Της Μαρίας Φράγκου,
Ποιος δεν έχει αναρωτηθεί ποτέ εάν υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες; Ανέκαθεν η ανθρωπότητα αμφισβητούσε πως υπάρχει ζωή μόνο στον δικό μας πλανήτη, ενώ παράλληλα πάντα την γοήτευε και την παρηγορούσε η ιδέα πως δεν είναι η μόνη που επιβιώνει σ’ αυτόν τον κόσμο. Ωστόσο, κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να επιβεβαιώσει πως αυτή η θεωρία ισχύει, ούτε όμως και να αποδείξει το αντίθετο. Ειδικά όταν υφίστανται περιστατικά όπως του Roswell του Νέου Μεξικό το 1947, δημιουργούνται νέες αφορμές για μελέτη του θέματος από την επιστήμη, αλλά και νέα ερεθίσματα, ώστε να αμφισβητήσουν οι άνθρωποι πως κατέχουν το μονοπώλιο αυτού του σύμπαντος.
Αρχικά, το υλικό για το οποίο γίνεται λόγος ανακτήθηκε από τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών στις 7 Ιουλίου του 1947 στην περιοχή Roswell του Νέου Μεξικό. Το περιστατικό αφορά στον εντοπισμό ενός άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενου αντικειμένου, που έχει γίνει κατά καιρούς αντικείμενο φημολογίας, με τις εξηγήσεις να διίστανται: Από τη μια, η επίσημη ανακοίνωση του αμερικανικού στρατού ήταν πως επρόκειτο για τη συντριβή ενός άκρως μυστικού ερευνητικού μπαλονιού, ενώ από την άλλη, οι υποστηρικτές των UFO, όπως ο ταγματάρχης Jesse Marcel, έσπευσαν να παρατηρήσουν πως το μπαλόνι δεν είχε χαρακτηριστικά ανθρώπινης κατασκευής. Ειδικότερα, αναφέρει πως τα συντρίμμια του «μπαλονιού» αποτελούνταν από πλαστικό, μέταλλο αλλά και μία μεγάλη επιφάνεια αλουμινίου, ενώ εντόπισε επίσης ένα ιδιαίτερο είδος ιερογλυφικών πάνω σε ένα κομμάτι του αεροσκάφους. Το σχήμα της κατασκευής ήταν ακαθόριστο, η σύστασή της μαλακή αλλά και υπερβολικά λεπτή, τόσο που ο Marcel την παρομοιάζει με «φτερό στον άνεμο». Επιπλέον, το γεγονός ότι το εν λόγω μέταλλο είχε την ικανότητα, μετά από κάθε χτύπημα, να επανέρχεται στην αρχική του μορφή, αλλά και να μην επηρεάζεται από χτυπήματα εργαλείων όπως το σφυρί, αιτιολογεί τον χαρακτηρισμό «μέταλλο μνήμης», που του αποδόθηκε, μιας και, φαινομενικά τουλάχιστον, δεν επιδεχόταν καμία βλάβη. Άρα, όντας δύσκολο να πρόκειται για ανθρώπινο δημιούργημα, ο Marcel καταλήγει στο συμπέρασμα πως πρόκειται για εμφάνιση εξωγήινων, που προφανώς συγκαλύφθηκε από τις αμερικανικές αρχές.
