Της Ειρήνης Μπούλια,
Η δημιουργία του διαδικτύου τη δεκαετία του 1990 άνοιξε, μεταξύ άλλων, τον δρόμο και προς μία νέα μορφή εμπορικών συναλλαγών. Το ψηφιακό εμπόριο αποτελεί εξέλιξη του παραδοσιακού εμπορίου, με σκοπό τη διευκόλυνση του καταναλωτή και τη μεγιστοποίηση των κερδών των επιχειρήσεων. Οι καταναλωτές μπορούν, μέσω αυτού, από την άνεση του σπιτιού τους, να περιηγηθούν σε διάφορες ηλεκτρονικές πλατφόρμες λιανικής πώλησης. Παράλληλα, λόγω της παγκοσμιοποίησης του εμπορίου, τους δίνεται η δυνατότητα να βρουν είδη, τα οποία δεν είναι διαθέσιμα στη χώρα τους, ή, έστω, είναι ακριβότερα. Είναι ασφαλές να πούμε πως το ψηφιακό εμπόριο αποτελεί παγκόσμια τάση, και, όπως όλα δείχνουν, η περαιτέρω εξέλιξή του είναι θέμα χρόνου.
Σήμερα, η έξαρση της νόσου Covid-19 και ο περιορισμός της δραστηριότητας των φυσικών καταστημάτων λιανικής ως μέτρο περιορισμού της διασποράς της έχει ωθήσει τους πολίτες στις ψηφιακές αγορές. Ο κορωνοϊός επέβαλε μία νέα πραγματικότητα παγκοσμίως, ωφελώντας έτσι το ψηφιακό εμπόριο και οδηγώντας το σε μία πρωτοφανή «έκρηξη» των κερδών του. Επίκεντρο της ανόδου αυτής είναι η ανατολική Ασία και οι χώρες της ASEAN, οι οποίες παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη πρόοδο στον εν λόγω κλάδο, ακόμη και πριν την αναγκαστική διόγκωση των ψηφιακών αγορών τα τελευταία δύο έτη.
Το παραπάνω γεγονός οφείλεται στην ύπαρξη μερικών καθοριστικών παραγόντων. Πρώτον, το διαδίκτυο έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη στις ασιατικές χώρες, καθώς όλο και περισσότεροι αποκτούν πρόσβαση σε αυτό∙ περισσότεροι χρήστες του διαδικτύου ισοδυναμούν με περισσότερους εν δυνάμει πελάτες. Δεύτερον, στη μεγάλη αγοραστική δύναμη που επιδεικνύει η ανατολική Ασία συμβάλλει η πολυπληθέστατη Κίνα, όπου εξαιτίας της οξείας οικονομικής της ανάπτυξης έχει πλέον αρκετό πληθυσμό όπου ανήκει στη μεσαία και ανώτερη οικονομικά τάξη, άρα και καταναλώνει περισσότερο. Τρίτον, γενικότερα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γεωγραφικής αυτής περιοχής ζει στην επαρχία όπου δεν υπάρχουν πολλά μεγάλα φυσικά καταστήματα και έτσι καλύπτει τις αγοραστικές του ανάγκες μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου. Οι διαδικτυακές αγορές αποτελούν συχνά μία διέξοδο για τη συγκεκριμένη κοινωνική μερίδα, όπου αποτελεί και τη βάση των κοινωνιών της ASEAN, αφού είναι πλέον εφικτή η απόκτηση αγαθών όπου ειδάλλως θα ήταν σχεδόν αδύνατον να αποκτηθούν.
Εντούτοις, για να γιγαντωθεί πραγματικά το κέρδος τόσο αγοραστών όσο και εταιριών, τα κράτη και οι επιχειρήσεις χρειάζεται να κάνουν αποφασιστικά βήματα προς την πρόοδο. Πράγματι, έχουν υπάρξει ήδη αρκετές αξιοσημείωτες πρωτοβουλίες. Ενδεικτικά, έχει ήδη προωθηθεί η μεγάλη διαδικτυακή κάλυψη των επαρχιών των κρατών του ασιατικού Ειρηνικού, παρόλα αυτά μόνο το 56% της έκτασης αυτής έχει πρόσβαση σε αυτό. Άλλωστε, ακόμη κι όταν υπάρχει, η παροχή διαδικτύου σε απομακρυσμένες από τα αστικά κέντρα περιοχές τείνει να είναι χαμηλής ποιότητας, σκοράροντας χαμηλές ταχύτητες και ασταθείς συνδέσεις.
Επιπροσθέτως, εταιρίες-κολοσσοί, όπως το Alibaba, προσφέρουν μία υπηρεσία μέσω της οποίας παίρνουν προμήθεια μόλις 0,01% με κάθε χρήση ξένων πιστωτικών καρτών, δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη ώθηση σε επιχειρήσεις να πουλήσουν τα προϊόντα τους εκεί. Αυτή η πρόβλεψη για προσέλκυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων στους κόλπους της Alibaba έχει συμβάλλει ταυτόχρονα και στη συμπερίληψή τους στο διεθνές αγοραστικό τοπίο. Παράλληλα, η πρωτοβουλία της εταιρίας αυτής έχει συντελέσει στην αειφόρο ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου, διότι δρομολόγησε μία νέα απελευθέρωση στις διεθνείς αγορές, η οποία, όσο μικρή κι αν φαίνεται, αναμένεται να συνδράμει ουσιαστικά στις προσπάθειες των μικρομεσαίων να αποκτήσουν διεθνές αγοραστικό κοινό. Βέβαια, όλα τα προαναφερθέντα μέτρα ωχραίνουν εάν τα κράτη δεν εφαρμόσουν σοβαρές πολιτικές κατά των διαδικτυακών απατών, ώστε να μειώσουν το ρίσκο για τους καταναλωτές. Το ρίσκο στις διαδικτυακές αγορές αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους λόγους αποφυγής τους. Συνεπώς, ο σεβασμός στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των πελατών και η ύπαρξη ενός αυστηρού νομοθετικού πλαισίου σχετικά με την υποκλοπή τους θα σταθεί αρωγός στην φερεγγυότητα των ηλεκτρονικών αγορών στην Ασία συλλήβδην.
Το ψηφιακό εμπόριο, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε τρεις δεκαετίες πριν, ήρθε για να μείνει. Η μεγέθυνση των κερδών του βασίζεται στην ανάγκη για διαρκή προώθησή του και καινοτομία, συμβαδίζοντας με, ή ακόμη και δημιουργώντας, τη νέα οικονομική ατζέντα των κυβερνήσεων παγκοσμίως. Εξάλλου, η ψηφιοποίηση του εμπορίου ανταποκρίνεται στα αιτήματα κοινωνικών ομάδων, οι οποίες αναζητούν σε αυτό ασφάλεια, λιγότερους περιορισμούς στις διεθνικές αγορές και περισσότερες ευκαιρίες φθηνής και ποιοτικής αγοραπωλησίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- E-commerce: The Past, Present, and Future, Spiralytics, διαθέσιμο εδώ
- COVID-19 : The Impact on Cross-Border Ecommerce, Global-e, διαθέσιμο εδώ
- East Asia leads e-commerce and the digital trade revolution, East Asia Forum, διαθέσιμο εδώ
- Southeast Asia can build a stronger digital economy for all its citizens, World Bank Blogs, διαθέσιμο εδώ
