Της Αγγελικής Κόκκαλη,
1693: Γεννήθηκε στη Μόσχα η Άννα Ιβάνοβνα, η μετέπειτα τσαρίνα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και μέλος του οίκου των Ρομανώφ. Γονείς της υπήρξαν η Πρασκόβια Σαλτύκοβα και ο τσάρος Ιβάν Ε΄. Ο τελευταίος απεβίωσε το 1696, αφήνοντας την ανατροφή της κόρης του στη σύζυγό του και στον αδελφό του, Πέτρο τον Μέγα. Έπειτα από τον πρόωρο θάνατο του συζύγου της, υποχρεώθηκε από τον θείο της σε πολυετή χηρεία και απομόνωση. Εντούτοις, το 1730, όταν η χώρα εισήλθε σε δυναστική κρίση, το Ανώτατο Μυστικό Συμβούλιο την κήρυξε μονάρχη, με περιορισμένες, όμως, εξουσίες. Η Άννα, ενώ αρχικά υπέγραψε τη συμφωνία, τον Φεβρουάριο του 1730 διέλυσε το Συμβούλιο και προέβη σε μεταρρυθμίσεις. Η θητεία της σηματοδοτήθηκε από εκτελέσεις και φυλακίσεις μη έμπιστων μελών της διοίκησης και ίδρυση σωμάτων αστυνόμευσης των πόλεων. Στον τομέα των οικονομικών, προέβη στην αυστηροποίηση της δουλοπαροικίας, του βασικού πυλώνα εσόδων της αυτοκρατορίας, καθώς και σε αύξηση της φορολογίας των αγροτών. Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, κήρυξε πολέμους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1739) και τη Γαλλία, οι εκβάσεις των οποίων δεν απέφεραν τα οφέλη που η αυτοκρατορία αναζητούσε. Βέβαια, η επέμβασή της στη κρίση της διαδοχής του πολωνικού θρόνου, ανέβασε το κύρος της αυτοκρατορίας στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όσον αφορά τα εσωτερικά, η Άννα έδωσε έμφαση στην εκπαίδευση, την ανοικοδόμηση της Αγίας Πετρούπολης, το εμπόριο και την οικονομία. Πέθανε το 1740 σε ηλικία 47 ετών.
1940: Έκανε πρεμιέρα στο Center Theatre της Νέας Υόρκης, η γνωστή ταινία κινουμένων σχεδίων, παραγωγής του Ουώλτ Ντίσνεϋ, Πινόκιο. Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο του Ιταλού συγγραφέα Carlo Collodi, με τίτλο «Οι Περιπέτειες του Πινόκιο», το οποίο εκδόθηκε το 1860. Στόχος του Collodi ήταν να δημιουργήσει έναν κεντρικό χαρακτήρα, προσηνή και κατεργάρη, μέσω του οποίου θα εξέφραζε τις προσωπικές αξίες και τα πιστεύω του. Η πρώτη έκδοση, ωστόσο, ήταν αρκετά ζοφερή και δεν είχε αίσιο τέλος. Αυτού του είδους οι ιστορίες δεν ταίριαζαν στην εικόνα του Studio και σίγουρα δε μαγνήτιζαν το παιδικό κοινό. Έπειτα από τη τεράστια εισπρακτική επιτυχία της Χιονάτης και των Εφτά Νάνων (1937), ο Ντίσνεϋ, ο οποίος πλέον είχε αφήσει πίσω τις ταινίες μικρού μήκους και εστίαζε στις μεγάλες παραγωγές, συμβουλεύτηκε τον σχεδιαστή του, Norman Ferguson και αγόρασε τα δικαιώματα του Πινόκιο. Η μαγική ιστορία της άτακτης μαριονέτας που λαχταρά να γίνει αγόρι έμελλε να κοστίσει στον Ντίσνεϋ πάνω από 2 εκατομμύρια δολάρια. Σε τεχνικό επίπεδο η εταιρεία κατασκεύασε την επαναστατική, αλλά ακριβή, κάμερα πολλαπλών επιπέδων, η οποία άλλαξε εντελώς τη κινηματογραφία κινουμένων σχεδίων. Αυτό που δεν είχε σχεδιάσει, βέβαια, ήταν η απώλεια των διεθνών πωλήσεων, λόγω του πολέμου στην Ευρώπη, η οποία περιόρισε κατά πολύ τα έσοδα της ταινίας.
1974: Η Γρενάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Στην ηγεσία βρισκόταν ο Eric Gairy, πρόεδρος του Ενωμένου Εργατικού Κόμματος της Γρενάδας (GULP) και νικητής των εκλογών της 24ης Αυγούστου του 1967. Τον Μάιο του ίδιου έτους η βρετανική κυβέρνηση παραχώρησε στη Γρενάδα πλήρη αυτονομία στις εσωτερικές της υποθέσεις, αναβαθμίζοντάς την σε συνδεδεμένο κράτος. Ως εκ τούτου, το νησί διέθετε πλέον τη δυνατότητα να καθορίσει το πολιτικό του μέλλον. Από πλευράς της η Αγγλία και η κυβέρνηση του Έντουαρντ Χιθ παρακολουθούσαν από κοντά τις εξελίξεις, προσπαθώντας να αποτρέψουν την όλο και αυξανόμενη επιρροή του κομμουνιστικού κόμματος New Jewel Movement. Στην ηγεσία του βρισκόταν ο Maurice Bishop, μετέπειτα Πρωθυπουργός της χώρας (1979 – 1983) και εχθρός των βρετανικών συμφερόντων. Οικονομικά και γεωγραφικά συμφέροντα οδήγησαν την Αγγλία να κατακτήσει το νησί στην εποχή της αποικιοκρατίας. Το 1762, κατά τη διάρκεια του Επταετή Πολέμου με τη Γαλλία, το νησί πέρασε σε βρετανικά χέρια. Η θέση και το κλίμα που επικρατούσε στην Καραϊβική ήταν ιδανικά για την καλλιέργεια μοσχοκάρυδου, το οποίο η Αγγλία εμπορευόταν για αιώνες. Το μικρότερο από τα νησιά της Καραϊβικής υπήρξε το τελευταίο που απέκτησε την ανεξαρτησία του, η οποία συνέπεσε με εμφύλιες διαμάχες και διαμαρτυρίες. Ο Maurice Bishop αργότερα δήλωσε πως «ο λαός όφειλε να συμμετάσχει σε ολόκληρη την πολιτική διαδικασία που οδήγησε στην ανεξαρτησία».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Анна Иоанновна, The Romanovs: Russian Archives, διαθέσιμο εδώ
- Lipski, Alexander (Φεβρουάριος, 1959), ‘Some Aspects of Russia’s Westernization during the Reign of Anna Ioannovna, 1730-1740’, στο The American Slavic and East European Review Vol. 18, No. 1, σσ. 1-11
- The “Conditions” of Anna Ivanovna’s Accession to the Throne, 1730, Documents in Russian History, διαθέσιμο εδώ
- Paul F. Anderson, PINOCCHIO PREMIERE–Exploitation and the Center Theater, Disney History Institute, διαθέσιμο εδώ
- Pinocchio Premiers, Mystic Stamp Company, διαθέσιμο εδώ
- Independence 1974, Grenada Revolution Online, διαθέσιμο εδώ
- Independence of Grenada, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Miller, Phi (2015), ‘The secret story of Grenada’s independence’, στο Race & Class, Vol. 57, No. 2, σσ. 101–108
