Του Μιχάλη Σταματόπουλου,
Το έτος 1940 ολόκληρη η Ευρώπη σχεδόν καταρρέει μπροστά στον χαλύβδινο όλεθρο του Blietzkrieg. Τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη παραδίδονται το ένα μετά το άλλο στο Τρίτο Ράιχ και η έκβαση του πολέμου ήδη φαίνεται καταστροφική, καθώς το μαύρο σύννεφο της σβάστικας είναι έτοιμο να σκεπάσει όλη την ήπειρο.
Στη Βρετανία, ο πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλαιν αδυνατεί να ανταπεξέλθει των συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί, με αποτέλεσμα το εργατικό κόμμα να απαιτεί την παραίτησή του. Ο ίδιος προτείνει να αναλάβει την θέση του ο Λόρδος Χάλιφαξ ο οποίος είναι ένας μετριοπαθής και επιφυλακτικός πολιτικός άνδρας που δυσκολεύεται να αναλάβει τόσο βαριές ευθύνες. Στον αντίποδα υποψήφιος είναι και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ένας αρκετά ιδιόρρυθμος και ανατρεπτικός για την εποχή πολιτικός που είχε προβλέψει ότι ο Χίτλερ θα αιματοκυλήσει την Ευρώπη. Ο ίδιος είναι αρκετά περίεργος και οξύθυμος, καπνίζει μανιωδώς πούρα και ξεκινάει την ημέρα του με ουίσκι. Προσωπική βοηθός του είναι η Ελίζαμπεθ Λέιτον που είναι η γραμματέας του και η μόνη που τον ανέχεται αλλά και τον ακούει.
Για τον Τσώρτσιλ υπάρχει έντονη διχογνωμία καθώς η καριέρα του έχει στιγματιστεί από την αιματηρή εκστρατεία στην Καλλίπολη, για τον έντονο χαρακτήρα του και λόγω του γεγονότος ότι δεν συμβάδιζε με την υπόλοιπη πολιτική ελίτ του βρετανικού κοινοβουλίου. Στις 13 Μαΐου στην ομιλία του στο κοινοβούλιο αναφέρει ρητά πως θα ζητήσει την ψήφο της εμπιστοσύνης για να σχηματίσει κυβέρνηση και πως από διατυπώνει την γνωστή φράση «Αίμα, μόχθος, δάκρυα, ιδρώτας». Απορρίπτει αμετάκλητα κάθε συζήτηση για ειρήνη και πιστεύει πως μόνο ο παράγοντας της αντεπίθεσης από την Βρετανία μπορεί να αλλάξει την ροή του πολέμου και να κρίνει την μοίρα της Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή η Γερμανία σφυροκοπά τις Κάτω Χώρες και την Γαλλία. Στη Γαλλία 300.000 βρετανοί στρατιώτες βρίσκονται εγκλωβισμένοι ενώ οι Γάλλοι φαίνονται πραγματικά να μην μπορούν να διαχειριστούν πλέον την κατάσταση. Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για τον Ουίνστον Τσώρτσιλ έφτασε, πρέπει να αποδείξει στο κοινοβούλιο και στο γενικό επιτελείο που πραγματικά παρουσιάζει τεράστια ηττοπάθεια ότι η Βρετανία θα αντέξει και πρέπει να αντέξει, αλλά πάνω από όλα να πείσει τον εαυτό της ότι μπορεί να σηκώσει αυτό το βάρος.
Η ταινία του Τζόσεφ Ράιτ είναι προσωποκεντρική, με άψογη ιστορική σχεδόν ακρίβεια και μας παρουσιάζει τις πτυχές τις γνωστές αλλά και άγνωστες πτυχές του Ουίνστον Τσώρτσιλ. Μέσα από την καταπληκτική ερμηνεία του Γκάρι Όλντμαν (ο οποίος άλλωστε αποκόμισε και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου), που για τις ανάγκες του ρόλου μεταμορφώθηκε ριζικά και ενσάρκωσε στο μέγιστο βαθμό τον ιδιόρρυθμο Άγγλο πολιτικό, μας αναδεικνύει την πίεση που σήκωσε στους ώμους του αλλά και τον αγώνα που έδωσε ώστε η Βρετανία να συνεχίσει να μάχεται έστω και μόνη μέχρι να εισέλθουν στην τροχιά του πολέμου η Σοβιετική Ένωση και οι ΗΠΑ. Η ταινία μας αφηγείται πώς ένας άνθρωπος ουσιαστικά μόνος του άλλαξε τον ρου του πολέμου, με μόνο στήριγμα του την πιστή του σύζυγο (Κρίστιν Σκοτ Τόμας) και την νεαρή γραμματέα (Λίλυ Τζέιμς) του, που πραγματικά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για τις αποφάσεις που πήρε και δεν τον άφησαν να καταρρεύσει την ύστατη στιγμή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Darkest Hour (2017), IMDb.com, διαθέσιμο εδώ.
