Της Αφροδίτης Μανιάτη,
Η Δημοκρατία γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα πριν από περίπου 2,500 χρόνια και οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που εφάρμοσαν τα δημοκρατικά ιδεώδη στην ιστορία. Αυτό αποδεικνύει το πόσο σημαντικό είναι για την χώρα μας το δημοκρατικό πολίτευμα να διατηρείται σταθερό, ακέραιο, αμετάβλητο και να μη δυσλειτουργεί. Σε αδρές γραμμές, όμως, η Δημοκρατία σήμερα τόσο στην Ελλάδα όσο και αλλού, βάλλεται και υπονομεύεται με αποτέλεσμα – αν και θεωρείται από πολλούς ο αποτελεσματικότερος τρόπος διακυβέρνησης ενός κράτους – όταν διαταράσσεται, να ελλοχεύει κινδύνους. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Γιατί νοσεί το πολίτευμα;
Πολλά είναι τα φαινόμενα, μέσα από τα οποία διαπιστώνεται η κακοποίηση της Δημοκρατίας στις μέρες μας, με σημαντικότερο την αδιαφορία των ανθρώπων προς τα κοινά. Η απολιτικοποίηση είναι συχνό φαινόμενο και φτάνει μέχρι και στην αποχή από τις κάλπες, όπως αποδείχθηκε και στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, δεδομένου ότι τα ποσοστά αποχής ήταν πολύ υψηλά. Η έλλειψη ενδιαφέροντος για την πολιτική, ιδιαίτερα από τους νέους, σε συνδυασμό με την κακή παρεχόμενη παιδεία, αποτελούν το βασικό σύμπτωμα υπονόμευσης του συστήματος. Η έλλειψη μόρφωσης και η αμάθεια δημιουργούν άβουλα όντα, που δεν εκφράζουν τις απόψεις τους, δεν ενημερώνονται και δεν διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες.
Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούνται πολίτες, οι οποίοι παραμένουν απλοί θεατές των όσων διαδραματίζονται στην πολιτική σκηνή. Γίνονται, δηλαδή, παθητικοί δέκτες των γεγονότων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα προβλήματος της Δημοκρατίας είναι ο έντονος φανατισμός, που επικρατεί ανάμεσα στους πολίτες. Αυτός οδηγεί σε συγκρούσεις και εντάσεις, ευνοώντας φαινόμενα δημαγωγίας και διαταραχής ενός υγιούς πολιτικού κλίματος. Επιπλέον, ο εγωκεντρικός χαρακτήρας μερικών ανθρώπων, τους ωθεί να θεοποιούν τη δύναμη του χρήματος και να γίνονται θύματα του υλικού ευδαιμονισμού, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον τους στα υλικά αγαθά και όχι στην πολιτική αυτή καθ’ αυτή, με αποτέλεσμα να αμβλύνεται το ενδιαφέρον τους για ενασχόληση με την πολιτική.
Εκτός, όμως, από τους πολίτες σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την ανασταλτική λειτουργία του δημοκρατικού συστήματος, έχουν και οι ίδιοι οι πολιτικοί. Οι κυβερνώντες έχουν ως κύριο μέλημά τους την επανεκλογή τους. Γι’ αυτόν το λόγο διακατέχονται από εξουσιομανία. Παράλληλα, η ασυνέπεια λόγων και έργων που είχαν υποσχεθεί στο πολιτικό κοινό, η αναξιοκρατία και οι πελατειακές σχέσεις που επικρατούν, συνεπάγονται με την απογοήτευση των πολιτών, υπονομεύοντας εν τέλει το δημοκρατικό ιδεώδες. Γενικότερα, κάποιοι βουλευτές δεν εκπληρώνουν πάντα τα καθήκοντά τους επαρκώς, απουσιάζουν από τις εργασίες τους στο κοινοβούλιο, είναι απείθαρχοι, δρουν παράνομα και καταπατούν το νόμο. Δεν είναι σπάνιες οι φορές, μάλιστα, που οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην του λαού εις βάρος της βούλησής τους τους, προκαλώντας κατά αυτόν τον τρόπο την δυσαρέσκειά του και κατ’ επέκταση την απουσία του από τα πολιτικά δρώμενα.
Εν κατακλείδι, ο εκφυλισμός της Δημοκρατίας, είναι ένα φαινόμενο που μαστίζει τη σύγχρονη εποχή την Ελλάδα και ευρύτερα τον πλανήτη και οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν κυβερνώντες και κυβερνώμενοι. Πρόκειται για ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο είναι απαραίτητο να επιλυθεί άμεσα, καθώς συνεπάγεται με την υπονόμευση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ιδιαίτερα, όμως, για το ελληνικό κράτος που γέννησε τη Δημοκρατία αποτελεί ντροπή το πολίτευμα αυτό να νοσεί, για αυτό χρήζει η άμεση αντιμετώπισή του.
Η Αφροδίτη Μανιάτη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Είναι τριτοετής φοιτήτρια του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και έχει επιλέξει την κατεύθυνση της πολιτικής επιστήμης. Έχει συμμετάσχει σε προσομοιώσεις και έχει παρακολουθήσει συνέδρια, ημερίδες και σεμινάρια ποικίλης θεματολογίας. Την απασχολούν ιδιαίτερα η διεθνής πολιτική, η κοινωνική πολιτική και οι διεθνείς οργανισμοί. Λατρεύει τον εθελοντισμό.
