Του Τάσου Μοσχονά,
Άπειρες αναμνήσεις. Άπειρα τρίποντα. Άπειρες συγκινήσεις. Από που να ξεκινήσει κανείς; Από το μυθικό τρίποντο με την Κροατία στο Eurobasket του 2007, που έδωσε τη νίκη στην εθνική μας; Από το θρυλικό lay-up στο Μουντομπάσκετ του 2006 στον ημιτελικό με τις Η.Π.Α., που ανάγκασε τον Βασίλη Σκουντή να πει το αξέχαστο «αλλάζει χέρι στον αέρα, μυθική κίνηση»; Από τα 5 τρίποντα στον τελικό της Ευρωλίγκας το 2013, που οδήγησαν τον Ολυμπιακό σε back-to-back ευρωπαϊκούς τίτλους; Ή μήπως από το buzzer beater στον δεύτερο τελικό του πρωταθλήματος 2015-16; Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο του ελληνικού μπάσκετ -ίσως το μεγαλύτερο- και μετά από 22 χρόνια επαγγελματικής καριέρας, κρεμά τα μπασκετικά του παπούτσια ως ένας αληθινός «θρύλος» του αθλήματος!
Τα επιτεύγματα που τον καθιστούν έναν μπασκετικό «θρύλο»
Οι διακρίσεις του “Kill Bill” είναι αμέτρητες και ζηλευτές. Ο Βασίλης Σπανούλης έχει κατακτήσει συνολικά, μεταξύ άλλων, 7 Πρωταθλήματα Ελλάδος, 4 Κύπελλα Ελλάδος και το κυριότερο, 3 ευρωπαϊκούς τίτλους Euroleague, 2 με τον Ολυμπιακό (2012, 2013) και έναν με τον Παναθηναϊκό (2009). Σε επίπεδο εθνικών ομάδων, αποτέλεσε βασικό μέλος της «χρυσής γενιάς» του 2000. Ήταν ακρογωνιαίος λίθος της μεγάλης ομάδας που κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ του 2005 στη Σερβία, ενώ, έναν χρόνο μετά, συμμετείχε στην ομάδα που έκανε το απίστευτο και έφτασε μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Ιαπωνίας, κερδίζοντας την ανίκητη “Dream Team” των Η.Π.Α., που ήταν γεμάτη με NBAers. To 2009, μάλιστα, αποτέλεσε τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, οδηγώντας την Εθνική στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, παρόλο που το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μαστιζόταν από τραυματισμούς.
Σε ατομικό επίπεδο, οι διακρίσεις δε σταματούν να εντυπωσιάζουν. Ο Σπανούλης είναι πρώτος σκόρερ, αλλά και πρώτος σε ασίστ στην ιστορία τόσο του Ελληνικού Πρωταθλήματος όσο και της Ευρωλίγκας, ξεπερνώντας αθλητές-θρύλους της γενιάς του, όπως τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο! Διακρίθηκε ως πολυτιμότερος παίκτης της Ευρωλίγκας για τη σεζόν 2012-2013, ενώ αποτέλεσε μέλος της κορυφαίας πεντάδας της διοργάνωσης τρεις φορές και της δεύτερης πεντάδας άλλες πέντε φορές! Οι τρομερές του επιδόσεις στους πιο κρίσιμους αγώνες, μάλιστα, τον ανέδειξαν τρεις φορές σε πολυτιμότερο παίκτη Final-Four της Euroleague (2009,2012,2013). Αυτή η λίστα επιτευγμάτων πραγματικά θα μπορούσε να συνεχίζεται για ώρες, αλλά νομίζω θα ήταν πιο πρέπον να γίνει μια αναδρομή στην καριέρα του μεγάλου μπασκετμπολίστα, από το ταπεινό ξεκίνημα μέχρι την αποθέωση και την άνοδο στα ψηλότερα σκαλιά των βάθρων!
Τα νεανικά χρόνια και τα πρώτα βήματα της καριέρα του
Ο Σπανούλης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1982, και από μικρή ηλικία ήταν αρκετά κατασταλαγμένος σχετικά με την καριέρα που θα ακολουθούσε, ανακοινώνοντας την απόφασή του να γίνει μπασκετμπολίστας στην τρυφερή ηλικία των μόλις 10 ετών. Σίγουρα η επιρροή των μεγάλων επιτυχιών της εθνικής ομάδας το 1987 και το 1989 θα έπαιξε κάποιο ρόλο σε αυτό! Τα πρώτα μπασκετικά του βήματα έγιναν, με τη στήριξη τον γονιών του, στον Κεραυνό Λάρισας, ακολουθώντας την πορεία του μεγάλου του αδερφού Δημήτρη. Τα εφηβικά χρόνια του, όμως, δεν ήταν εύκολα. Σε ηλικία μόλις 15 ετών χάνει τον πατέρα του Θανάση Σπανούλη από καρκίνο, ένα γεγονός που κατά τον ίδιο του γέννησε στην επιθυμία να δημιουργήσει μια μεγάλη οικογένεια. Ο πρόωρος θάνατος του πατέρα του τον ανάγκασε να βρει διέξοδο στο μπάσκετ και, εν τέλει, να μετακομίσει στον ΓΣ Λάρισας, σε μια κίνηση που αποτέλεσε κομβικό σημείο στην ανακάλυψη του ταλέντου του.
