Της Ευφροσύνης Γεωργιάδου,
Πρόσφατα διεξήχθη μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης με επικεφαλής τον κύριο Fengquin Cheo, δημοσιευθείσα στο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό PANS (Proceedings of the National Academy of Sciences) από την οποία προκύπτει ως πόρισμα ότι ήδη από τη δεκαετία του 1970 παρουσιάζεται μία διαρκής μείωση του ποσοστού των γυναικών παγκοσμίως.
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές συγκρίνοντας τον ετήσιο αριθμό των γεννήσεων αρρένων και θηλέων σε παγκόσμιο επίπεδο διαπίστωσαν πως σε 12 χώρες κυρίως της Ασιατικής Ηπείρου, οι γυναίκες υστερούν σε αριθμό σε σχέση με τους άνδρες με τα δεδομένα να δείχνουν πως αυτό μεταφράζεται σε έλλειψη 23,1 εκατομμυρίων γυναικών!
Το φαινόμενο αυτό της ελάττωσης του γυναικείου πληθυσμού εντοπίζεται κυρίως στην Ινδία και στην Κίνα αφού όπως προκύπτει από τα πορίσματα της έρευνας από το 1970 μέχρι και το 2017 η μείωση του αριθμού των γυναικών ανέρχεται σε 11,6 εκατομμύρια.
Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι αυτές οι δύο χώρες αντιπροσωπεύουν το 38% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 1/3 των γεννήσεων, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως αποτελούν τους κατεξοχήν υπαιτίους αυτής της δημιουργηθείσας δημογραφικής ανισορροπίας σε παγκόσμια κλίμακα. Και σε άλλες όμως χώρες το φαινόμενο αυτό δεν είναι άγνωστο.
Πιο συγκεκριμένα, το Βιετνάμ ήδη από το 2001 αλλά και το Χονγκ Κονγκ από το 2004 πλήττονται από το πρόβλημα της υπογεννητικότητας με τα στοιχεία να δείχνουν ότι σε κάθε γυναίκα αντιστοιχεί σήμερα ένα παιδί, ενώ αλώβητες από το φαινόμενο της έλλειψης γυναικών δε βγαίνουν και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αλβανία και το Μαυροβούνιο.
Σε μία προσπάθεια αναζήτησης των αιτίων που έχουν οδηγήσει σ αυτήν την κατάσταση, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως σ’ αυτήν έχει συνηγορήσει και η εύκολη πρόσβαση που έχουν σήμερα οι άνθρωποι-γονείς στην χρήση της δυνατότητας του υπερηχογραφήματος μέσω του οποίου πληροφορούνται εκτός των άλλων και το φύλο του μωρού τους. Έτσι λοιπόν στις προαναφερθείσες ασιατικές χώρες στις οποίες κυριαρχούν αναχρονιστικά στερεότυπα αναφορικά με τη θέση της γυναίκας και την υπεροχή του αντρικού φύλου με χαρακτηριστικότερη την αντίληψη πως είναι προτιμότερο ο διάδοχος να είναι αγόρι παρα κορίτσι. Δεν είναι λίγες οι φορές που το ζευγάρι προβαίνει σε επιλεκτική διακοπή της κύησης. Μάλιστα, έχει παρατηρηθεί και ως τάση να καταφεύγουν και σε περισσότερες από μία αμβλώσεις μέχρις ότου φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αυτό της σύλληψης άρρενος τέκνου.
Μετά την παράθεση του συμπεράσματος των επιστημόνων, είναι πλέον η στιγμή να αναλογιστεί ο καθένας μας τα δεδομένα της έρευνας και να οδηγηθεί στο δικό του συμπέρασμα. Παρόλο που θα προκύψουν τόσα συμπεράσματα όσα οι αναγνώστες του παρόντος άρθρου, θεωρώ πως όλοι θα συμφωνήσουμε στο εξής: Αν και διανύουμε τον 21ο αιώνα με αξιοσημείωτες προόδους σε διάφορους τομείς (πχ υγεία, τεχνολογία) να έχουν επιτευχθεί, είναι υπερβολικά στενάχωρο και κάποτε εξοργιστικό σε ορισμένες χώρες του κόσμου να κυριαρχεί ο σκοταδισμός και οι οπισθοδρομικές αντιλήψεις αναφορικά με τη θέση της γυναίκας εντός της κοινωνίας, σε σημείο που να οδηγούμαστε πλέον σε μία μορφή σκόπιμης εξόντωσης του γυναικείου φύλου, η οποία κατά κάποιο τρόπο μπορεί να παρομοιαστεί με την αντισημιτική πολιτική του Χίτλερ…
Γεννήθηκε το 1998 στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε σε μία κωμόπολη του νομού Θεσσαλονίκης. Φοιτά στο τμήμα Νομικής του ΑΠΘ και μεταξύ των ενδιαφερόντων της συγκαταλέγεται η ενασχόληση με κοινωνικά και πολιτισμικά ζητήματα.
