Της Ραφαέλας – Γεωργίας Τσιμτσιλή,
Η Ρένα Βλαχοπούλου ήταν πασίγνωστη Ελληνίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. Η μεγάλη της πορεία στον καλλιτεχνικό χώρο ήταν απόρροια του πηγαίου ταλέντου και του πληθωρικού της χαρακτήρα.
Γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1923, στην Κέρκυρα και ήταν το πέμπτο παιδί της οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν ο Γιάννης Βλαχόπουλος, τέκνο αριστοκρατικής οικογένειας της Κέρκυρας, και η μητέρα της ήταν κόρη μιας εκ των υπηρετριών του σπιτιού. Σπούδασε στο Ωδείο του Δραματικού Συλλόγου της γενέτειράς της, μίλαγε αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ιταλικά και ξεκίνησε ως τραγουδίστρια σε ένα ζαχαροπλαστείο της Σπιανάδας. Εκεί, το 1938, γνώρισε τον πρώτο της σύζυγο και ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Κώστα Βασιλείου. Μαζί μετακόμισαν στην Αθήνα, αλλά ο γάμος τους κράτησε μόνο τέσσερα χρόνια.
Το 1940, βίωσε τον χαμό των γονιών της, στον βομβαρδισμό της Κέρκυρας από τους Ιταλούς και την ίδια χρονιά χώρισε με τον Βασιλείου. Το 1942, παντρεύτηκε τον τραπεζίτη, Γιάννη Κωστόπουλο και εκείνη την περίοδο μπήκε στην ζωή της η τζαζ μουσική, με την συνεργασία της με τον συνθέτη Γιάννη Σπάρτακο, στο «Πάνθεον». Ο Τύπος την αγάπησε και την προσφωνούσε «Βασίλισσα της τζαζ», ενώ τα τραγούδια της ξεπέρασαν τα ελληνικά σύνορα.
Το 1946, έχοντας χωρίσει με τον Κωστόπουλο, ξεκίνησε την περιοδεία της στο εξωτερικό. Την περίοδο 1951-1954, στην Αθήνα, εμφανίστηκε σε πληθώρα επιθεωρήσεων και συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους. Το ντεμπούτο της στο θέατρο, ως ηθοποιός πια, το έκανε το 1954 στην θεατρική παράσταση «Σουσουράδες». Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε η καριέρα της στην μεγάλη οθόνη με την ταινία «Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες». Για μία περίοδο, το πρωί γυρνούσε ταινία και το βράδυ, μετά την εμφάνισή της στο θέατρο, τραγουδούσε σε νυχτερινά μαγαζιά.
Τον Σεπτέμβριο του 1968, παντρεύτηκε τον έρωτα της ζωής της, Γιώργο Λαφαζάνη, στην Μητρόπολη Αθηνών. Σημείωσε τεράστια επιτυχία στον ελληνικό κινηματογράφο και οι ρόλοι που ενσάρκωσε έμειναν ανεξίτηλοι στο μυαλό των θεατών. Μερικές από τις ταινίες – σταθμούς για την καριέρα της ήταν οι: «Βουλευτίνα», «Βίβα Ρένα», «Η παριζιάνα», «Μια τρελή τρελή σαραντάρα», «Η κόμισσα της Κέρκυρας». Μέσα σε 55 χρόνια καριέρας συμμετείχε σε περίπου 120 θεατρικές παραστάσεις και πρωταγωνίστησε σε 26 ταινίες. Το 2003, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, της απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα, για την προσφορά της στην τέχνη.
Το 1988, υπέστη γαστρορραγία και σιγά σιγά άρχισε να μειώνει τις καλλιτεχνικές της εμφανίσεις. Πέθανε μία μέρα σαν και αυτή, στις 29 Ιουλίου 2004, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, μετά από διάτρηση στομάχου.
