Της Μαρίας Τασάκου,
Μπορεί το νησί που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνδεδεμένο με κάποια γιορτή να είναι εκείνο του Πάσχα με τα εντυπωσιακά του αγάλματα, σε μία άλλη γωνιά του πλανήτη υπάρχει το νησί των Χριστουγέννων, το οποίο ελάχιστα έχει σχέση με τα Χριστούγεννα όπως τα ξέρουμε.
Βρίσκεται στον Ινδικό ωκεανό και πρόκειται για εξωτερικό έδαφος της Αυστραλίας. Η έκτασή του είναι μόλις 135 τετραγωνικά χιλιόμετρα και οι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 2.000. Το κλίμα του νησιού δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση τα Χριστούγεννα που περνάμε στο βόρειο ημισφαίριο, καθώς πρόκειται για έναν εξωτικό προορισμό με το κλασικό τροπικό κλίμα του Ισημερινού. Η μέση θερμοκρασία κυμαίνεται από 22°C τον Αύγουστο μέχρι 28°C τον Απρίλιο. Η πρωτεύουσα του ονομάζεται Flying Fish Cove και είναι ο μοναδικός οικισμός και λιμάνι πάνω στο νησί.
Οι κάτοικοι του νησιού έχουν, ως επί το πλείστον, κινεζική καταγωγή, με εξαίρεση λίγους Μαλαισιανούς και ελάχιστους Ευρωπαίους. Οι γλώσσες που μιλιούνται είναι τα Αγγλικά, τα Μαλαϊκά και ορισμένες διάλεκτοι των Κινεζικών. Το νησί από γεωλογική άποψη είναι ουσιαστικά η κορυφή ενός υποθαλάσσιου ηφαιστείου, το οποίο ανυψώθηκε δημιουργώντας ένα κεντρικό οροπέδιο καλυμμένο με τροπικό δάσος. Το μεγαλύτερο μέρος του έχει ανακηρυχθεί Εθνικό Προστατευόμενο Πάρκο, στο οποίο μπορεί να συναντήσει κανείς εξαιρετικά σπάνια είδη ζώων, όπως ιπτάμενες αλεπούδες.
Ο λόγος της ονομασίας του οφείλεται στο γεγονός ότι ο Βρετανός καπετάνιος Wiliam Mynors ανακάλυψε τυχαία το νησί στις 25 Δεκεμβρίου του 1643. Αποικήθηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα χωρίς να γίνει ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός, με αποτέλεσμα η μοναδική χλωρίδα και πανίδα του να μην αλλοιωθούν σχεδόν καθόλου από ανθρώπινη παρέμβαση.
Είναι ένας καταπράσινος, τουριστικός προορισμός φημισμένος για τις σπηλιές και τους κοραλλιογενείς υφάλους του. Τα χρώματά του θα μπορούσε κανείς να πει ότι θυμίζουν Χριστούγεννα, αφού κυριαρχεί το κόκκινο και το πράσινο. Το πράσινο γιατί το νησί είναι ουσιαστικά ένα τροπικό δάσος, όπως και η θάλασσα που το περιβάλλει με τη θαλάσσια χλωρίδα της. Όσον αφορά το κόκκινο; Αυτό οφείλεται στα δημοφιλή τεράστια κόκκινα καβούρια του νησιού. Είναι το κύριο «αξιοθέατο», καθώς σε συγκεκριμένες περιόδους του χρόνου πάνω από πενήντα εκατομμύρια καβούρια μεταναστεύουν από το δάσος προς τις ακτές για να αναπαραχθούν και να γεννήσουν κοντά στην θάλασσα, κατακλύζοντας όλους τους δρόμους. Συνήθως εμφανίζονται τις πιο δροσερές ώρες της ημέρας, καθώς αν βρεθούν σε ακάλυπτες περιοχές κάτω από τον καυτό ήλιο κινδυνεύουν να πεθάνουν. Το εντυπωσιακό φαινόμενο των καβουριών συμβαίνει από Οκτώβρη μέχρι Δεκέμβρη και γι’ αυτό οι τουρίστες προτιμούν να επισκέπτονται το νησί αυτή την περίοδο.
Ένα άλλο σύμβολο του νησιού είναι τα πουλιά-φρεγάτες. Αν κάποιος τύχει και βρεθεί στο νησί των Χριστουγέννων την περίοδο των εορτών ή λίγο μετά, μπορεί να θαυμάσει τα αρσενικά πουλιά με τον κόκκινο μάρσιπο, που πολλοί παρομοιάζουν με τον σάκο του Άγιου Βασίλη, ο οποίος φουσκώνει για να προσελκύσει τα θηλυκά. Τέλος, τα «χριστουγεννιάτικα φωτάκια» του νησιού βρίσκονται στο Thundercliff Cave και πρόκειται για έναν θόλο με σταλακτίτες, στους οποίους μπορεί κάποιος να φτάσει έπειτα από κατάδυση.
Παρόλο που πέραν του ονόματος το νησί ουσιαστικά δεν σχετίζεται κάπως με την αγαπημένη γιορτή, κάθε Χριστούγεννα πλημμυρίζει από κόσμο, ο οποίος επιλέγει να περάσει με έναν πιο εναλλακτικό τρόπο τις χριστουγεννιάτικες μέρες του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Το «Νησί των Χριστουγέννων» γιορτάζει…αλλιώς: Τα εκατομμύρια κόκκινα καβούρια στους δρόμους και οι εναλλακτικές διακοπές για λίγους, Έθνος, διαθέσιμο εδώ
- Christmas Island, Christmas.net, διαθέσιμο εδώ
- Christmas Island, Encyclopedia Britannica, διαθέσιμο εδώ
