Του Θάνου Ι. Κουλουβάκη,
Μόλις πριν μερικές μέρες σημειώθηκε επίθεση εις βάρος μαθήτριας, στο κέντρο των Γιαννιτσών, από ομάδα ανθρώπων, που είναι προφανές από τη δράση τους, ότι υποστηρίζουν φασιστικές ιδεολογίες. Οι ίδιοι άνθρωποι έχουν απειλήσει ξανά, έχουν καταστήσει έκδηλη την ιδεολογία τους γεμίζοντας τα σχόλια της περιοχής με ναζιστικά σύμβολα και, βεβαίως, όλοι και όλες γνωρίζουν τις πρακτικές που ακολουθούν. Μάλιστα, η ίδια ομάδα ανθρώπων απείλησε ξανά την ίδια μαθήτρια, η οποία, ευτυχώς, καταγγέλλει δημόσια το περιστατικό.
Με αφορμή αυτό το συμβάν καθώς και τις επερχόμενες εκλογές, θεωρώ πως είναι, αν μη τι άλλο, ωφέλιμο να σκεφτούμε πώς ο φασισμός, τα τελευταία χρόνια, έχει κάνει για μια ακόμη φορά την εμφάνιση του και με ποιους τρόπους έχει διαδοθεί σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Πέραν αυτού, είναι αναγκαίο να δούμε τις τακτικές που ακολουθούν οι άνθρωποι που υποστηρίζουν αυτή την ιδεολογία και να γνωρίζουμε παγκόσμια ιστορία· η οποία στην προκειμένη περίπτωση έχει να μας διδάξει πολλά.
Νομίζω ότι είναι άσκοπο να αναλύσω τους λόγους για τους οποίους ο φασισμός είναι καταστροφικός και επικίνδυνος. Θέλω να πιστεύω, ότι όλες και όλοι αναγνωρίζουμε ότι μονάχα αρνητικά αποτελέσματα έχει επιφέρει αυτή η ιδεολογία στον κόσμο. Συνεπώς, θεωρώ ότι, αν κάποιος διαφωνεί μαζί μου, θα ήταν καλύτερο να μην συνεχίσει την ανάγνωση αυτού του άρθρου· διότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπει στη διαδικασία κατανόησης των όσων περιγράφονται.
Αρχικά, ο φασισμός, την εν λόγω χρονική συγκυρία, αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό φαινόμενο και δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να τον θεωρήσουμε μια κοινωνικά περιθωριοποιημένη ιδεολογία. Αυτό συμβαίνει διότι ολοένα και περισσότερος κόσμος τείνει να υποστηρίζει κόμματα και υποψήφιους, οι οποίοι είναι θετικά προσκείμενοι προς αυτήν την ιδεολογία και την υποστηρίζουν ανοιχτά. Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θεωρούμε το φασισμό μία φυσικότητα, αλλά ότι μέρη του κοινωνικού συνόλου τον αντιμετωπίζουν έτσι.
Βεβαίως, αυτό το γεγονός μονάχα τρόμο και θυμό μπορεί να μας προκαλέσει. Μόλις μερικές δεκαετίες μετά την εξάλειψη (;) του ναζισμού, καλούμαστε να διαχειριστούμε – πέραν όλων των άλλων ζητημάτων που υφίστανται – υμνητές των ναζιστών· και μαζί με αυτούς, καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι και αντιμέτωπες με τον ρατσισμό που εξαπολύουν διαρκώς καθώς και με τις πρακτικές που ακολουθούν.
Στα Γιαννιτσά, η δράση των φασιστοειδών καθιστά, για ακόμη μια φορά , εμφανές το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο και δεν έχουν καμία θέση μέσα σε αυτό. Ομως, η προπαγάνδα τους καλά κρατεί και αυτό είναι που πρέπει να μας προβληματίζει.
Εμείς πρέπει να σταματήσουμε αυτή τη δράση που είναι άκρως καταστροφική για όλους και όλες μας. Διότι ο ρατσισμός και το μίσος, τίποτε καλό δεν έχουν να μας δώσουν· αυτό αποδεικνύει η ίδια η πραγματικότητα. Το μόνο που δημιουργούν είναι έχθρα, βία και θάνατο.
Εμείς πρέπει να μιλήσουμε πρώτα απ’ όλα δημόσια κατά του φασισμού· κι ας έχουμε μιλήσει πολλές φορές γι’ αυτά, κι ας έχουμε κουραστεί να εξηγούμε τα αυτονόητα. Διότι, αν δεν το κάνουμε, θα τους δώσουμε την ευκαιρία να διαιωνίσουν την θανατηφόρα ιδεολογία τους.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο στην κοπέλα από τα Γιαννιτσά, που ακόμη κι αν δεν ξέρω το όνομα της τη θαυμάζω. Διότι, μέσα μου, υπάρχει η ελπίδα ότι μπορούμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπου ο φασισμός δε θα έχει καμία θέση.
Γεννήθηκε το 1997 στην Αθήνα. Σπουδάζει στο τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Ρέθυμνο. Αφοσιώθηκε από μικρή ηλικία στη λογοτεχνία – τόσο ως αναγνώστης όσο και ως δημιουργός. Στα εφηβικά του χρόνια ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την αρθρογραφία, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τον χώρο των εκδόσεων και δύο βιβλία του έχουν εκδοθεί.
