσει στο θύμα την ελπίδα ότι ο θύτης έχει αλλάξει στα αλήθεια. Περνάει από τη φάση φαντασίωσης της επόμενης κακοποίησης και για το πώς θα το μετατρέψει σε πραγματικότητα. Δημιουργεί μία κατάσταση στην οποία μπορεί να δικαιολογήσει ότι σε κακοποιεί.
Η συγγνώμη που ζητάει και οι χειρονομίες αγάπης ανάμεσα στα επεισόδια κακοποίησης, μπορεί να το κάνουν πιο δύσκολο να φύγεις. Μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις ότι είσαι το μόνο άτομο που μπορεί να τον βοηθήσει, ότι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά αυτή τη φορά και ότι πραγματικά σε αγαπά. Παρόλα αυτά, οι κίνδυνοι του να μείνεις είναι πολύ αληθινοί.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Σημάδια μιας κακοποιητικής σχέσης | Ο κύκλος της βίας, socialpolicy.gr, διαθέσιμο εδώ
- Κακοποιητική αγάπη, psychologynow.gr, διαθέσιμο εδώ
