Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,
1821: Απαγχονίζεται ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’. Mετά τη λειτουργία του Πάσχα (10 Απριλίου 1821), οι οθωμανικές αρχές συνέλαβαν τον Πατριάρχη, ο οποίος κηρύχθηκε έκπτωτος και οδηγήθηκε στη φυλακή. Το απόγευμα της 10ης Απριλίου, απαγχονίστηκε στην κεντρική Πύλη του Πατριαρχείου. Εκεί, έμεινε τρεις μέρες κρεμασμένος, εξευτελιζόμενος από τον όχλο. Ύστερα, τρεις Εβραίοι πλήρωσαν για το πτώμα του, το περιέφεραν στους δρόμους και το έριξαν στον Κεράτιο κόλπο. Τα ονόματα των τριών αυτών Εβραίων ήταν Μουτάλ, Μπιταχί και Λεβύ. Ο πλοίαρχος Νικόλαος Σκλάβος, με καταγωγή από την Κεφαλονιά, βρήκε το σκήνωμα και το μετέφερε στην Οδησσό. Εκεί ετάφη στον ελληνικό ναό της Αγίας Τριάδος και 50 χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στην Αθήνα, και έκτοτε φυλάσσεται σε μαρμάρινη λάρνακα στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Η κεντρική πύλη, όπου απαγχονίστηκε ο Γρηγόριος Ε΄, είναι, ως σήμερα, σφραγισμένη, σε ένδειξη τιμής.
1826: Ξεκινάει η Έξοδος του Μεσολογγίου. Οι 10.500 κάτοικοι του Μεσολογγίου αρχίζουν να εγκαταλείπουν την πόλη μετά από πολιορκία ενός έτους από τις οθωμανικές δυνάμεις. Ελάχιστοι κατάφεραν να επιβιώσουν. Κάποιοι συγγραφείς το αναφέρουν ως «Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου» και αναφέρονται στην Έξοδο, που πραγματοποίησαν οι πολιορκημένοι στρατιώτες και άμαχοι του Μεσολογγίου, όταν, από ένα σημείο και μετά, ήταν αδύνατον να συνεχίσουν να αντιστέκονται και να αμύνονται απέναντι στα τουρκικά και αιγυπτιακά στρατεύματα, καθώς είχαν τελειώσει τα τρόφιμα. Συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας. Το 1825 ο Κιουταχής συγκέντρωσε μεγάλο αριθμό στρατευμάτων στη Λάρισα και κινήθηκε προς το Μεσολόγγι. Στα τέλη Απριλίου 1825 στρατοπέδευσε στην περιοχή και άρχισε να πολιορκεί το Μεσολόγγι. Οι επιθέσεις του Κιουταχή, εναντίον της πόλης, απέτυχαν, όπως απέτυχε και η προσπάθειά τού να αποκλείσει τον ανεφοδιασμό της πόλης. Οι πολιορκημένοι συνεννοήθηκαν με τον Καραϊσκάκη, ο οποίος διεξάγοντας πόλεμο φθοράς στα νώτα των οθωμανικών δυνάμεων, εξανάγκασε τον Κιουταχή να περάσει σε αμυντική θέση, τον Οκτώβριο του 1825. Από την άλλη, ο Σουλτάνος, που, σωστά, προέβλεψε, πως η πολιορκία θα διαρκούσε πολύ και σκεπτόμενος, πως οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, θα πιέζονταν από το φιλελληνικό κίνημα των λαών τους και θα άρχιζε να τίθεται θέμα περί «ελληνικού ζητήματος, θέλησε να ενισχύσει τον αποκλεισμό της πόλης με δυνάμεις του Ιμπραήμ, αν και δεν προβλεπόταν στην αρχική τους συμφωνία. Στις αρχές του Οκτώβριου 1825 κατέπλευσαν στην Αλεξάνδρεια ναυτικές μοίρες όλων των συμμάχων των Οθωμανών, με 145 πλοία, που αποτελούνταν από τούρκικα, αιγυπτιακά, αλγερινά, τριπολίτικα μεταγωγικά και πολεμικά σκάφη, ενώ υπήρχαν και πλοία υπό διάφορες ευρωπαϊκές σημαίες. Την ίδια στιγμή, στην Αλεξάνδρεια, συγκεντρώθηκαν 8.000 Άραβες πεζοί, 1.200 ιππείς και 800 άτακτοι, που εκπαιδεύονταν από Γάλλους στρατηγούς. Μεγάλες ποσότητες τροφίμων και