Της Μαρίας Ζωγοπούλου,
Γίνεται το ίδιο λάθος δύο φορές; Είναι επιλογή μας; Και αν ναι, γιατί το κάνουμε ξανά; Στη ζωή μας δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε απογοητευτεί από δικούς μας ανθρώπους ή τους έχουμε απογοητεύσει εμείς. Συχνό φαινόμενο είναι οι δεύτερες ευκαιρίες που δίνουμε σε εκείνους, οι οποίοι πρόδωσαν τα συναισθήματά μας. Αυτό μπορεί να συμβεί σε κάθε είδους διαπροσωπική σχέση που δημιουργούμε, όπως είναι οι φιλικές σχέσεις, οι ερωτικές, ακόμα και οι επαγγελματικές. Υπάρχει, όμως, το δίλημμα, αν αξίζουν οι δεύτερες ευκαιρίες ή όχι. Έχουν αποτέλεσμα; Είναι πετυχημένες; Ή αναβιώνουμε αρνητικά συναισθήματα, που επιβεβαιώνουν τα λάθη μας; Είναι μαθήματα που πρέπει να λάβουμε υπόψιν, για να προχωρήσουμε στη ζωή μας, ή δοκιμασίες που πρέπει να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε;
Ας το δούμε από την αρχή. Το σίγουρο είναι ότι όλες οι σχέσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα, καθώς όλοι μας κάνουμε λάθη, είτε σημαντικά είτε ασήμαντα. Συνήθως, επιλέγουμε ανθρώπους στη ζωή μας, για να μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας, να κάνουμε σχέδια μαζί τους για το μέλλον και να δημιουργούμε δυνατούς δεσμούς με αποτέλεσμα να βασιζόμαστε σε αυτές τις σχέσεις. Σημαντικός παράγοντας είναι η ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει γεμάτος με αγάπη και ευτυχία από το περιβάλλον του, τι γίνεται, όμως, όταν αλλάξουν αυτά τα δεδομένα στη σχέση; Όταν το άτομο που νόμιζες ότι θα είναι εκεί για σένα σου πει ψέματα; Όταν ο άνθρωπός σου σε απαρνηθεί; Όταν η καλύτερή σου φίλη σε προδώσει; Η πληγή είναι μεγάλη για να επουλωθεί και ο πόνος ανυπόφορος, ακόμα πιο δύσκολη όμως είναι η επανασύνδεση. Πώς αντιμετωπίζουμε μία κατάσταση που αλλάζει από τη μία στιγμή στην άλλη; Όλα είναι εντελώς διαφορετικά από τη στιγμή που θα κλονιστεί η σχέση. Πώς πράττουμε, όμως, όταν το άτομο που εμπιστευτήκαμε και μας εκμεταλλεύτηκε συναισθηματικά ζητάει μία δεύτερη ευκαιρία;
Αρχικά, για να μπορέσουμε να σκεφτούμε το ενδεχόμενο της δεύτερης ευκαιρίας, είναι πολλοί οι παράγοντες, που θα πρέπει να λάβει υπόψιν ο καθένας μας. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε πόσο σοβαρό είναι αυτό που συνέβη σαν γεγονός και πόσο μας επηρεάζει ή θα μπορεί να μας επηρεάζει στην πορεία της σχέσης. Πρέπει να ελέγξουμε την αιτία της προδοσίας και κατά πόσο είναι σημαντικό το άτομο που μας πλήγωσε, για να μπορέσουμε να αποκοπούμε συναισθηματικά από εκείνο.
Αξίζει να του δώσουμε δεύτερη ευκαιρία;
Αν αποφασίσουμε να προχωρήσουμε τη σχέση, θα πρέπει να αφήσουμε πίσω το λάθος του άλλου και να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα το επαναφέρουμε. Όταν το προσπεράσουμε, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να το ξεχάσουμε, δεν θα επιτρέπουμε στον εαυτό μας να το χρησιμοποιεί κάθε φορά που το σκεφτόμαστε, ώστε να μην επηρεάζει την καθημερινότητά μας. Είναι βέβαιο, πως δεν βοηθάει καμία από τις δύο πλευρές να υπενθυμίζουμε τα λάθη ο ένας του άλλου, σημαντικό είναι να μαθαίνουμε από αυτά και να γινόμαστε καλύτεροι. Διαφορετικά, δεν θα μπορέσουμε να χτίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη με τον άνθρωπό μας και θα αναβιώνουμε ψυχοφθόρες καταστάσεις. Αν κάθε φορά που διαφωνούμε με το συγκεκριμένο άτομο, εστιάζουμε στα λάθη του και ξυπνά στη μνήμη μας ο άδικος τρόπος που μας φέρθηκε, τότε καλύτερο και για τους δύο είναι να μη δοθεί δεύτερη ευκαιρία. Θα πρέπει να είναι και οι δύο έτοιμοι να προχωρήσουν παρακάτω στη σχέση τους, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια, για να γίνουν όπως ήταν πριν.
Ειδικότερα, σε τέτοιες καταστάσεις, αποτελεί σημαντικό κριτήριο το αν έχουμε σκεφτεί να δώσουμε δεύτερη ευκαιρία από μόνοι μας, χωρίς να μας έχει ζητηθεί από το άλλο άτομο. Αν πάλι, είμαστε σίγουροι, μετά τον κλονισμό της σχέσης, ότι δεν θα μπορέσουμε να είμαστε όπως πριν, είναι επίσης ανώφελο να πιεζόμαστε και να υπομένουμε σε μία κατάσταση όπου δεν θα είμαστε το ίδιο ευτυχισμένοι μόνο για συναισθηματικούς λόγους.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι όλοι μας μπορεί να κάνουμε λάθη και να χρειαστεί να δώσουμε ή να ζητήσουμε μία δεύτερη ευκαιρία στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Τον τρόπο που θα επιλέξει ο καθένας μας να τις αξιοποιήσει είναι υποκειμενικό και εκεί, σε ένα δεύτερο λάθος, είναι ακόμα περισσότερο ξεκάθαρο αν αξίζει και μία τρίτη ευκαιρία το άτομο που προδίδει. Αν παρά όλα αυτά επιμένουμε και επιλέγουμε τέτοιου είδους συμπεριφορές στη ζωή μας, είναι δικό μας το σφάλμα και είναι καθαρά λόγω επιλογής. Θα συμπληρώσω πως κανείς δεν μπορεί να μας επιβεβαιώσει ότι θα αλλάξει συμπεριφορά ή ότι θα τηρήσει τα υποσχόμενα λόγια του. Δεν αλλάζουν εύκολα οι άνθρωποι, ούτε αναγνωρίζουν όλα τα λάθη τους. Θα κλείσω με τα λόγια του φιλόσοφου Αριστοτέλη, πως η αρετή είναι ένα μόνιμο στοιχείο του χαρακτήρα του ανθρώπου και το επιλέγει με υποκειμενικά κριτήρια, τα οποία καθορίζονται από τη λογική και κυρίως από τη λογική του «φρόνιμου» ανθρώπου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, thepsytrap.gr, διαθέσιμο εδώ
