Της Ραφαέλας-Γεωργίας Τσιμτσιλή,
Η Μάγια Πλισέτσκαγια υπήρξε το σύμβολο των μπαλέτων Μπολσόι, καθώς της είχε απονεμηθεί ο τίτλος της «Απόλυτης Πρώτης Χορεύτριας». Επιδιώκοντας την τελειότητα, αγαπούσε να περνά χρόνο παρατηρώντας κύκνους στο πάρκο, με σκοπό να «πεθάνει» ως αληθινός κύκνος πάνω στην σκηνή. Η έντονη προσωπικότητά της, η πειθαρχία, η θεατρικότητα και το ταλέντο της ακτινοβολούσαν σε κάθε ερμηνεία. Έγινε μούσα πολλών συνθετών και χορογράφων, μεταξύ των οποίων ο Αλμπέρτο Αλόνσο, ο Ρολάν Πετί και ο Μορίς Μπεζάρ.
Γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1925 στη Μόσχα. Σε ηλικία περίπου 11 ετών, η οικογένειά της χαρακτηρίστηκε ως «εχθρός του λαού» από το σταλινικό καθεστώς. Ο πατέρας της συνελήφθη και εκτελέστηκε, ενώ η μητέρα της εστάλη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Καζακστάν. Την αναδοχή της ανέλαβε η θεία της, Σουλαμίφ Μέσσερερ, μπαλαρίνα των Μπολσόι, η οποία ήδη την είχε μυήσει στην τέχνη του κλασικού χορού.
Αποφοίτησε από τη χορογραφική σχολή της Μόσχας το 1943 και έγινε μέλος των φημισμένων μπαλέτων Μπολσόι. Σε ηλικία 22 ετών, χόρεψε για πρώτη φορά τον διπλό ρόλο της Οντέτ και Οντίλ στο αριστούργημα του Τσαϊκόφσκι «Η Λίμνη των Κύκνων» και γνώρισε την αποθέωση. Θριάμβευσε σε έργα σταθμούς, όπως ο Δον Κιχώτης, Ρομέος και Ιουλιέττα, Κάρμεν, Σπάρτακος κ.α. και κατάφερε να αποσπάσει αναρίθμητα βραβεία.
Λόγω του οικογενειακού της παρελθόντος, οι σοβιετικές αρχές τής είχαν απαγορεύσει να ταξιδέψει και να πάρει μέρος σε παραστάσεις στο εξωτερικό, μέχρι το 1959, όταν ο Νικίτα Χρουστσόφ ήρε την ταξιδιωτική απαγόρευση. Η απόλυτη μπαλαρίνα ανέβηκε σε σκηνή της Δύσης, στις Η.Π.Α. και τον Καναδά και αναγνωρίστηκε διεθνώς. Ενώ όλοι περίμεναν να αυτομολήσει, εκείνη επέστρεψε από φόβο στην πατρίδα της και το καθεστώς του Χρουτσόφ την αντάμειψε αδρά.
Το 1983, έγινε καλλιτεχνική διευθύντρια στο Μπαλέτο της Όπερας της Ρώμης και το 1988 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση και του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας. Χόρεψε για τουλάχιστον μισό αιώνα στα Μπολσόι και παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή της, το 1991, χορογραφώντας και διδάσκοντας. Το 2005, σε ηλικία 80 ετών, χόρεψε στο Κρεμλίνο το “Ave Maia”, που της αφιέρωσε ο Μορίς Μπεζάρ.
Πέθανε σαν σήμερα, στις 2 Μαΐου 2015, σε ηλικία 89 ετών, στη Γερμανία, όταν η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά.
