Της Ιωάννας Μπινιάρη,
Μία από τις αναμφισβήτητα ομορφότερες γλώσσες σε όλο τον κόσμο, που προσελκύει όλο και μεγαλύτερο αριθμό ατόμων πρόθυμων να τη διδαχθούν, είναι η ιταλική. Τι απ’ όλα την κάνει άραγε να ξεχωρίζει; Η ευκολία της, η μελωδική προφορά της, η παραστατικότητα με την οποία τη μιλούν οι γείτονές μας Ιταλοί ή η ζωντάνια της; Ίσως να είναι όλα αυτά τα στοιχεία σε συλλογικό επίπεδο, τα χαρακτηριστικά εκείνα που γοητεύουν όσους ακούν την ιταλική γλώσσα. Βέβαια, δε μας κάνει εντύπωση κάτι τέτοιο, αφού κατά βάση η ιταλική γλώσσα έχει δημιουργηθεί από ποιητές και καλλιτέχνες κάθε μορφής, οι οποίοι και της έχουν προσδώσει αυτό το σαγηνευτικό ήχο που τη χαρακτηρίζει.
Προσωπικά, διδασκόμενη τα ιταλικά εδώ και αρκετά χρόνια και φιλοδοξώντας να φτάσω σε σημείο να τελειοποιήσω τις γνώσεις μου, θα έλεγα ότι δεν έχει σταματήσει ακόμα να με συγκινεί το πάθος που εκπέμπουν και δεν έχω παύσει να αισθάνομαι χαρά κάθε φορά που τα ακούω ή τα μιλάω. Το μυαλό μου γεμίζει εικόνες, μελωδίες, μυρωδιές και ταξιδεύει στα μαγικά τοπία της Ιταλίας που έχω δει σε ταινίες και φωτογραφίες, χωρίς να σταματώ να φαντάζομαι τον εαυτό μου να διασχίζει τα γραφικά σοκάκια στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, να κάνει βόλτες με τις γόνδολες στα ήσυχα και ρομαντικά κανάλια της Βενετίας ή να βουτάει στην πανέμορφη θάλασσα της Ακτής Αμάλφι στο Positano, που μάλιστα έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από το 1997.
Μιλώντας ιταλικά, επίσης, η επίσκεψη στην Ιταλία και η γνωριμία με τους κατοίκους της μετατρέπεται σε μια πραγματική ευτυχία, ειδικά όταν σου δίνεται η δυνατότητα να εξερευνήσεις τις φυσικές ομορφιές της και τις μορφές τέχνης που επιδεικνύει. Ή όταν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε μια λογοτεχνική κληρονομιά τεράστιας σημασίας, όπως για παράδειγμα όταν μπορείς να διαβάσεις την πρωτότυπη «Θεία Κωμωδία» του σπουδαίου ποιητή Dante Alighieri ή όταν μπορείς να παρακολουθήσεις μια ιταλική όπερα. Τότε είναι που καταφέρνεις να εξασκήσεις τη γλώσσα και να την «κατακτήσεις» πραγματικά, όταν περάσεις ένα εύλογο χρονικό διάστημα στη συγκεκριμένη χώρα και «μπεις» στη ψυχοσύνθεση των κατοίκων, σε βαθμό που να αντιλαμβάνεσαι τη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης τους.
Σίγουρα, όλοι όσοι αγαπούν την ιταλική γλώσσα δε θα μπορούσαν, επίσης, να μην αναγνωρίζουν την προσφορά της Ιταλίας στον πολιτισμό, από τη γλώσσα, τη μουσική, την αρχιτεκτονική, το δίκαιο, τον κινηματογράφο, μέχρι το φαγητό, τη μόδα, τον καφέ. Υπάρχει άραγε άνθρωπος που να μην απολαμβάνει τα μακαρόνια, την πίτσα και το τιραμισού ή που να μη θέλει να γευτεί το περίφημο αυθεντικό ιταλικό παγωτό (gelato) σε κάποια γωνιά της Ιταλίας; Γίνεται κάποιος να μην αναπολεί χαμένους έρωτες όταν ακούει τραγούδια ερμηνευμένα από τον Andrea Bocelli; Γίνεται, επίσης, να μην επιθυμεί να βιώσει και ο ίδιος την αίσθηση του να βουτήξει στη Φοντάνα ντι Τρέβι, όπως έκανε η ηθοποιός Ανίτα Έκμπεργκ σε μια από τις πιο κλασσικές σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου στην ταινία “La Dolce Vita” του Φεντερίκο Φελίνι ή να μη θέλει να ξυπνάει το πρωί ακούγοντας: “Buongiorno principessa”, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Roberto Benigni στην εμβληματική του ταινία “La vita è bella”;
Αυτά τουλάχιστον σκέφτομαι εγώ κάθε φορά που μιλάω ή τραγουδάω στα ιταλικά ή όταν παρακολουθώ μια ιταλική ταινία, νιώθοντας έτσι ακόμα πιο ικανοποιημένη με το χόμπι που έχω επιλέξει. Η ενασχόληση με τη συγκεκριμένη γλώσσα σε κάνει να κατανοείς καλύτερα τον πολιτισμό της γειτονικής χώρας, να αναγνωρίζεις τον πλούτο του πνεύματος που τη διέπει και τελικά να διαπιστώνεις πόσα κοινά γνωρίσματα έχουμε εμείς οι δύο λαοί, είτε πρόκειται για τη φιλοξενία και την εκφραστικότητά μας είτε για τον ανοιχτό και εγκάρδιο χαρακτήρα μας. Σε κάθε περίπτωση, συνιστώ ανεπιφύλακτα να καταπιαστεί κάποιος με την εκμάθηση της ιταλικής γλώσσας, για τον πολύ απλό λόγο ότι τα ιταλικά είναι εύκολα και μας αρέσουν, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να τα «υποτιμάμε», επειδή σα γλώσσα έχουν και αυτά δυσκολίες και στη γραμματική, αλλά και στην προφορά τους. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι από τις πρώτες λέξεις που αρχίζεις να μαθαίνεις και ειδικά όταν ξεκινάς δειλά δειλά να τα μιλάς, νιώθεις ότι παράγεις μια γλυκιά μελωδία, ότι τραγουδάς, ότι ερωτεύεσαι, ότι ταξιδεύεις και τελικά μαγεύεσαι!
Υ.Γ. Όποιος ενδιαφέρεται να διδαχθεί την ιταλική γλώσσα ή αναζητά πληροφορίες ως προς τα πτυχία πιστοποίησης των γνώσεών του και τις αντίστοιχες εξετάσεις, μπορεί να ενημερωθεί σχετικά μέσω της ιστοσελίδας του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Instituto Italiano di Cultura Atene, επίσημη ιστοσελίδα, διαθέσιμο εδώ
- Italian Language, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- History of Italian Language, Europass Italian, διαθέσιμο εδώ