πολεμοφοδίων είχαν επίσης φτάσει από τους Γαλλικούς λιμένες. Με όλες αυτές τις δυνάμεις, ο Ιμπραήμ σκόπευε τόσο στην καθυπόταξη ολόκληρης της Πελοποννήσου όσο και στην άλωση του Μεσολογγίου. Όταν κατέφθασε το νέο ισχυρό στράτευμα, έγινε σφοδρότερη η πολιορκία. Μέχρι το Φεβρουάριο 1826, οι Οθωμανοί δεν είχαν επιτύχει κάτι. Ο Ανδρέας Μιαούλης ανεφοδίαζε το Μεσολόγγι και η άμυνα των αμυνομένων παρέμενε ισχυρή. Από το Μάρτιο, η κατάσταση άλλαξε, καθώς οι Οθωμανοί κατέλαβαν στρατηγικές νησίδες της λιμνοθάλασσας, όπως το Βασιλάδι και ο Ντολμάς. Οι Έλληνες διατήρησαν τον έλεγχο της νησίδας Κλείσοβα μετά από σφοδρή μάχη, κατά την οποία τα αιγυπτιακά στρατεύματα σημείωσαν τεράστιες απώλειες. Ωστόσο, ο ελληνικός στόλος αδυνατούσε να ανεφοδιάσει την πόλη και έτσι οι κάτοικοι βρέθηκαν σε δεινή κατάσταση. Η πείνα θέριζε και με δεδομένη την κατάσταση αυτήν, οι οπλαρχηγοί και οι πρόκριτοι της πόλης αποφάσισαν για την έξοδό τούς από το Μεσολόγγι. Η Έξοδος αποφασίστηκε για τη νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου με ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826. Το σχέδιο των κατοίκων, για έξοδο, κατά πάσα πιθανότητα προδόθηκε, μάλλον από αυτόμολο ξένο, και ως εκ τούτου οι τουρκοαιγύπτιοι επιτέθηκαν με σφοδρότητα, ενώ ακολούθησε και σφαγή. Χιλιάδες Έλληνες σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν και μόνο 1.500 κατάφεραν να διασωθούν.
1896: Ο Σπύρος Λούης τερματίζει πρώτος στο Μαραθώνιο, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, στην Αθήνα. Ο Παπαδιαμαντόπουλος έδωσε το σήμα εκκίνησης στον Μαραθώνα. Συμμετείχαν δεκατρείς δρομείς από την Ελλάδα και τέσσερις αθλητές από άλλα έθνη. Ο Γάλλος Αλμπέν Λερμιζιό, που είχε πάρει και χάλκινο στα 1500 μέτρα προηγήθηκε από νωρίς. Στο ύψους του Πικερμίου, ο Λούης σταμάτησε σε ένα καφενείο και ζήτησε να πιει ένα ποτήρι κρασί, λέγοντας ότι θα τους φτάσει και θα τους προσπεράσει όλους πριν από το τέλος. Μετά το 32ο χιλιόμετρο, ο Λερμουζιό εγκατέλειψε καταρρέοντας από την εξάντληση. Προβάδισμα, εκείνη τη στιγμή, πήρε ο Αυστραλός Έντγουϊν Φλακ, που νωρίτερα είχε κερδίσει μετάλλιο στα 800 και 1500 μέτρα. Ο Λούης άρχισε, σταδιακά, να μειώνει την απόσταση, μέχρι τη στιγμή, κατά την οποία και ο Αυστραλός, που δεν ήταν συνηθισμένος στις μεγάλες αποστάσεις, κατέρρευσε μερικά χιλιόμετρα αργότερα, αφήνοντας το τελικό προβάδισμα στον Λούη. Την ίδια στιγμή, στο Καλλιμάρμαρο, το κλίμα ήταν τεταμένο, καθώς ένας αγγελιοφόρος είχε βιαστεί να φέρει την είδηση ότι ο Αυστραλός προηγείτο. Σε μια στιγμή, έφτασε και ένας άλλος αγγελιοφόρος, που τον είχε στείλει κάποιος αστυνόμος, και ανακοίνωσε, ότι ένας Έλληνας ήταν πρώτος. Οι θεατές άρχισαν να κραυγάζουν και να τον παροτρύνουν φωνάζοντας « Έλλην, Έλλην! » Ο Λούης εισήλθε στο Στάδιο, όπου ο λαός μαζί με δυο πρίγκιπες, τον κατοπινό διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο και τον πρίγκιπα Γεώργιο, τον υποδέχθηκαν, κερνώντας τόν κέρναγαν κρασί, γάλα, μπύρα, αυγά πασχαλινά, πορτοκαλάδα και άλλα δώρα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
