Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,
1948: Το ανώτατο εβραϊκό συμβούλιο ανακηρύσσει την ανεξαρτησία του Ισραήλ, ορκίζοντας πρώτο Πρόεδρο τον Χάιμ Βάιζμαν και Πρωθυπουργό τον Δαβίδ Μπεν Γκουριόν. Η Χαγκανά παρουσιάστηκε ως ο τακτικός στρατός του κράτους του νεοσύστατου Ισραήλ που έκτοτε ονομάζεται Αμυντική Ισραηλινή Δύναμη. Την επόμενη ημέρα, ξεσπάει πρώτος Αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1948. Πέντε αραβικές χώρες (Αίγυπτος, Ιορδανία, Συρία, Λίβανος και Ιράκ) εισέβαλαν στρατιωτικά, με την αρωγή και άλλων στρατευμάτων από την Υεμένη και την Σαουδική Αραβία. Η Αίγυπτος προσάρτησε τη Γάζα, και το Σινά και η Ιορδανία προσάρτησε τη Δυτική Όχθη. Το Μάρτιο του 1949, υπεγράφη ανακωχή.
1955: Ιδρύεται το «Σύμφωνο της Βαρσοβίας» (Συνθήκη της Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Βοήθειας). Οκτώ κομμουνιστικές χώρες, η Τσεχοσλοβακία, η Ανατολική Γερμανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σοβιετική Ένωση, η Αλβανία και η Βουλγαρία, υπογράφουν το «Σύμφωνο της Βαρσοβίας», η οποία ήταν μία συνθήκη αμοιβαίας άμυνας ως αντίπαλον δέος στο ΝΑΤΟ. Με εξαίρεση τη Γιουγκοσλαβία, λόγω της ουδετερότητας, που είχε επιλέξει ο Τίτο, όλα τα κομμουνιστικά κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης συμμετείχαν στη συμμαχία. Αργότερα, και η Ρουμανία του Τσαουσέσκου, αποχώρησε μετά την κρίση της Μέσης Ανατολής το 1967, ενώ αρνήθηκε να αυξηθούν οι δαπάνες για το Σύμφωνο. Μάλιστα, απαγόρευσε και τη διεξαγωγή στρατιωτικών γυμνασίων των δυνάμεων του Συμφώνου στο έδαφός της. Το 1961, η Αλβανία αποσύρθηκε, λόγω ιδεολογικών διαφορών, μετά τη σύγκρουση ΕΣΣΔ – Κίνας και τελικά αποχώρησε, επίσημα, το 1968 όντας υπό την κινεζική επιρροή. Ανώτατη πολιτική ηγεσία του Συμφώνου ήταν οι 7 ηγέτες των Χωρών Μελών (μετά την αποχώρηση της Αλβανίας) και Ανώτατη Στρατιωτική ηγεσία οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών – μελών. Η διάρθρωση και η λειτουργία των στρατιωτικών δυνάμεων του Συμφώνου παρέμενε μυστική. Το Σύμφωνο διήρκεσε καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου όταν και ορισμένα κράτη-μέλη άρχισαν να αποσύρονται το 1989, μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τις πολιτικές αλλαγές στη πρώην Σοβιετική Ένωση. Η οριστική διάλυσή τού επήλθε την 1η Ιουλίου 1991.
1984: Γεννιέται στο Ουάιτ Πλέινς της Νέας Υόρκης, συνιδρύτης του Facebook Mark Elliot Zuckerberg. Eίναι Αμερικανός εβραϊκής καταγωγής προγραμματιστής, επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος. Με τους Ντάστιν Μόσκοβιτς, Εντουάρντο Σέβεριν και Κρις Χιούζ, συμφοιτητές του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ ίδρυσαν το Facebook. Είναι δισεκατομμυριούχος και κατέχει το 28% των μετοχών του Facebook και είναι ο 5ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο το 2017. Η περιουσία του φθάνει στα 56 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2010, στο περιοδικό Time, αναδείχθηκε ως Πρόσωπο της Χρονιάς. Αν και τον προσέγγισαν η Microsoft και η AOL, εκείνος επέλεξε να σπουδάσει στο Χάρβαρντ. Το Facebook αν και προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί μόνο από τους φοιτητές του Harvard, συνειδητοποίησε ότι το θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι μεγάλο. Έτσι, αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του στη μέση για να ασχοληθεί με αυτό. Όπως είπε και ο ίδιος: “Χρειάστηκα 5 λεπτά για να αποφασίσω ότι έπρεπε να φύγω”. Η σημαντικότερη απόφασή τού ήταν να αρνηθεί να πουλήσει το Facebook στη Yahoo για 1 δισ. Δολάρια. Πλέον, η αξία της εταιρίας αγγίζει τα 500 δισ. δολάρια. Ο Mark Zuckerberg είναι εκ των νεαρότερων δισεκατομμυριούχων στον κόσμο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
