Του Ανδρέα Βλάχου,
Συναίσθημα. Μία λέξη, η οποία είναι συνώνυμη, αν όχι ταυτόσημη, με την τέχνη του κινηματογράφου. Και παρόλο που το ερώτημα για το αν οι υπερηρωϊκές ταινίες με ανθρώπους που φορούν σπάντεξ, αποτελούν ζωτικό κομμάτι του κινηματογράφου, αυτό επαφίεται στην κρίση του εκάστοτε θεατή. Σίγουρο είναι ότι και αυτές οι ταινίες με την σειρά τους μπορούν να προκαλέσουν πληθώρα συναισθημάτων και όχι μόνο τα συναφή της διασκέδασης, αλλά και πιο βαθιά. Έτσι, βγαίνοντας από την αίθουσα και όντας όχι και ο μεγαλύτερος φαν όσον αφορά τον τρόπο που η Marvel είχε διαχειριστεί έως τώρα τον παιδικό μου ήρωα, μπορώ με ανακούφιση και υπερηφάνεια να πω, ότι πρόκειται για μία από τις καλύτερες ταινίες του σύμπαντος της Marvel και σίγουρα η καλύτερή της για το έτος 2021. Αλλά ας ξεμπλέξουμε τον ιστό της επισκόπησης αυτής σιγά σιγά.
Το “Spiderman No Way Home” (2021) αποτελεί την πέμπτη, κατά σειρά εμφάνιση του αραχνάκια υπό τη στέγη των Marvel Cinematic Universe και συνάμα της Disney, σε συνεργασία με την Sony. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη επιστρέφει για ακόμη μία φορά ο John Watts, με το σενάριο να υπογράφουν οι Chris McKenna και Erik Sommers, ενώ άξια αναφοράς αποτελεί και η επιστροφή του ταλαντούχου Michael Giacchino, ο οποίος δίνει απλόχερα το μουσικό του αυτί και ντύνει αψεγάδιαστα την τρίτη κινηματογραφική περιπέτεια του ήρωα. Τον κεντρικό κορμό του καστ αποτελούν οι Tom Holland (Peter Parker/Spiderman), Zendaya (MJ), Benedict Cumberbatch (Doctor Strange), Jacob Batalon (Ned Leeds), Willem Dafoe (Norman Osborn/Green Goblin), Alfred Molina (Otto Octavius/Doc Ock), Jamie Foxx (Max Dillon/Electro) και η Marisa Tomei (May Parker).
Είναι αρκετά δύσκολο να μιλήσω για αυτή την ταινία χωρίς να αποκαλύψω κύρια σημεία της πλοκής καθώς και μερικές από τις εκπλήξεις που επιφυλάσσει στον θεατή. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο θα παραμείνω στις παρυφές και στην επιφάνεια, καθώς θα ήθελα οι φανς τέτοιων ταινιών ή και του ίδιου του χαρακτήρα, που θα επιλέξουν να διαβάσουν το εν λόγω άρθρο, να απολαύσουν την ταινία ξέροντας όσο το δυνατό λιγότερες πληροφορίες. Μυστικό πάντως δεν αποτελεί όλη αυτή η βαβούρα που έχει προκαλέσει η εν λόγω ταινία καθώς και τα νούμερα που φέρνει και υπολογίζεται ότι θα φέρει. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα η ταινία απέφερε 7,6 εκατομμύρια λύρες, μέσα σε διάστημα 24 ωρών, ενώ σύμφωνα με το Box Office Pro, τα έσοδα της ταινίας για την πρώτη βδομάδα ανέρχονται στα 135-185 εκατομμύρια δολάρια, κάνοντάς την έτσι την ταινία με το μεγαλύτερο άνοιγμα για το έτος του 2021. Και έχοντας δει και βιώσει πλέον την ταινία, δεν εκπλήσσομαι ούτε στο ελάχιστο με τα νούμερα αυτά.
