Του Νικόλαου-Νεκτάριου Δημητρά,
626: Ο Αυτοκράτορας Τάϊζονγκ ήταν ο δεύτερος από τη Δυναστεία των Τανγκ, ο οποίος αναδείχθηκε ως αυτοκράτορας της Κίνας, όντας μόλις είκοσι οκτώ ετών. Εξουσίασε από τις 4 Σεπτεμβρίου 626 έως το 649. Αναδείχθηκε ως ένας πολύ σπουδαίος αυτοκράτορας, αφού εισήγαγε την Αυτοκρατορία στην εποχή της «Κυριαρχίας των Ζένγκουαν», δηλαδή στη χρυσή εποχή της Κίνας. Κατάφερε να πατάξει τη διαφθορά και να επιφέρει την ειρήνη στη χώρα, χάρη στη στρατιωτική και οικονομική άνθιση, και τέλος, να εισάγει για πρώτη φορά το Χριστιανισμό και τον Ισλαμισμό στην Κίνα. Επικράτησε των απογόνων του Αττίλα και άνοιξε το Δρόμο του Μεταξιού. Εδαφικά, η Κίνα, επί της Αυτοκρατορίας του, επεκτάθηκε προς την Κεντρική Ασία και έφτασε μέχρι το Καζακστάν. Ο Τάϊζονγκ σκεφτόταν ορθολογικά και αγαπούσε την επιστήμη, γεγονός πολύ σπάνιο για την εποχή του. Περιφρονούσε έντονα οποιαδήποτε θεολογική θεωρία και δεν ακολουθούσε παρόμοιο τρόπο σκέψης. Βασική αρχή της πολιτικής του φιλοσοφίας ήταν πως ο ηγέτης οφείλει να ακούει και να είναι δεκτικός στην κριτική. Γι’ αυτό, άλλωστε, το βιβλίο που γράφτηκε από τον Chinghua Tang, στο οποίο αναλύεται ο τρόπος σκέψης του, ονομάστηκε «Η τέχνη του να ακούς».
1666: Στις 4 Σεπτεμβρίου, η μεγάλη πυρκαγιά του Λονδίνου που είχε ξεκινήσει από τις 2 Σεπτεμβρίου και θα ήταν ενεργή μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου κορυφώνεται και προκαλεί τις σημαντικότερες καταστροφές στην πόλη, καταστρέφοντας και τον παλαιό καθεδρικό του Αγίου Παύλου. Η φωτιά ήταν τόσο δυνατή, ώστε κατάφερε να πηδήξει το ποτάμι Fleet, το οποίο υποτίθεται ότι θα αποτελούσε ένα φυσικό εμπόδιο έναντι στην επέκταση της πυρκαγιάς. Πέρασε γρήγορα στο δρόμο του Cheapside, καταστρέφοντας τα ακριβά καταστήματα που υπήρχαν εκεί. Οι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στον Καθεδρικό, πιστεύοντας πως έτσι θα προστατευθούν. Ωστόσο, τη νύχτα εκείνης της μέρας, η στέγη του αποδείχθηκε ανεπαρκής και το κτίριο γρήγορα κατέρρευσε. Συνολικά και καθ’ όλη τη διάρκεια της πυρκαγιάς, υπολογίζεται ότι καταστράφηκαν περίπου 13.000 σπίτια και 80 εκκλησίες, ενώ το κόστος των ανθρώπινων ψυχών, αν και δεν είναι υπολογίσιμο, είναι σίγουρα μεγάλο. Ως αίτια της τόσο μεγάλης επέκτασής της παρουσιάζονται η έλλειψη πυροσβεστικής ετοιμότητας, των πυροσβεστικών μέσων και η αναποφασιστικότητα του Δημάρχου του Λονδίνου (Σερ Τόμας Μπλάντγουερθ).
1919: Πραγματοποιείται το Συνέδριο της Σεβάστειας από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Το Συνέδριο αυτό αποτελεί μία από τις πολιτικές κινήσεις του Κεμάλ στο πλαίσιο του Πολέμου της Τουρκικής Ανεξαρτησίας, ο οποίος ξεκινάει από τους Τούρκους εθνικιστές υπό τον Κεμάλ στις 19 Μαΐου 1919 (ημέρα γενοκτονίας των Ποντίων) και τάσσεται κατά της Αρμενικής Δημοκρατίας, του Γεωργιανού Κράτους, του ένοπλου αντάρτικου του Πόντου, των Μουσουλμάνων αντι-κεμαλιστών, της Σουλτανικής Κυβέρνησης της Κωνσταντινούπολης, των Γαλλικών, Βρετανικών και Ιταλικών Στρατευμάτων κατοχής και του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία. Στο Συνέδριο αυτό, ουσιαστικά, επικυρώθηκαν οι αποφάσεις του Ερζερούμ. Επιπλέον, ανακοινώθηκε ρητά πως οι Κεμαλιστές δεν επρόκειτο να δεχθούν τη δημιουργία Ελληνικού κράτους στην περιοχή του Αϊδινιού, του Μπαλικεσέρ και της Μαγνησίας. Η Σουλτανική Κυβέρνηση αντέδρασε έντονα και έστειλε εναντίον του Κεμάλ κουρδικά στρατεύματα, τα οποία απέκρουσε. Τον επόμενο χρόνο, ο Κεμάλ κέρδισε τις εκλογές και ψήφισε το Εθνικό Συμβόλαιο, το οποίο ουσιαστικά επιβεβαίωνε όσα είχαν προταθεί στο Ερζερούμ και τη Σεβάστεια και ανέτρεπε την ανακωχή του Μούδρου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Bai Yang, An outline history of the Chinese people, Peoples Literature Publishing House, Beijing, 2011
- Hanson Neil, The Dreadful Judgment: The True Story of the Great Fire of London, Doubleday, New York, 2001
- Quataert Donald, Η Οθωμανική Αυτοκρατορία (μτφρ. Σ. Μαρίνος), εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2006
