Της Δήμητρας Κούβελα,
Ο σπουδαίος αμερικανός ηθοποιός Anthony Quinn, γνωστός ευρύτατα για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στην ταινία “Zorba the Greek” (1964), γεννήθηκε στις 21 Απριλίου του 1915 στο Μεξικό. Το ολοκληρωμένο όνομά του ήταν Anthony Rudolph Oaxaca Quinn. Aν και έχει παίξει σε πάνω από 150 ταινίες, ο ρόλος του ως Αλέξης Ζορμπάς τον στιγμάτισε, αφού στη μνήμη του κοινού αυτός ο ρόλος παραμένει ανεξίτηλος και σχεδόν συνώνυμος με τον Quinn. Αυτό είχε αντίκτυπο και στον ίδιο, αφού η ερμηνεία των μεταγενέστερων ρόλων του φαίνεται να έχει επηρεαστεί από τα χαρακτηριστικά του ρόλου του Αλέξη Ζορμπά. Όπως είχε αναφέρει ο ίδιος, ταυτιζόταν με τον ρόλο του Ζορμπά, καθώς είχε «χάσει» και αυτός ένα από τα 13 του παιδιά, τον γιο του σε παιδική ηλικία, όπως και ο ήρωας της ταινίας. Ουσιαστικά, ο ηθοποιός βρισκόταν ανάμεσα σε δύο κουλτούρες: την ιρλανδική από τον πατέρα του και τη μεξικάνικη από τη μητέρα του. Όπως ο ίδιος είχε αναφέρει, δεν ήταν αποδεκτός ούτε από τη μία κουλτούρα ούτε από την άλλη, και έτσι αποφάσισε να γίνει «κάτοικος της υφηλίου». Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, εκτέλεσε ρόλους διαφόρων εθνικοτήτων: Εσκιμώων, Ελλήνων, Μεξικανών, Κινέζων, Ιταλών, Χαβανέζων, Γιαπωνέζων, Ινδών της Ανατολής και κατοίκων του Παναμά. Μέσω των ρόλων του σκόπευε να εξοικειώσει το κοινό με τις κουλτούρες των Ινδών και Μεξικανών και να προσπαθήσει να καταρρίψει κάποια στερεότυπα.
Ο Quinn, λόγω της μετανάστευσης σε μικρή ηλικία από το Μεξικό στις ΗΠΑ και τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του, είχε εξασκήσει πολλά επαγγέλματα στη διάρκεια της ζωής του: παλαιστής, ζωγράφος, μουσικός και ιεροκήρυκας, ενώ παράλληλα σκεφτόταν να γίνει αρχιτέκτονας. Άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής μετά από προτροπή του αρχιτέκτονα Frank Lloyd Wright, συμβουλεύοντάς τον να βελτιώσει τον λόγο του. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, συμμετείχε στο δοκιμαστικό της ταινίας “Clean Beds” και το 1936 εμφανίζεται με έναν μικρό ρόλο στη ταινία “Parole”. Έπειτα συμμετείχε σε πολλές ταινίες έχοντας ρόλους με “ethnic” και εκτός του συνηθισμένου χαρακτηριστικά. Μερικές από τις ταινίες είναι: “They Died with Their Boots On” (1941), “The Ox-Bow Incident” (1943), “Guadalcanal Diary” (1943), “Back to Bataan” (1945). Ωστόσο, ο πρώτος καθοριστικός ρόλος για την καριέρα του ήρθε το 1947 στην ταινία “Black Gold”.
Την ίδια χρονιά πηγαίνει στη Νέα Υόρκη και κάνει το ντεμπούτο του στo Broadway με την παράσταση “The Gentleman from Athens”. Ύστερα, συμμετείχε στο “A Streetcar Named Desire”, αναπληρώνοντας τον ρόλο που είχε ανατεθεί στον Marlon Brando, και αμέσως μετά πήρε μέρος στις παραστάσεις “Born Yesterday” και “Let me Hear the Melody”. Παράλληλα, συμμετείχε και σε διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα.