Πιο συγκεκριμένα, η RAAF (Roswell Army Air Field) εντόπισε ένα αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο δίσκο, τον οποίο κατονόμασε εν τέλει απλά «μετεωρολογικό μπαλόνι», που δεν είχε τίποτα το ανεξήγητο επάνω του. Την ημέρα εκείνη, ο στρατός και η αστυνομία παρατήρησαν λεπτομερώς το συμβάν, ενώ ο αστυνομικός L.M. Hall, που μεταφέρθηκε στο Roswell το 1943 και υπηρετούσε στην αστυνομία το 1947, δεν διαψεύδει την πιθανή ύπαρξη εξωγήινων θυμάτων, ύστερα από το συμβάν. Παράλληλα, ένας εργολάβος κηδειών που συνεργαζόταν με τη RAAF, ο Glenn Dennis, ανέφερε ότι δέχθηκε ένα περίεργο τηλεφώνημα από τα κεντρικά της υπηρεσίας, πως χρειάζονται μερικά φέρετρα για μωρά, πιθανόν ώστε να θάψουν τους εξωγήινους που προέκυψαν ύστερα από την πτώση του ιπτάμενου αντικειμένου. Αναφέρεται πως ο Dennis θεώρησε την πληροφορία ως φάρσα και δεν ασχολήθηκε περαιτέρω. Η συζήτηση αυτή διαδραματίστηκε περίπου δύο μέρες ύστερα από το μυστηριώδες συμβάν. Ωστόσο, παρά τη δήλωση αυτή, αλλά και τις μεταγενέστερες έρευνες που διεξήχθησαν επί του θέματος, οι οποίες διέψευδαν τις υποψίες για εμφάνιση εξωγήινης ζωής εντός του πλανήτη, οι υποστηρικτές των UFO εξακολουθούν να συνωμοσιολογούν.
Όντας ένα από τα δημοφιλέστερα περιστατικά γύρω από το ζήτημα της εξωγήινης ύπαρξης, το περιστατικό του Roswell αποτελεί αστείρευτη πηγή σχολίων, μύθων και συζητήσεων, που περιβάλλονται από τον μανδύα τόσο της φαντασίας όσο και της επιστημονικής έρευνας. Μάλιστα, μέχρι σήμερα, έχουν εμφανιστεί μελέτες και εκδοχές που από τους υποστηρικτές των UFO γίνονται αποδεκτές ως επιστημονικές κι έγκυρες, ενώ το υπόλοιπο κοινό τις αντιμετωπίζει ως επιστημονική φαντασία, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι στα κείμενα αυτά τα γεγονότα παραποιούνται ή εξωραΐζονται, ενώ η μεθοδολογία που ακολουθείται στην αφήγηση του γεγονότος, ίσως και σκόπιμα, είναι συχνά ελλιπής, ώστε να βρει απήχηση σε ένα συγκεκριμένο είδος κοινού. Πάντως, καμία από τις πιθανές εκδοχές δεν φαίνεται να καλύπτει πλήρως το συμβάν στο Roswell, μιας και αφήνουν ερωτηματικά, ενώ παράλληλα, η όλη ιστορία μετατρέπεται σε ένα είδος λαϊκού αφηγήματος. Ο μύθος αυτός περνάει από στόμα σε στόμα, δημιουργώντας κοινές ανησυχίες και θέματα προς συζήτηση, που εγείρουν την ανθρώπινη περιέργεια.
Καταλήγοντας, ανέκαθεν το ανεξήγητο αποτελούσε πόλο έλξης για τον ανθρώπινο νου, που πάντα αναρωτιέται έως πού φτάνουν τα όριά του. Είναι φυσικό, κι επόμενο λοιπόν, να του κεντρίζουν το ενδιαφέρον γεγονότα πέρα από τη δική του σφαίρα αντίληψης, μιας και προσπαθεί να τα εξηγήσει με τα υπάρχοντα δεδομένα, πάντα με τη γοητεία του μεταφυσικού να καραδοκεί. Επομένως, το αγνώστων στοιχείων ιπτάμενο αντικείμενο που εντοπίστηκε πριν από περίπου 70 χρόνια στη μικρή αυτή πόλη του Νέου Μεξικό αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη πως ο άνθρωπος πάντοτε θα ελπίζει στην ανακάλυψη κι άλλων ζώντων οργανισμών στο σύμπαν, πέρα από τη δική του ύπαρξη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Saler, B., Ziegler, C., Moore, C. (1997), Ufo Crash At Roswell, Smithsonian institution press, Washington and London, σελ 30-32.
- Torres, N., Marcel, J. (2010), Ultimate guide to the Roswell UFO Crash, USA, σελ 16-17 και 29-32.
