Της Μαριάννας Τέλλη,
Τρία χρόνια μετά το “Isle of Dogs”, τη δεύτερη ταινία του, γυρισμένη με την τεχνική του stop motion, ο Γουές Άντερσον επανέρχεται στη μεγάλη οθόνη με το στυλ που τον έχει καθορίσει, με την ταινία «Η Γαλλική Αποστολή». Επηρεασμένος από το ιστορικό περιοδικό The New Yorker και τους ταλαντούχους αρθρογράφους που το απαρτίζουν από την αρχή της κυκλοφορίας του μέχρι και σήμερα, ο Άντερσον παρουσιάζει το τελευταίο τεύχος του φανταστικού περιοδικού The French Dispatch, μετά τον θάνατο του ιδρυτή του, Arthur Howitzer Jr. (Μπιλ Μάρεϊ).
Το τελευταίο τεύχος της «Γαλλικής Αποστολής», κατευθείαν από το μυαλό του ευφυούς σκηνοθέτη, θα αποτελέσει χώρο φιλοξενίας πληθώρας ιστοριών εκτυλισσόμενων στην έδρα του περιοδικού, τη φανταστική γαλλική πόλη, Ennui-sur-Blasé. Μαζί με τη νεκρολογία του ιδρυτή, η οποία λειτουργεί τρόπον τινά και ως αποχαιρετιστήρια επιστολή προς τους συνδρομητές του περιοδικού, άρθρα των καταξιωμένων αρθρογράφων και στενών συνεργατών του ιδρυτή για την πολιτική, την τέχνη και το φαγητό, παρουσιάζονται μπροστά στην οθόνη μας με τον μοναδικά ιδιόρρυθμο τρόπο του Γουές Άντερσον.
Το ταξίδι στις γειτονιές του αριστοτεχνικά κατασκευασμένου, κατά το γουεσαντερσονικό μοντέλο, Ennui-sur-Blasé από τον αρθρογράφο-ποδηλάτη Herbsaint Sazerac (Όουεν Γουίλσον) αποτελεί την αρχή του τεύχους, ενώ τοποθετεί τους θεατές στο πεδίο όπου θα ακολουθήσει η δράση των υπόλοιπων ιστοριών. Ένα vintage σκηνικό σε αποχρώσεις παστέλ, με έμφαση στη συμμετρία, ένα σκηνικό όπου ακόμη και η πιο μικρή λεπτομέρεια είναι εξαιρετικά προσεγμένη, μας καλωσορίζει στην πιο ολοκληρωμένη μέχρι τώρα ταινία του σκηνοθέτη. Η αντιπαράθεση της λεπτής οπτικά αισθητικής με την έντονη (και πολλές φορές βίαιη) δράση, κύριο στοιχείο των ταινιών του Άντερσον, έρχεται σε απόλυτη ισορροπία στην «Γαλλική Αποστολή».
Ακολουθούν οι τρεις βασικές ιστορίες. Στις τέχνες, έχουμε το “The Concrete Masterpiece”, από την J. K .L. Berensen (Τίλντα Σουίντον), το οποίο αποκαλύπτει την ιστορία που κρύβεται πίσω από τον αριστουργηματικό πίνακα του έγκλειστου στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Ennui-sur-Blasé, ζωγράφου, Moses Rosenthaler (Μπενίτσιο ντελ Τόρο), καθώς και τη σχέση του με τη δεσμοφύλακα και μούσα του, Simone (Λεά Σειντού), αλλά και με τον έμπορο τέχνης, Julian Cadazio (Αντριέν Μπροντύ), που εκτόξευσε την καριέρα του. Στον χώρο της πολιτικής, η αρθρογράφος Lucinda Krementz (Φράνσις ΜακΝτόρμαντ), με το άρθρο “Revisions to a Manifesto”, φέρνει στο περιοδικό την προσωπική της μαρτυρία για την ιστορική φοιτητική επανάσταση στο Ennui-sur-Blasé, όμοια εκείνης του Μάη του ’68. Η έμπειρη αρθρογράφος παρακολουθεί από πολύ κοντά την πολιτική αλλά και σεξουαλική αντίσταση των νέων ανδρών και γυναικών έναντι του κατεστημένου, έχοντας στο πλευρό της τους χαρισματικούς ηγέτες του κινήματος, Zeffirelli (Τίμοθι Σαλαμέ) και Juliette (Λίνα Κούντρι). Τέλος, το “The Private Dining Room of the Police Commissioner” του Roebuck Wright (Τζέφρι Ράιτ) ξεκινάει ως ένα άρθρο-αφιέρωμα στον θρυλικό σεφ της αστυνομίας, Nescaffier (Στίφεν Παρκ), αλλά καταλήγει στην κάλυψη της απαγωγής του 6χρονου γιου του διευθυντή της τοπικής αστυνομίας από μία ομάδα κακοποιών, με αρχηγό τον “The Chauffeur” (Έντουαρντ Νόρτον).
Οι ιστορίες της «Γαλλικής Αποστολής» συνδυάζουν το συναίσθημα και τη δράση, ενώ αποτυπώνουν με ευαισθησία τον πνευματικό κόσμο ενός δημοσιογράφου μακριά από την πατρίδα του. Κάθε άρθρο-ιστορία έχει έντονη πλοκή, ενώ η πλαισίωση των ιστοριών με τη μουσική επιμέλεια του Alexander Desplat, δημιουργεί μια ολοζώντανη ατμόσφαιρα και έναν ρυθμό που δεν κουράζει. Ένα καστ από καταξιωμένους ηθοποιούς και βετεράνους των ταινιών του Άντερσον ζωντανεύει αυτό το αφιέρωμα στη δημοσιογραφία και τον γαλλικό κινηματογράφο.
Αξιοσημείωτη είναι και η χρήση του animation στην ιστορία “The Private Dining Room of the Police Commissioner”. Μολονότι ο Άντερσον συνηθίζει να χρησιμοποιεί το stop motion, με το κλασικό animation κατάφερε να δημιουργήσει μια έντονη σκηνή δράσης αστυνομικού τύπου, χωρίς όμως να χαλάσει τη στιλιστική ταυτότητα που τον χαρακτηρίζει. Επιπλέον, το στυλ του σχεδίου για το animation ενίσχυσε την αίσθηση της ταινίας-περιοδικού, καθώς έφερε στον νου τα εβδομαδιαία σκίτσα του New Yorker.
Η «Γαλλική Αποστολή» αποτελεί ένα από τα πιο άρτια και ολοκληρωμένα έργα της καριέρας του Γουές Άντερσον, μια ταινία γεμάτη δράση και συναίσθημα, ένα γράμμα αγάπης στη δημοσιογραφία. Με τις δυνατές ερμηνείες, την ενδιαφέρουσα πλοκή της και την αριστοτεχνική αισθητική της, έχει όλα τα φόντα για να αποτελέσει μια μοντέρνα κλασική ταινία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- The Death of the Editor: Wes Anderson’s “The French Dispatch”, mubi.com, διαθέσιμο εδώ.
- “Η Γαλλική Αποστολή”, flix.gr, διαθέσιμο εδώ.