Επιστρέφοντας στο Χόλυγουντ, συμμετείχε σε δύο ταινίες: πρόκειται για τις “The Brave Bulls” (1951) και “Viva Zapata!” (1952), με την οποία κέρδισε και το βραβείο Β’ ανδρικού ρόλου στα Oscar του 1953. Έτσι, έγινε ο πρώτος Μεξικανός ηθοποιός που έλαβε αυτό το βραβείο. Ακολούθησαν κάποιες ταινίες στην Ιταλία, η σημαντικότερη εκ των οποίων ήταν η “La Strada” (1954) του Federico Fellini, μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του ηθοποιού. Το δεύτερο βραβείο Oscar Β’ ανδρικού ρόλου έρχεται το 1957 με την ταινία “Lust for Life” (1956). Έπειτα, ακολούθησαν οι συμμετοχές του στις ταινίες: “Wild Is the Wind’ (1957), “The Savage Innocents” (1960), “The Guns of Navarone” (1961), η οποία γυρίστηκε στην Ρόδο, “Requiem for a Heavyweight” (1962), και το θρυλικό “Lawrence of Arabia” (1962).
Το 1978 ο Άντονι επιστρέφει στην Ελλάδα με σκοπό να γυρίσει την ταινία «Ο Έλληνας μεγιστάνας». Σε αυτή σκηνοθέτης ήταν ο Λι Τόμσον, ο οποίος είχε αναλάβει και την ταινία «Κανόνια του Ναβαρόνε» στη Ρόδο. Η ταινία περιγράφει τον έρωτα του Αριστοτέλη Ωνάση με την Τζάκι Κένεντι, όμως τα ονόματα είναι ελαφρώς τροποποιημένα, γεγονός που σχολιάζεται καυστικά από τον Τύπο της εποχής, που αναφέρει ότι για να μην μπορεί να μαντέψει κάποιος σε ποιους αναφέρεται η ταινία, θα πρέπει να «κατοικούσε στον Άρη για δεκαετίες». Οι σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν στην Αθήνα, τη Μύκονο και την Κέρκυρα με συμμετοχή κατοίκων των περιοχών και γνωστών Ελλήνων ηθοποιών, όπως της Ζωζούς Σαπουντζάκη, αλλά και στο εξωτερικό (Ουάσινγκτον, Λονδίνο, Νέα Υόρκη). Ωστόσο, η ταινία δεν είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό ούτε πολύ καλές κριτικές, καθώς θεωρήθηκε ότι πλέον ο κόσμος δεν ενδιαφερόταν τόσο για τις ζωές πλουσίων διασήμων.
Η επιστροφή του στον χώρο του κινηματογράφου έγινε το 1982, όταν και συμμετείχε σε ένα τουρ και εμφανίστηκε στο Broadway σε μια αναβίωση της ταινίας “Zorba the Greek”. Την ίδια περίοδο ασχολήθηκε με τον χώρο της ζωγραφικής, σχεδιασμού κοσμημάτων και γλυπτικής με επιτυχές αποτέλεσμα. Οι τελευταίες ταινίες που συμμετείχε ήταν οι: “Jungle Fever” (1991), “Somebody to Love” (1994), “A Walk in the Clouds” (1995), “Oriundi” (2000). Επιπλέον, συμμετείχε σε πολλές ταινίες της τηλεόρασης σχετικές με τον Ηρακλή, στον ρόλο του θεού Δία. Επίσης, έχει συγγράψει δύο απομνημονεύματα με τίτλο: “Original Sin: A Self-Portrait” (1972) και “One Man Tango” (1995). Το «κύκνειο άσμα» του αποτέλεσε η συμμετοχή του στην ταινία “Avenging Angelo” (2002). Ο Anthony Quinn, μετά από μια πλούσια σε στιγμές ζωή και μια μεγάλη καριέρα, απεβίωσε στη Βοστώνη στις 3 Ιουνίου του 2001, σε ηλικία 86 ετών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Anthony Quinn, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Anthony Quinn, Biography, διαθέσιμο εδώ
- From the Archives: Passionate star Anthony Quinn dies, La Times, διαθέσιμο εδώ
- Άντονι Κουίν, Σαν Σήμερα, διαθέσιμο εδώ
- Άντονι Κουίν (ετικέτα), Μηχανή του Χρόνου, διαθέσιμο εδώ
