Της Αναστασίας – Σοφίας Τσαγκαρίδου ,
Σαρία. Ο λεγόμενος Ισλαμικός νόμος, μια σειρά κανόνων και επιταγών εμπνευσμένων από το Κοράνι που αποτελούν “οδηγό ορθοπραξίας” των Μουσουλμάνων. Η Σαρία εκλαμβάνεται από μερικούς πιστούς ως θείος νόμος και κώδικας διαβίωσης, ένα δηλαδή αναπόσπαστο κομμάτι της θρησκείας τους. Σήμερα αποτελεί κομμάτι του κρατικού δικαϊκού συστήματος Ισλαμικών χωρών της Μέσης Ανατολής, ενώ όσον αφορά την Δύση είναι σε ισχύ μόνο στην Ελλάδα, στη Θράκη.
Η Σαρία θεμελιώνεται στη Σούνα, δηλαδή τις ρήσεις του Μωάμεθ και διαδόθηκε με την εξάπλωση της Ισλαμικής Αυτοκρατορίας και αναπτύχθηκε κυρίως τον 8ο αιώνα. Έχει εμφανείς επιρροές από το Ρωμαϊκό και Αρχαιοελληνικό δίκαιο και διέπει όλο το φάσμα της Ισλαμικής ζωής. Με την διάδοση της Σαρία στα χαλιφάτα πολλές περιοχές τότε προσάρμοσαν τα τοπικά τους ήθη και το κρατικό τους δίκαιο στον Ισλαμικό νόμο. Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Σαρία έπαιξε η ισλαμική παράδοση Χαντίθ και ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο κατέγραφαν οι λόγιοι τις πράξεις και τα λόγια του προφήτη Μωάμεθ. Οι νόμοι της Σαρία δεν αναφέρονται μόνο στη δημόσια ζωή του πιστού αλλά και στην ιδιωτική, την καθημερινότητα του ακόμα και τα προσωπικά πιστεύω και τις σκέψεις τους.
Σε αντίθεση με άλλους θρησκευτικούς νόμους, δεν προβλέπει την μετάνοια και την αναμόρφωση του αμαρτωλού αλλά την φυλάκιση και την τιμωρία του με συγκεκριμένες σωματικές και σωφρονιστικές ποινές, οι οποίες μπορεί να θεωρηθούν ότι παραβλέπουν και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αποδεκτά από κάθε θρησκεία. Για παράδειγμα, η κλοπή τιμωρείται με ακρωτηριασμό των χεριών, το αλκοόλ ο τζόγος και οι ακολασίες με λιθοβολισμό. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν οι ακραίοι περιορισμοί και οι δεσμευτικοί κανόνες κατά των γυναικών. Για παράδειγμα μια γυναίκα που βιάστηκε μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο μόνο έχοντας την υποστήριξη άλλων τεσσάρων ανδρών μαρτύρων, δεν έχει δικαίωμα στη πατρική περιουσία και σε μερικές χώρες της απαγορεύεται να εξέλθει από το σπίτι της χωρίς τη συνοδεία κάποιου ενήλικα άνδρα. Αυτό που αξίζει να τονίσουμε ότι ακόμα και σήμερα η Σαρία αποτελεί τον “ποινικό κώδικα” μερικών ακραίων (πχ Σουδάν) Ισλαμικών κρατών και τον βασικό άξονα με τον οποίο ενεργούν οι εξτρεμιστές. Η ομοφυλοφιλία, η μοιχεία, η εμφάνιση σε δημόσιο χώρο των γυναικών ακάλυπτες θεωρούνται αδικήματα που επιδέχονται κυρώσεις.
Αυτό που αξίζει να τονίσουμε είναι ότι όταν κάνουμε λόγο για Σαρία δεν πρόκειται για κάποιο βιβλίο ούτε δεσμεύουν όλους τους Μουσουλμάνους πιστούς. Πρόκειται για κανόνες εμπνευσμένους από το Κοράνι και τις διδαχές του Μωάμεθ και έγκειται στη ερμηνεία τους αν είναι απάνθρωποι ή απλώς αυστηροί. Είναι προσωπική υπόθεση του κάθε Μουσουλμάνου εάν θα πορευτεί στη ζωή σύμφωνα με την αυστηρότητα της Σαρία η όχι. Είναι γνωστό εξάλλου ότι οι πρακτικές αυτές βρίσκουν αντίθετους τους μοντερνιστές Μουσουλμάνους. Κάνοντας μια σύγκριση με τον Χριστιανισμό όπως και εκεί η επαφή πριν τον γάμο θεωρείται πορνεία και αμάρτημα για το οποίο προβλέπεται τιμωρία από τον Θεό, το ίδιο και η Σαρία δεν είναι δεσμευτική για όλους τους Μουσουλμάνους ανά τον κόσμο. Είναι περισσότερο απαρχαιωμένες και αναχρονιστικές αντιλήψεις που βρίσκουν απήχηση στους θρησκόληπτους.
Η Σαρία έχει καταργηθεί από το κρατικό δίκαιο στη Τουρκία από το 1926 με τον Κεμάλ Αταττούρκ και εντύπωση προκαλεί ότι η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία είναι η Σαρία σε ισχύ είναι η Ελλάδα, στη Θράκη. Αυτό σημαίνει πως για ζητήματα όπως γάμος, διαθήκη, κληρονομικά κλπ έχει λόγο ο Μούφτης της περιοχής πρώτα και μετά για παράδειγμα ο Δήμαρχος. Η υποχρεωτική αυτή εφαρμογή της Σαρία προκάλεσε αντιδράσεις στην Ευρώπη εναντίον της Ελλάδας, γι αυτό και η Ε.Ε. έχει δώσει την δυνατότητα στους Μουσουλμάνους της Θράκης να προσφεύγουν στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια σε περίπτωση που η επίλυση των ζητημάτων τους παρεμποδίζεται στην Ελλάδα από την Σαρία.