Η διετία παραμονής του στον ΓΣ Λάρισας απέδωσε καρπούς, και το 2001, σε ηλικία 19 ετών, έρχεται η στιγμή για τη μετακόμιση στην ομάδα του Αμαρουσίου, που αποτελούσε μια από τις πιο δυνατές ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος. Χρόνο με το χρόνο βελτιωνόταν, και στην τελευταία του σεζόν στην ομάδα (2004-05) αποτέλεσε μέλος της καλύτερης πεντάδας του πρωταθλήματος, με το Μαρούσι να καταλήγει δεύτερο στην κανονική διάρκεια και αρκετούς να τον αποκαλούν ως τον Έλληνα “Steve Nash”. Το 2004, κάνει ντεμπούτο και με την Εθνική Ομάδα Ανδρών, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Πρώτη χρονιά στον ΠΑΟ και Μουντομπάσκετ 2006
Μετά τη συμμετοχή του στη «χρυσή ομάδα» του 2005 με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ, αν και δε συμμετείχε αρκετά στους αγώνες στη Σερβία, τράβηξε το βλέμμα του Παύλου Γιαννακόπουλου και του Παναθηναϊκού, που του προσέφεραν τριετές συμβόλαιο ύψους 1,6 εκ. ευρώ. Η μεγάλη μεταγραφή ήρθε και μια νέα εποχή ξεκίνησε. Στην πρώτη του σεζόν με το «τριφύλλι» κατακτά πρωτάθλημα και κύπελλο, ενώ έχει κατά μέσο όρο 14.6 πόντους και τρεις ασίστ ανά αγώνα.
Οι επιδόσεις, του, όμως, στο Μουντομπάσκετ του 2006 με την «επίσημη αγαπημένη» είναι και αυτές που τραβούν τα βλέμματα όλου του κόσμου επάνω του. Ο Σπανούλης είναι σημαντικός για την Εθνική στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου, και δη στη νίκη με τις Η.Π.Α. στον ημιτελικό. Ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας τόσο σε αυτό το παιχνίδι με 22 πόντους, όσο και στη διοργάνωση, πετυχαίνοντας κατά μέσο όρο 11 πόντους ανά αγώνα. Όπως είναι φυσικό, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε και αναγνώριζε το μεγαλειώδες ταλέντο του και, έτσι, δεν άργησε να γίνει το μεγάλο «μπαμ» στην καριέρα του.
NBA και επιστροφή στον Παναθηναϊκό
Τον Ιούλιο του 2006, ο Σπανούλης έγινε ο τέταρτος Έλληνας παίκτης που υπογράφει σε ομάδα του NBA. Με ένα αστρονομικό συμβόλαιο, οι Χιούστον Ρόκετς τον αποκτούν μέσω draft. To κορυφαίο αμερικανικό πρωτάθλημα, όμως, φαίνεται πως δεν ταίριαζε για τον Έλληνα καλαθοσφαιριστή, με την πρώτη και μοναδική του σεζόν στις Η.Π.Α. να τον αναγκάζει να κάθεται πολύ περισσότερη ώρα στον πάγκο απ’ ότι τις προηγούμενες χρονιές και να μην αναδεικνύει το ταλέντο του. Μένοντας ελεύθερος μόλις έναν χρόνο μετά, επιστρέφει στον Παναθηναϊκό, υπογράφοντας τριετές συμβόλαιο.
Τα τρία χρόνια της δεύτερης παρουσίας του στο «τριφύλλι» είναι θρυλικά, με την ομάδα να κατακτά τρία σερί ελληνικά πρωταθλήματα και το εμβληματικό “triple crown” τη σεζόν 2008-09. Αποκορύφωμα αυτής της τριετίας ήταν η νίκη στην Ευρωλίγκα στο final four του Βερολίνου και η ανακήρυξή του ως πολυτιμότερου παίκτη, με πολύ υψηλά ποσοστά στα τρίποντα, της τάξεως του 43%.
Η «ανατροπή» με τη μεταγραφή στον Ολυμπιακό
Μετά από τρία χρόνια μεγάλων επιτυχιών στον ΠΑΟ, σαν «κεραυνός εν αιθρία» έσκασε το καλοκαίρι του 2010 η είδηση πως ο “Kill Bill” έπαιρνε μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Το ποσό, δε, αυτής (7,2 εκατομμύρια), αλλά και η ίδια η μετακόμιση στον «αιώνιο» αντίπαλο προκάλεσαν έντονες συζητήσεις. Η πρώτη του χρονιά ήταν ελαφρώς «μουδιασμένη», αν και ο ίδιος αποτέλεσε από την αρχή ηγετική μορφή του Ολυμπιακού.