Όπως και η πλοκή, έτσι και η σκηνοθετική ματιά του John Watts, παραμένει όσο απλή χρειάζεται για την διευκόλυνση του θεατή. Γεγονός που τον βοηθάει να παραμείνει προσηλωμένος στην τροπή που παίρνουν τα γεγονότα και οι χαρακτήρες. Μιλώντας για χαρακτήρες, δεν παρατηρήθηκε ιδιαίτερη απόκλιση από το status quo που είχαν θέσει οι δύο προηγούμενες, στις οποίες οι πρωταγωνιστές μιλούν και συμπεριφέρονται με μια παιδική ελαφρότητα, κάνοντας τακτικά αστεία, τα οποία πολλές φορές δεν βρίσκουν στόχο. Κάπως έτσι, λοιπόν, εκτυλίσσεται και το πρώτο μισό της ταινίας, σαν μια, πλέον, τυπική υπερηρωική ταινία. Θα σταθώ, όμως, εδώ, στη φράση «πρώτο μισό», καθώς μόλις τελειώνει αυτό το μέρος, η ταινία παίρνει μία απρόσμενη τροπή. Από μία ανάλαφρη περιπέτεια με γνωστούς ήρωες και κάποια νοσταλγικά πρόσωπα, γίνεται μία ταινία Spiderman, παλιάς σχολής με ότι αυτή συνοδεύει. Ένταση, αγωνία, δράμα, δράση με διακυβεύματα, πένθος και τελικά την αίσθηση της εξιλέωσης. Επομένως, παρόλο που βρίσκω διευκολύνσεις στην πλοκή και στον τρόπο που κινείται η ιστορία, στο πρώτο μισό, πρόκειται, μάλλον, για αναγκαίο κακό, ώστε να ακολουθήσει το δεύτερο μισό και να απογειώσει κάθε μετριοπάθεια του πρώτου.
Μέσα από την μετριοπάθεια αυτή βγαίνει και ο Tom Holland. Έτσι, από τον συμπαθητικό, αλλά αδιάφορο και παθητικό πρωταγωνιστή, που είχαν εδραιώσει οι μέχρι τώρα εμφανίσεις του, αναδύεται εδώ σε έναν ενεργό χαρακτήρα, ο οποίος δεν φοβάται να πάρει λανθασμένες επιλογές και να πληρώσει τις συνέπειες αυτών. Οι τελευταίες πολλές φορές επηρεάζουν κοντινά του πρόσωπα. Καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας παρακολουθούμε την αναγέννηση του χαρακτήρα, ο οποίος όντας σε αυτό το κινηματογραφικό σύμπαν από το 2016, είχε αρχίσει να μεταβάλλεται σε άλλον έναν υπερήρωα – αρχέτυπο. Με λίγα λόγια, λοιπόν, η εξαιρετική ερμηνεία του Tom Holland, μέσω της οποίας διακρίνεται η αγάπη που έχει ο ηθοποιός για τον χαρακτήρα, μάς επιτρέπει να γίνουμε μάρτυρες της γέννησης του Spiderman. Ενός ήρωα, που μέσα από τις ατέλειες και τα σφάλματα του χαρακτήρα του καθώς και τα επαναλαμβανόμενα χαστούκια που δέχεται από την μοίρα, καταφέρνει να βρει το ψυχικό σθένος, να κάνει το σωστό και να μεταμορφωθεί σε έναν τρισδιάστατο και ενδιαφέροντα χαρακτήρα, δηλαδή σε έναν Spiderman.
Σε αυτό το ταξίδι προς την συναισθηματική ωρίμαση και ολοκλήρωση του χαρακτήρα, ρόλο παίζουν και οι συμπληρωματικές φιγούρες. Με κύριο τον χαρακτήρα του Willem Dafoe, ο οποίος κλέβει την παράσταση σε πολλές σκηνές, ως μια ακόμη πιο διαβολεμένη εκδοχή του λατρεμένου κακού, Green Goblin, από το Spiderman του 2002. Ρόλο, όμως, παίζει και η μουσική επένδυση του Michael Giacchino, η οποία συνοδεύει τον χαρακτήρα και επομένως τους θεατές, από το πιο τραγικό δάκρυ που χάνεται στη βροχή, έως και το πιο θριαμβευτικό swing με τον ιστό του ήρωα, το οποίο κλείνει πάντα μια ταινία Spiderman.
Εν κατακλείδι, το Spiderman “No Way Home” (2021), μπορεί για κάποιους να αποτελεί έναν τελικό ύμνο προς τον συγκεκριμένο ήρωα και στην κινηματογραφική κληρονομιά που έχει αφήσει ανά τα χρόνια, αλλά και μία φρέσκια αρχή για να διερευνηθούν νέα μονοπάτια. Το σίγουρο είναι ότι αποτελεί μία εμπειρία, που αξίζει να βιώσει κανείς στη μεγάλη οθόνη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Spiderman: No Way Home beats No Time to Die with hug opening day, digitalspy.com, διαθέσιμο εδώ.
- Long Range Box Office Forecast: Marvel Studios’ Spiderman No Way Home, boxofficepro.com, διαθέσιμο εδώ.
- Spider-Man: No Way Home’ ticket demand crashed box office sites, and that’s a good thing, cnbc.com, διαθέσιμο εδώ.
