Της Άννας Βαρβαρέζου,
Η μαύρη κωμωδία I care a lot αποτελεί μια ταινία που, έπειτα από την κυκλοφορία της στο διεθνές φεστιβάλ του Τορόντο τον Σεπτέμβριο του 2020, έχει συγκεντρώσει πλήθος θετικών κριτικών, κατοχυρώνοντας τη θέση της στα top 10 των επιλογών στο Netflix. Η Marla Grayson (Rosamund Pike) και ο Roman (Peter Dinklage) δημιουργούν ένα δυνατό δίδυμο που τροφοδοτείται από το κοινό όραμα για «ευγενές ξεκλήρισμα» των περιουσιών ηλικιωμένων ανθρώπων, οι οποίοι τίθενται υπό δικαστική συμπαράσταση, έπειτα από υποκίνηση κακόβουλων μεθοδεύσεων από τη Marla.
Η Rosamund Pike, η οποία κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερου πρώτου γυναικείου ρόλου σε κωμωδία, υποδύεται μια αδίστακτη δικαστική συμπαραστάτρια με ιδιαίτερη αδυναμία στους ηλικιωμένους που έχουν μείνει χωρίς συγγενείς εν ζωή και βρίσκει πάντα τον τρόπο να δρομολογεί τις καταστάσεις προς το σημείο που επιθυμεί. Πείθει με ευκολία τους δικαστές για τη φερεγγυότητα και το αδιάβλητο του χαρακτήρα της ώστε να επιτυγχάνει, με τη βοήθεια φυσικά και του προσωπικού της κύκλου -εν είδει δικτύου-, να τίθεται νομίμως διαχειρίστρια περιουσιών. Μελετά με επιμέλεια ποια θα είναι κάθε φορά η λεία της, καθώς στοχεύει στην υφαρπαγή όσο το δυνατόν υψηλότερων ποσών. Τραγική ειρωνεία είναι πως τρικλοποδιά στα μεγαλεπήβολα και βυθισμένα στη ματαιοδοξία πλάνα της αποτελεί ένα σχέδιο που η ίδια θεωρούσε «κολοφώνα της δόξας της».
Οι δυο βασικοί πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι «κακοί τύποι» της υπόθεσης. Παρότι αρχικά βρίσκονται ο ένας απέναντι από τον άλλον, ανοίγοντας έναν μετωπικό αγώνα, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως κυνήγι θανάτου, στο τέλος καταλήγουν σύμμαχοι. Αποφασίζουν να ενώσουν τις ιδιόρρυθμες δεξιότητές τους στο όνομα μιας καλοστημένης απάτης που θα προσθέσει πολλά μηδενικά στους λογαριασμούς τους. Θεωρούν πως ο ένας είναι το απόλυτο συμπλήρωμα του άλλου προκειμένου να μπορέσουν να επιβληθούν σε ολόκληρη την αγορά.
Η εύλογη, ωστόσο, απορία που γεννάται, παρακολουθώντας την εν λόγω ταινία, είναι κατά πόσο τα όσα διαδραματίζονται μπορούν να πάρουν μορφή έξω από τη μικρή οθόνη. Φυσικά, κοινή παραδοχή είναι πως σήμερα δεν είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως ο κόσμος γύρω μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος, καθώς καθημερινά λαμβάνουν χώρα γεγονότα μακράν απεχθέστερα. Η πραγματικότητα είναι, όπως για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται, μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για τους σεναριογράφους. Σύμφωνα με τον Blakeson, σκηνοθέτη και σεναριογράφο της ταινίας, η πλοκή βασίστηκε σε ειδήσεις που περιήλθαν σε γνώση του για περιπτώσεις άπληστων δικαστικών συμπαραστατών που καραδοκούν για μια καλή ευκαιρία, για ένα καλό θύμα που θα βρεθεί στον δρόμο τους.
Στην ουσία, το ιστορικό που εκτυλίσσεται αναπαριστά το πώς μέσα από νόμιμες κατά γράμμα διαδικασίες τελούνται εν τέλει τερατώδεις παρανομίες. Συνοψισμένη σε δύο βήματα η τεχνική της Marla είναι να τεθεί σε κάποιον -διακείμενο προς αυτήν- οίκο ευγηρίας το επίδοξο θύμα και στη συνέχεια να αντληθούν από αυτό πλείστα όσα περιουσιακά στοιχεία. Το θέμα, μάλιστα, στη φυσική/κοινωνική του διάσταση φαίνεται να έχει λάβει αρκετά μεγάλες διαστάσεις, καθώς επί αυτού έχει τοποθετηθεί το 2018 και η Επιτροπή της Γερουσίας για τη Γήρανση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, προκρίνοντας τη συνολική αναδιοργάνωση του συστήματος επιτροπείας, καθότι διαπιστώνει πως αμφιβόλου ηθικής επίτροποι εκμεταλλεύονται συχνά «παραθυράκια του νόμου» προς ίδιον όφελος.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Είναι η ιστορία του “I Care A Lot” αληθινή;, oneman.gr, διαθέσιμο εδώ.
- “I care a lot”, Wikipedia, διαθέσιμο εδώ.
