Της Μαρίας Λειβαδιώτη,
Ο Γερουσιαστής John Mccain, άλλοτε πιλότος μαχητικού κι αιχμάλωτος πολέμου στο Βιετνάμ, υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο το 2008, μια συχνά αντισυμβατική μορφή της αμερικανικής πολιτικής κονίστρας, απεβίωσε χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο στον εγκέφαλο, μετά τη διάγνωσή του τον Ιούλιο του 2017.
Τα «πιο βαθιά συλλυπητήρια» και με ιδιαίτερα συγκινησιακή φόρτιση εκφώνησαν στον επικήδειο λόγο τους, ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Joe Biden και οι πρώην πρόεδροι George W. Bush και Barack Obama.
«Με λένε Joe Biden, είμαι Δημοκρατικός και αγαπώ τον John Mccain», δήλωσε στον επικήδειο λόγο του ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Joe Biden, για τον φίλο του, John Mccain. Με βαθιά θλίψη και πόνο που έχασε τον αγαπημένο του φίλο, ο Biden εξιστόρησε τον τρόπο που γνωρίστηκαν, μίλησε για την μακροχρόνια φιλία τους αναφέροντας μάλιστα μία αστεία στιγμή, όπου ο εκλιπών με τη σύζυγο του πρώην αντιπροέδρου δεν ήθελαν να τον ακολουθήσουν στην υποχρέωσή του και βρέθηκαν σε λιμάνι στην Ελλάδα με την Jill Biden να χορεύει σε πέτρινο πεζούλι και τον John Mccain να πίνει ούζο. Όντας γεμάτοι όνειρα και φιλοδοξίες, υπηρετούσαν μαζί στη Γερουσία, για σχεδόν δύο δεκαετίες, προτού και οι δύο να είναι υποψήφιοι σε αντίπαλα στρατόπεδα στις εκλογές του 2008. Η φιλία τους, ωστόσο, δεν κλονίστηκε από το γεγονός.
Οι πρώην πρόεδροι George W.Bush και Barack Obama, που έκλεισαν και οι δύο τον δρόμο του John Mccain για τον Λευκό Οίκο, το 2000 και το 2008 αντίστοιχα, αποχαιρέτισαν τον βετεράνο πολιτικό δηλώνοντας ότι τους έκανε “καλύτερους Προέδρους”.
Ο Obama χαρακτήρισε τον John Mccain “εξαιρετικό άνθρωπο, μαχητή, πολιτικό, πατριώτη” ο οποίος, όπως είπε, επέδειξε μεγάλο θάρρος, όταν ήταν αιχμάλωτος πολέμου στο Βιετνάμ και εξελίχθηκε σε άριστο γερουσιαστή, ο οποίος κατανοούσε ότι οι αρχές είναι πιο σημαντικές από την πολιτική. Ανέφερε ότι, παρά τις πολλές διαφορές, δεν αμφέβαλαν ποτέ ότι ήταν στην ίδια ομάδα μοιράζοντας, μάλιστα, την πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ είναι μια χώρα όπου τα πάντα είναι δυνατόν να συμβούν και μένοντας στην ιδέα ότι η ιδιότητα του πολίτη είναι κύριο πατριωτικό καθήκον, θα ήταν σε θέση να εξασφαλίσουν ότι αυτό θα παραμείνει έτσι για πάντα. Κυρίως όμως, τόνισε πως ο John Mccain τους έκανε καλύτερους Προέδρους, όπως έκανε καλύτερη και τη Γερουσία, όπως έκανε καλύτερη και τη χώρα.
“Με έκανε κι εμένα καλύτερο”, είπε από την πλευρά του ο George W.Bush, υπενθυμίζοντας ότι από τη σκληρή, δύσκολη μάχη για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος το 2000, στην οποία βρέθηκε αντιμέτωπος με τον John Mccain, σφυρηλατήθηκε μια βαθιά φιλία μεταξύ τους. Ο Bush χαιρέτισε επίσης το θάρρος, την εντιμότητα και το αίσθημα τιμής του φίλου του. Πρόσθεσε ότι δεν δίσταζε να συγκρουστεί με όσους κατείχαν την εξουσία αν αισθανόταν ότι η συμπεριφορά τους δεν ανταποκρινόταν στα αμερικανικά ιδεώδη.
Οι μεγάλοι αυτοί πολιτικοί, παρόλο που ανήκαν σε διαφορετικές γενεές, προέρχονταν από τελείως διαφορετικά υπόβαθρα, κι αναμετρήθηκαν στο υψηλότερο επίπεδο της πολιτικής τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έδειξαν ότι πάνω από όλα και παρ’ όλες τις διαφορές, η πίστη σε κάτι υψηλότερο, όπως τα ιδεώδη, για τα οποία γενεές Αμερικανών και μεταναστών έδωσαν αγώνες, μάχες και θυσιάστηκαν, ξεπερνά την πολιτική αντιπαλότητα κάνοντας μεγάλους Προέδρους να νιώθουν εξέχουσα και μοναδική τιμή, μιλώντας για τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή και ήρωα του Βιετνάμ.
«Ελάχιστοι ανάμεσά μας δοκιμάστηκαν με τον τρόπο που είχε δοκιμαστεί κάποτε ο John Mccain, ή χρειάστηκε να δείξουν το θάρρος που έδειξε εκείνος. Αλλά όλοι μας θα θέλαμε να βρίσκουμε το θάρρος να βάζουμε το ευρύτερο καλό πάνω από το δικό μας», τόνισε ο Obama.
Παρόντες στον καθεδρικό ναό, μεταξύ άλλων, ο πρώην Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών John Kerry και Madeleine Albright, ο ιδρυτής της Amazon Τζεφ Μπέζος και Warren Beatty μαζί με τη σύζυγό του, ηθοποιό Annette Bening.
Εν κατακλείδι, φαίνεται να είναι αδιαμφισβήτητος ο συγκρουσιακός χαρακτήρας της πολιτικής, αφού ορίζεται ως το πεδίο σύγκρουσης ιδεών και απόψεων. Ορίζοντας όμως, την ίδια στιγμή τη πολιτική ως το όραμα εκείνο που θα επιφέρει την αλλαγή, η παραπάνω διατύπωση εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σύνολο. Το σύνολο αυτό είναι χωρίς αμφιβολία, η ανθρωπιστική κι ελεύθερη δράση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει την παραπάνω ρήση είναι οι επικήδειοι λόγοι που το κείμενο εν συνόλω πραγματεύεται. Έτσι, λοιπόν, κανείς δε θα μπορούσε να προσπεράσει το κοινό αίσθημα για την πατρίδα, όπως αυτό αρθρώνεται διακριτά και μαζικά μέσα από τους επικήδειους λόγους, στους οποίους γίνεται αναφορά. Το κοινό αυτό συναίσθημα και η υπέρμετρη αγάπη για την πατρίδα καταφέρνουν να παραμερίσουν τις όποιες διαφορές και αντιπαλότητες, στην προσπάθεια δημιουργίας μιας κοινωνίας πανανθρώπινης, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Της πατρίδας των Αμερικανών, της δικής τους πατρίδας!
Φοιτήτρια στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ. Τα ενδιαφέροντα της εντοπίζονται στις Διεθνείς Σχέσεις και τις Πολιτικές των Ευρωπαϊκών χωρών. Καθημερινά, ασχολείται με ακαδημαϊκές δράσεις μέσα και έξω από τον χώρο του Πανεπιστημίου, ενώ παράλληλα έχει συμμετάσχει σε μοντέλα προσομοίωσης Ηνωμένων Εθνών.
