Του Νίκου Βασιλόπουλου,
Οι ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου έχουν πια τελειώσει, αφήνοντας πίσω τους ένα μεγάλο πολιτικό αντίκτυπο με την διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος να είναι τόσο μεγάλη που οδήγησε τον πρωθυπουργό να προκηρύξει εθνικές εκλογές. Έτσι η χώρα μας πριν προλάβει να τελειώσει τη μία προεκλογική περίοδο εισέρχεται σε μία νέα περίοδο εκλογών με εντελώς διαφορετική βάση.
Πώς όμως θα πορευτούμε μέχρι τις εθνικές κάλπες της 7ης Ιουλίου, αν τελικά οριστικοποιηθούν για τότε οι εκλογές; Τα στοιχεία που έχουμε δείχνουν ότι θα πορευτούμε σε ένα σκηνικό ακραίας πόλωσης, σε ένα κλίμα τοξικό με τα δύο μεγάλα κόμματα να προσπαθούν να επιτύχουν την μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση το καθένα για τους δικούς του λόγους. Αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να καλύψει την χαοτική ομολογουμένως διαφορά με την Νέα Δημοκρατία, και αφετέρου το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα προσπαθήσει να πολώσει το κλίμα προκειμένου να επιτύχει τον πολυπόθητο στόχο της αυτοδυναμίας.
Επιπλέον, ήδη έχουν ξεκινήσει οι εκατέρωθεν βολές μεταξύ των δυο κομμάτων για διάφορα θέματα όπως η δικαιοσύνη και η εμφάνιση του αρχηγού της ΕΛΑΣ και του αρχηγού του λιμενικού σώματος σε συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ σκιαγραφώντας ένα τοξικό κλίμα στην πορεία προς τις εκλογές.
Όμως, οι ευρωεκλογές οδήγησαν και στην παρακμή πολλών κομμάτων όπως το ΠΟΤΑΜΙ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Ένωση Κεντρώων. Κόμματα τα όποια δεν κατόρθωσαν να περάσουν το όριο του 3% με αποτέλεσμα να μην εισέλθουν στην ευρωβουλή με τα σενάρια που τους θέλουν εκτός της εθνικής βουλής να βγαίνουν πλέον ενισχυμένα. Οι ψηφοφόροι των κομμάτων αυτών αποτελούν δεξαμενές για τα μεγαλύτερα κόμματα προκειμένου να επιτύχουν τους προαναφερθέντες στόχους με αποτέλεσμα να οξύνεται η πόλωση, η ακραία ρητορική, ο διχασμός και η κινδυνολογία.
Κλείνοντας, δεν μπορούμε να αφήσουμε απέξω την παράμετρο των νέων όπου η έρευνα του exit poll έδειξε ότι η Χρυσή Αυγή διατηρεί δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό σε σχέση με το σύνολο της επικρατείας. Πρέπει λοιπόν, τα επιτελεία όλων των κομμάτων μεγάλων ή μικρών να αφήσουν στην άκρη τα συνθήματα και να ξεκινήσουν μια πορεία διαλόγου προς τους νέους με επιχειρήματα, με αρχές, με αξίες, με νέους ανθρώπους στην πολιτική προκειμένου από την μια να τονώσουν το ενδιαφέρον των νέων για την πολιτική και αφετέρου να τους τραβήξουν από τα άκρα προς το κέντρο.
Είναι πρωτοετής φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ ασχολείται ενεργά με το φοιτητικό κίνημα και αποτελεί μέλος του Κινήματος Μαθητών.
