Του Βασίλη Δημόπουλου,
Στις αρχές του Μαΐου του 2019, έκανε το ντεμπούτο της στις Χολιγουντιανές οθόνες η πρώτη ταινία παρόμοιας παραγωγής, που αφορούσε αποκλειστικά την Επανάσταση και τον Αγώνα του 1821, σε σκηνοθεσία του Van Ling, μαγνητίζοντας, εν πολλοίς, τους λάτρεις του δράματος και της ιστορίας.
Η πλοκή της ταινίας ακροβατεί μεταξύ μυθοπλασίας, ερωτικής περιπέτειας και ιστορικών ακριβειών, καθιστώντας την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα στον απλό θεατή, αλλά και στους λάτρεις των ιστορικών απεικονίσεων στη «μεγάλη» οθόνη. Δεν απευθύνεται, βέβαια, σε ιστοριοδίφες και ερευνητές των ολοκληρωμένων ιστορικών τεκμηρίων και δεδομένων, καθώς σε ορισμένα σημεία της υπερισχύει τούτου η έκδηλη φανέρωση του δράματος και του ανίκητου των συναισθημάτων, όπως η αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων που προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές καταβολές.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, απεικονίζονται σκηνές που μεταφέρουν τον θεατή στην προεπαναστατική και επαναστατική περίοδο, με αρκετά εύστοχο και ευφάνταστο τρόπο. Ειδικότερα, κατά το πρώτο μισό της ταινίας, είναι φανερός ο τρόπος με τον οποίο μελετήθηκε από τους παραγωγούς η εν λόγω περίοδος του Ελληνισμού, καθώς παρουσιάζονται διάφορες εικόνες που μαρτυρούν και δικαιολογούν τη δύσκολη διαβίωση των Ελλήνων που κατοικούσαν στον Ελλαδικό χώρο, εξαιτίας των κακομεταχειρίσεων που δέχονταν από τους Οθωμανούς Τούρκους.
Η πορεία της ταινίας, ωστόσο, επικεντρώνεται στην ιστορία της νεαρής Χριστίνας, μιας χωριατοπούλας από το Βαλτέτσι, που βρέθηκε άμοιρη θεατής της ψυχρής δολοφονίας της οικογένειάς της από τους Τούρκους. Ορκισμένη να λάβει εκδίκηση για τον χαμό τους, αποφασίζει με τα αδέρφια της να αναζητήσει ανθρώπους που διακατέχονται από παρόμοια εκδικητικά και απελευθερωτικά αισθήματα, ώστε μαζί να αποτελέσουν ένα συμπαγές σύνολο πολεμιστών. Μέσω ενός απεσταλμένου της Φιλικής Εταιρείας, της οποίας η δράση, σύμφωνα με τα δεδομένα της ταινίας, είχε ήδη αρχίσει να γίνεται γνωστή σε ολόκληρο τον Ελλαδικό και Οθωμανικό χώρο, εγκολπώνεται στους κύκλους της, καταφέρνοντας, μάλιστα, να θεωρείται αρκετά χρήσιμη για την υλοποίηση των στόχων της οργάνωσης.
Παράλληλο πρωταγωνιστικό θέμα, όμως, της ταινίας, αποτελεί ο υποβόσκων έρωτας μεταξύ της Χριστίνας και του Ταρίκ, ενός νέου και φιλόδοξου Συνταγματάρχη του Οθωμανικού Στρατού, που παρουσιάζεται από την αρχή της ταινίας ως περισσότερο διαλλακτικός μεταξύ των Οθωμανών ομοεθνών του απέναντι στους Έλληνες και τις επερχόμενες διαφορές τους με το Οθωμανικό κράτος. Το εκκολαπτόμενο ειδύλλιό τους, ωστόσο, οδηγεί το χωριό της νεαρής και θαρραλέας γυναίκας σε συνεχή προβλήματα.
Η ταινία, ουσιαστικά, κινείται εντός της πορείας των ιστορικών γεγονότων, αφού ακολουθεί τις συνεχείς αψιμαχίες μεταξύ Οθωμανών και Ελλήνων, με αποκορύφωμα τις μάχες του Βαλτετσίου και της Τριπολιτσάς, έχοντας ως στιγμιαίες παρεισφρήσεις δράματος την αντίστοιχη διακύμανση στη σχέση των δύο κύριων ηρώων. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, υπογραμμίζεται η Οθωμανική επιβολή έναντι των Ελλήνων, ενώ, παράλληλα, προωθείται το στοιχείο της συσσωρευμένης οργής και ανυπακοής των Ελλήνων έναντι των Οθωμανών.
Στο δεύτερο μισό της ταινίας, οι σεναριογράφοι προσπαθούν να απεικονίσουν καλύτερα τη σχέση των πρωταγωνιστών, ορμώμενοι από τις έντονα δραματικές εικόνες που αποτυπώνονται και σκιαγραφούνται από τις πράξεις τόσο των Οθωμανικών δυνάμεων όσο και των αντίστοιχων Ελληνικών. Τέτοιου είδους δραματικότητα είναι, άλλωστε, έκδηλη στην πραγματική ιστορία του επταετούς Επαναστατικού Αγώνα για την ελευθερία, διευκολύνοντας, όπως φανερώνεται, το έργο των παραγωγών.
Η κορύφωση της ταινίας καταφθάνει αβίαστα, ακολουθώντας την ιστορική πορεία των γεγονότων, με την έκβαση των μαχών του Βαλτετσίου και της Τριπολιτσάς, όπου η νεαρή Χριστίνα θανατώνει τον άτυπο άσπονδο εχθρό της και αρχηγό του Οθωμανικού Στρατεύματος, Σουνάλ, και εξαιτίας της εν λόγω πράξης της, κυνηγιέται από τους Τούρκους στρατιώτες και από τον ίδιο τον Ταρίκ, ο οποίος προσπαθεί να την προφυλάξει. Η δραματικότητα της ταινίας έρχεται στο ζενίθ της, κατά τις τελευταίες σκηνές της, όταν πλέον η θαρραλέα Χριστίνα, προτάσσοντας το αλησμόνητο σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» αποφασίζει να αυτοκτονήσει, πέφτοντας από μεγάλο υψόμετρο, ενώ ο Ταρίκ την παρακολουθεί ανήμπορος να της αλλάξει γνώμη. Μάλιστα, ως παραλληλισμό προς τον χορό των Σουλιώτισσων, που έχει μείνει χαραγμένο στις μνήμες των ιστορικών που μελετούν τη συγκεκριμένη περίοδο του Ελληνισμού, η Χριστίνα φαίνεται να χορεύει προτού, εν τέλει, αποφασίσει να αφήσει ελεύθερο στο κενό το σώμα της.
Συνοψίζοντας, η ταινία αποτελεί μια σχετικά εύστοχη απεικόνιση των γεγονότων που πραγματοποιήθηκαν κατά την προεπαναστατική και επαναστατική περίοδο, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να αποσιωπηθεί ότι το δραματικό ύφος της ταινίας υπερκαλύπτει ορισμένες φορές τον ιστορικό παράγοντα. Μολαταύτα, αποτελεί ένα ευχάριστο τρόπο θέασης που απευθύνεται σε κάθε λογής θεατή, χωρίς απαραίτητα να καθίσταται πρόσφορη για ιστορική έρευνα και ανάλυση.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Cliffs of Freedom» (2019) του σκηνοθέτη Van Ling, Aegean Entertainment
- Ιστοσελίδα της Ταινίας διαθέσιμη εδώ
- IMDB διαθέσιμο εδώ
