Της Αναστασίας Χαλβατζοπούλου,
Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχουν γίνει εξαιρετικά προσεγμένες δουλειές στον χώρο του κινηματογράφου. Κάτι τέτοιο γίνεται ορατό από τα μηνύματα που επιθυμούν να προβάλουν οι σκηνοθέτες, από τις ερμηνείες των ηθοποιών, με τον πλήρη αντικατοπτρισμό στην αποθέωση του κοινού στην μεγάλη οθόνη. Ωστόσο υπάρχουν και πολλές εξαιρετικές παραγωγές, οι οποίες δεν είχαν την απαιτούμενη για το περιεχόμενο και την ποιότητα αποδοχή, ή τουλάχιστον εκτιμήθηκαν χρόνια έπειτα από την πρώτη τους κυκλοφορία. Πιο συγκεκριμένα ο λόγος για τη «Στρέλλα» ή με τον διεθνή τίτλο “A Woman’s Way” σε παραγωγή και σκηνοθεσία Πάνου Κούτρα, ενώ το σενάριο είναι διά χειρός Πάνου Κούτρα και Παναγιώτη Ευαγγελίδη.
Στην ταινία παρακολουθούμε τον Γιώργο (Γιάννης Κοκιασμένος) πρώην κατάδικο, ο οποίος αποφυλακίζεται έπειτα από δεκατέσσερα χρόνια για έναν φόνο που διέπραξε για «λόγους τιμής» σε ένα χωριό της Πελοποννήσου. Την πρώτη του νύχτα την περνά σε ένα φτηνό ξενοδοχείο της Αθήνας, όπου γνωρίζει τη Στρέλλα (Μίνα Ορφανού), μία νέα εκδιδόμενη τρανς. Κανονικά την λένε Στέλλα αλλά, επειδή είναι «γεμάτη τρέλα» οι φίλοι της την φωνάζουν Στρέλλα. Αφού περνούν τη νύχτα μαζί σύντομα ερωτεύονται, ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα, καθώς τόσο το παρελθόν του ενός, όσο και του άλλου τους εμποδίζει από την ευτυχία. Ευτυχία για την οποία θα πασχίσουν να κατακτήσουν αλλά και να διατηρήσουν.
Μία ιστορία αφιερωμένη στην καταπιεσμένη και περιθωριοποιημένη ζωή των τρανσέξουαλ, στα άδυτα του παρελθόντος που στοιχειώνουν αμέτρητες ψυχές και απορροφούν κάθε χαραμάδα ζωντάνιας και ελπίδας για ένα ευτυχισμένο μέλλον. Μία ταινία ατελής στην πλοκή, χωρίς ωστόσο να αποσπά τον θεατή από τα μονοπάτια στα οποία τον βάζει μέσω των τολμηρών προβληματισμών που θέτει.
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Αθήνα και στην Πελοπόννησο. Παρόλο που η ταινία πρωτοκυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2009 στο 59ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου, επαναπροβλήθηκε τον Νοέμβριο του 2014 στο 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με αφορμή την προσθήκη της στις 20 καλύτερες ελληνικές ταινίες. Η ταινία έχει λάβει μέρος σε περισσότερα από 20 διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ. Έχει κερδίσει 4 βραβεία, εκ των οποίων αυτό του Α’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Μίνας Ορφανού από την νεοσύστατη Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου το 2010.
Ο Πάνος Κούτρας (Η επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά, Αληθινή Ζωή, Xenia) βρήκε αρκετά εμπόδια στα ελληνικά κινηματογραφικά ύδατα, καθώς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου απέρριψε την αίτηση χρηματοδότησης δύο φορές, ενώ δεν βρήκε κάποιον ιδιώτη διανομέα. Ταυτόχρονα οι Γάλλοι κριτικοί την αποθέωναν, ενώ προβλήθηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση στις 18 Φεβρουαρίου 2020 από την ΕΡΤ2.
Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό κοινωνικό-ερωτικό δράμα το οποίο έχει αναφορές από την Στέλλα του Μιχάλη Κακογιάννη και τον μύθο του Οιδίποδα, μία τολμηρή παραλλαγή του, μία γροθιά στο στομάχι, κόντρα στα καθιερωμένα κοινωνικά πρότυπα. Ένας άντρας που προσπαθεί να ξεφύγει από τους δαίμονες που τον κρατούν πίσω, με πλήρη απουσία της ομοφοβίας γνωρίζει μία χειραφετημένη γυναίκα με «τσαγανό» και ζωντάνια, η οποία και αυτή παλεύει με τις αναμνήσεις, οι οποίες έχουν χαράξει ανεξίτηλα την ψυχή της. Μία ταινία που πάνω απ’ όλα υπογραμμίζει πως η πραγματική έννοια της οικογένειας δεν περιορίζεται στην εξ αίματος συγγένεια αλλά στα αληθινά και αμοιβαία συναισθήματα των μελών που την απαρτίζουν.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα και το δικαίωμα στην διαφορετικότητα, tvxs.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Στρέλλα, lifo.gr, διαθέσιμο εδώ.
- «Στρέλλα», η ζωή με δύο όψεις, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ.