Η σεζόν 2011-12 ξεκίνησε δύσκολα, με διοικητικά προβλήματα και πολλές αποχωρήσεις κομβικών παικτών, όπως του Γιάννη Μπουρούση, του Θοδωρή Παπαλουκά και του «σταρ» της ομάδας, Μίλος Τεόντοσιτς. Με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, που είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό στον ευρωπαϊκό τίτλο το 1997 στη Ρώμη, και με προσεγμένες νέες μεταγραφές, όπως αυτή του Κάιλ Χάινς και του Γιώργου Πρίντεζη, ο Ολυμπιακός «αναγεννήθηκε», σε μια χρονιά που κανείς δεν περίμενε από αυτόν ιδιαίτερες επιτυχίες. Ο Σπανούλης ήταν αδιαφιλονίκητος ηγέτης και μπροστάρης μιας νεανικής ομάδας, που έφτασε αναπάντεχα μέχρι το Final Four της Κωνσταντινούπολης και έφυγε με τον τίτλο απέναντι σε μια πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας, σε έναν τελικό που έχει αφήσει εποχή, με μια επική ανατροπή διαφοράς 19 πόντων. Ο Σπανούλης, δε, ήταν αυτός που έκανε την ασίστ στο Γιώργο Πρίντεζη για να πετύχει ίσως το buzzer beater της δεκαετίας, που οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του τίτλου! Τα επιτεύγματα όμως, δε σταματούν εκεί, αφού τη χρονιά εκείνη οδηγεί την ομάδα και στην κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος, μετά από 15 ολόκληρα χρόνια!
Η επόμενη σεζόν ήταν μυθική, αφού ο Ολυμπιακός κέρδισε εμφατικά τον Ευρωπαϊκό τίτλο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Final-Four του Λονδίνου. Με τους Πειραιώτες έμελλε ακόμα να κερδίσει άλλα δύο πρωταθλήματα Ελλάδος (2015, 2016) και να τους οδηγήσει για ακόμα δύο φορές σε τελικούς Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (2015, 2017), σκοράροντας, μάλιστα σε κομβικά σημεία και ενισχύοντας την αντίληψη πως ακόμα και αν δεν είναι στην καλύτερη μέρα, στο τέλος του αγώνα θα φανεί εμφατικά για να διεκδικήσει τη νίκη, ανεξαρτήτως πίεσης και διαφοράς πόντων! Από την Εθνική Ομάδα αποσύρθηκε μετά το Ευρωμπάσκετ του 2015, μετά από μια τεράστια συνεισφορά σε πολλαπλές διοργανώσεις.
Η ανακοίνωση του «τέλους»
Στις 26 Ιουνίου, ο “Κill Bill”, και μετά το πρόβλημα τραυματισμού που δεν του επέτρεψε να επιστρέψει στην Εθνική για να την ενισχύσει στο Προ-Ολυμπιακό τουρνουά του Καναδά για μια τελευταία φορά, ανακοινώνει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση σε ηλικία 39 ετών. Στην ανακοίνωσή του αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Φεύγω περήφανος για όσα σπουδαία κατακτήθηκαν αλλά και για όσα μετά από σκληρή μάχη χάθηκαν. Πάνω απ’ όλα φεύγω γεμάτος, γιατί έζησα περισσότερα απ’ όσα ονειρεύτηκα».
Ο Βασίλης Σπανούλης σημαίνει πάρα πολλά για το ελληνικό μπάσκετ και τον ελληνικό αθλητισμό εν γένει. Όνειρα δεκάδων χιλιάδων φιλάθλων και νέων της γενιάς μου συνόδευαν πάντα τα αθλητικά του επιτεύγματα, μαζί με τις ιαχές ενός ολόκληρου λαού. Ο Σπανούλης είναι η ψυχή και το πάθος όταν βρίσκεσαι με την πλάτη στον τοίχο. Είναι η προσπάθεια και η ομαδικότητα. Είναι η προσποίηση, λίγο πριν εκτελέσει ένα από τα εκατοντάδες τρίποντα, που τόση χαρά μας έχουν δώσει. Είναι τα παιδιά που τον μιμούνταν στα γήπεδα της γειτονιάς. Είναι μια ολόκληρη μπασκετική εποχή, που τώρα έφτασε σε ένα τέλος.
Στο αποχαιρετιστήριο μήνυμα, ο “Kill Bill” κλείνει με κεφαλαία: «ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ…».
Εμείς ευχαριστούμε Βασίλη, για τις ιστορίες και τις αναμνήσεις που θα μας συνοδεύουν για πάντα!
